پایگاه خبری آستان مقدس حضرت فاطمه معصومه سلام الله علیها: یک ماه بندگی خالصانه، یک ماه شب زنده داری و روز روزه‌داری، یک ماه معنویت و عبادت بیش از پیش جشن گرفتن هم دارد. اول شوال یکی از چهار عید بزرگ مسلمین است و عجب عید خجسته‌ای! جشن گرفتن هم دارد این معنوی‌تر شدن مسلمانان. و چقدر کریم است خدایی این روز را روز جایزه‌ها قرار داده. ما به آن معنویت رمضان محتاج بودیم. به آن حس زیبای شب‌ها و روزهایش. همان لحظه‌های ناب دعای سحر و نشاط خاص لحظه افطار خود جایزه‌ای بود برای ما و ما کاری جز انجام وظیفه انجام ندادیم. انجام وظیفه‌ای که لذتش را بردیم و نفعش همان لحظه‌ها برایمان حاصل شد… اما خدا کریم تر از اینهاست
امام باقر (ع)، به نقل از پیامبر(ص) فرمودند: «چون روز اول ماه شوال شود، منادی ندا می‌دهد:ای مؤمنان! صبحگاهان به‌سوی جایزه‌هایتان بشتابید». سپس فرمود: «جایزه‌های خدا، جوایز این پادشاهان نیست. آن روز، روزِ جایزه‌هاست». (الکافی، ۱۴۲۹ق، ج۷، ص۶۵۰)
پیامبر خدا(ص) نیز درباره این روز فرموده اند: «فرشتگان در روز عید، سر کوچه‌ها و گذرها می‌ایستند و می‌گویند: «بشتابید به‌سوی پروردگار کریم که عطای بسیار می‌دهد و گناهان بزرگ را می‌آمرزد». (مستدرک الوسائل، ۱۴۰۸ق، ج۶، ص۱۵۴) امام علی (ع) عید را شامل حال روزه‌داران می‌داند و می‌فرماید: «این، عیدِ کسی است که خداوند، روزه او را پذیرفته و عبادتش را قبول کرده است و هر روزی که در آن، خدا معصیت نشود، آن روز عید است.» (نهج البلاغه، حکمت ۴۲۸)
یک ماه عبادت و خودسازی باید پایانی خوش داشته باشد. باید به جشن و شادی بگذرد. این خودسازی‌های فردی باید هم به جشنی اجتماعی ختم شود. عید فطر عید نوروز است برای اهل ایمان! روزشان از نو… روزیشان از نو… آری شب قدر در این ماه بوده و سرنوشت زندگیمان برای یک سال در آن شب رقم خورده. سرنوشتمان تا شب قدر بعدی. باید هم مسلمانان به هم تبریک بگویند و گرد هم بیایند. دور هم باشند و حلال بخورند خدایشان را دست جمعی بستایند و شکر کنند…
امام رضا (ع): «روز فطر، از آن جهت عید قرار داده‌شده است که مسلمانان، اجتماعی داشته باشند که در آن روز گرد هم آیند و برای خدا بیرون آیند و او را بر نعمت‌هایی که به آنان داده شده است، بستایند و روز عید، روز تجمع، روز خوردن روزه، روز زکات، روز شوق و روز نیایش است؛ و برای آن که اولین روز از سال است که خوردن و آشامیدن در آن حلال است؛ چرا که ماه رمضان، اولین ماه سال نزد اهل حق است. پس خداوند، دوست داشت که در چنین روزی، همایشی داشته باشند تا خدا را حمد و ستایش کنند و در این روز، تکبیر در نماز، از آن روی بیش از روزهای دیگر قرار داده شده که تکبیر، بزرگداشت خداوند و ستایش و ثنای او بر نعمت هدایت است، آن گونه که خداوند فرموده است: «تا خداوند را بر این که هدایتتان کرد، بزرگ بدارید و باشد که شکر گزارید». (من لایحضره الفقیه، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۵۲۲)
