به گزارش پایگاه خبری آستان مقدس حضرت فاطمه معصومه سلام‌الله‌علیها، ۲۵ شوال مصادف است با شهادت امام صادق علیه السلام و سیر زندگانی ۶۵ ساله این امام معصوم در تمامی جهات یک برگ زرین دیگری از کارنامه درخشان خاندان عصمت و طهارت است؛ چراکه اقتضائات زمانی و مکانی دوران امامت امام صادق علیه السلام ظرفیت‌هایی را به بروز و ظهور رساند که در دوران امامان قبلی و بعدی این چنین نبود.
نهضت علمی:
در دوران امامت امام صادق علیه السلام حکمرانی در جامعه به سمتی پیش رفت که روزنه‌ای برای فعالیت دین به صورت گسترده ایجاد شد و امام صادق علیه السلام از این فرصت به دست آمده نهایت استفاده را کرده و با برپایی کرسی‌های درس و تأسیس نهضت علمی به تربیت شاگردان فرهیخته پرداختند که طبق مستندات تاریخی حدود ۴ هزار نفر در کلاس درس حضرت شرکت و کسب علم می کردند که علمای اهل تسنن تنها بخشی از این شاگردان بودند.
برپایی این کرسی های تدریس و تربیت روایان و محدثان مورد وثوق در تثبیت و تقویت مکتب تشیع بسیار تاثیرگذار بود و این مسئله تا جایی ظهور و بروز پیدا کرد که مذهب تشیع که اساس آن در دوران رسول خدا پایه‌گذاری شده بود به «مذهب جعفری» شهرت پیدا کرد.
مقابله با فرقه‌های انحرافی:
مقابله به فرقه‌های انحرافی و زدودن شبهات از محتوای دین ناب به واسطه تربیت شاگردان و مبلغان مناظره کننده از دیگر اقدامات اختصاصی و ابتکارات امام صادق علیه السلام بود که بدین واسطه توانست با فعالان انحرافی مبارزه کند و چهره اصلی دین اسلام و مکتب تشیع را از التقاط و فرقه‌گرایی مصون نگه دارد.
فعالیت اقتصادی و زراعی:
امام صادق علیه السلام در کنار فعالیت دینی و معارفی و تربیت شاگردان و نخبگان علمی از نظر اجتماعی، سیاسی و اقتصادی نیز در دوران زندگانی خود سبک خاصی را دنبال می‌کردند که بتوانند از این طریق پایگاه شیعیان را تقویت و از اختلافات مصون نگه دارند.
امام صادق علیه السلام همانگونه که خوشان با وجود مجالس درس و مناظرات و فعالیت دینی به کار زراعت مشغول بودند به دیگران و شاگردان خود نیز توصیه می‌کردند در این امر فعالیت داشته باشند و به دنبال کسب حلال باشند و از این کسب حلال به مستمندان نیز انفاق نمایند.
نهادینه کردن مسئله کار و تلاش و عار نداستن کار تحت هر عنوان و جایگاه اجتماعی یک سیره تربیتی امام صادق علیه السلام برای شیعیان و شاگردان بود که آثار و برکات این مسئله می‌توانست در بهبود معیشت و اقتصاد جامعه به خصوص پیروان مکتب تشیع و خاندان عصمت و طهارت تأثیر مثبت داشته باشد.
تجارت حلال:
کسب حرام آثار مخربی در جامعه دارد و روح معنوی جامعه را از بین خواهد برد درحالی‌که امام صادق علیه السلام در تجارت نیز توصیه می‌کردند تجارت حقیقی باید به صورت حلال بوده و رضایت خداوند را درپی داشته باشد و دائما در فرهنگ سازی تجارت حلال تلاش می‌کردند.
دریافت سود متعارف و منصفانه، عدم سوء استفاده از التهابات بازار، عدم احتکار، مبارزه با گران‌فروشی و کم‌فروشی از توصیه‌های اقتصادی امام صادق علیه‌السلام در مسئله تجارت است و دائما به نیروهای تحت امر خود که با سرمایه امام صادق علیه‌السلام به تجارت مشغول بودند توصیه می کردند به هیچ وجه نباید از نیاز ضروری مردم به کالاهای اساسی سوء استفاده کرد و کالا را گرانتر از عرف بازار به فروش رساند.
دستگیری از فقرای جامعه:
امام صادق علیه‌السلام همواره از محصولات زراعی و باغی خود به مستمندان انفاق و آنها را در سود زراعت شریک می‌دانستند و به همسایگان خود که باغ و محصول نداشتند خرما و … می‌دادند که نشان دهنده و تعلیم دهنده مسئله انفاق و دستگیری از فقرای جامعه است.
ساده‌زیستی و پارسایی، دوری از تجمل‌گرایی در عین ثروتمند بودن، اعتدال در معیشت از اقداماتی بود که امام صادق علیه السلام برای بهبود اقتصادی جامعه انجام می‌دادند و حتی در سالی که در مدینه گندم کمیاب شده بود تمام گندم خانه خود را در بازار به فروش رساندند تا مبادا مردم گرسنه بمانند.
مبارزه با ظلم:
از دیگر خصائص بارز امام صادق علیه السلام تواضع در برابر مردم و صلابت و اقتدار در مقابل طاغوت و ظالمان بود و هیچ گاه در برابر حق طلبی سکوت پیشه نمی‌کردند و همواره در این مسیر با قدرت تمام در برابر زروگویان و حاکمان جور ایستادگی کردند که همین مسئله منجر به شهادت ایشان شد.
سجاد سلیمی
