آیه شريفه در مقام بيان پيروي از وجود مقدس نبي مكرم اسلام است كه خداوند متعال می‌فرماید به ایشان تأسي و الگوبرداری كنيد، البته اگر از منظر ديگري به آيه نگاه كنيم متوجه می‌شویم كه حضرت محمد صلی الله علیه و آله در تمامي زمینه‌ها اسوه و الگو هستند و انسان‌ها بايد در تمامي مراحل زندگي خود از ايشان پيروي كنند.
يكي از اصلی‌ترین ابزاری كه پیامبر برای پيشبرد اسلام و جامعه‌ی انساني عهد جاهلي از آن استفاده كردند، اخلاق نيكو بود، كه خداوند متعال در قرآن می‌فرماید: «اي پيامبر اگر نبود اخلاق نيكويت، هرآینه از گرد تو پراكنده می‌شدند» يعني پيامبر اكرم با خوش‌اخلاقی خود جامعه‌ی عرب جاهلي آن زمان را به دين مبين اسلام مشرف كردند، انسان‌های جاهلي كه پیش‌پاافتاده ترین ارزش‌های اخلاقی و انساني را که وجدان هر انسانی احترام آن را درک می‌کند به‌راحتی زير پا می‌گذاشتند. از زنده‌به‌گور کردن دختران تا حراج ناموس و جنگ‌ها و خونریزی‌های چندین ساله بر سر موضوعاتی مسخره!
پيامبر اكرم (ص) بودند كه جامعه‌ی سخیف آن روز را به‌وسیله اخلاق حسنه، رشد و تكاملي الهي و انساني بخشيدند تا جایی که از دل آن جامعه در میان دو تمدن بزرگ ایران و روم تمدنی بی‌نظیر در تمام دنیا به وجود آوردند که تمام انسان‌های فرهیخته دنیا را از آن زمان تاکنون متوجه خود نمود. تمدنی سرشار از علم و دانش، پر از ارزش‌های اخلاقی و البته قدرتمند و باشکوه. در عظمت تمدن اسلامی همین بس که وقتی اسلام عزیز درجای جای دنیا (مثلاً در حبشه) با منطق قرآن و اخلاق محمدی سرکش‌ترین حاکمان را مطیع خود می‌ساخت غرب وحش در بربریت تحجر کلیساها به سر می‌برد.
و اگر مجاهده‌ی اخلاقي حضرت نبود يقيناً هدف رسالت و سعادت الهي انجام نمی‌گرفت و به ثمر نمی‌رسید. خلق نيك رسول اكرم (ص) بود كه جامعه انساني را از شرّ هوا و هوس رها ساخت و در حريم امن الهي ساكن نمود.
اين فرمان الهي براي همه‌ی زمان‌هاست كه بايد در هر زمینه‌ای به پيامبر اعظم و جانشينان ايشان تأسي شود؛ و الا به سرمنزل مقصود نخواهيم رسيد.
بااین‌وجود متأسفانه شاهدیم که در سال‌های اخير (خصوصاً بعد از تأکید حضرت امام بر نام‌گذاری هفته وحدت) عده‌ای با برگزاري مراسماتي (كه حتی خودشان نیز اذعان دارند که در شأن اهل‌بیت (ع) و پيروان راستين ايشان نيست)، با توجیهاتی غیرموجه، رسماً اخلاق را زير پا گذاشته و دست به اعمالی می‌زنند که باعث می‌شود اختلاف‌نظری اعتقادی تبدیل به کینه‌ای داعش ساز گردد! و ثمره‌ی آن غير از شكاف بیشتر بين جامعه بزرگ اسلامی نخواهد بود. نمی‌دانیم کدام مسلمانی از دشمن‌شاد شدن اسلام خوشحال می‌شود. یقینا مبارزه با اسلام دو شقه که از درون پر از هرج‌ومرج باشد راحت‌تر از مبارزه با اسلام متحد است و اين همان خواسته‌ی استكبار جهاني و لابی‌های صهيونيستي دنياست که از ترس حقیقت اسلام به اسلام هراسی جهانی پرداخته‌اند و تنها ابزارشان خبط‌های کوچک و بزرگ ماست.
البته شيعه هیچ‌گاه «إنّي سلم لمن سالمكم و حرب لمن حاربكم» از زبانش نمی‌افتد. بلکه در هر زمان دوست و دشمن واقعی پیامبر اسلام و اهل‌بیت عصمت و طهارت را شناخته و با بصیرت نمی‌گذارد دشمن اسلام لحظه‌ای از منش او لبخند بر لبش بنشیند.
محمد حسن‌زاده
