شیعه در طول تاریخ همیشه فداکار و مدافع اهل‌بیت عصمت و طهارت بوده است. مدافع حریم حرم گشتن و چون ارباب بی کفن تا آخرین نفس به فکر ناموس تشیع بودن رسم شیعیان است. و فقط شیعیان راستین و خاص هستند که عاشقانه جان‌برکف نهاده و رقص‌ خون زیر شمشیر غم دوست می کنند.
به‌راستی این عزیزان در قنوت نمازهایشان از مهربان خالق خویش چه خواستند که این خالصانه ترین دعایشان این گونه مستجاب گردید.
چه نجواهایی با خداوند خویش داشت شهید مهدی ایمانی؟ و چه معامله‌ای با خدای خوش کرد آن برادر عزیزمان؟ آن خادم رسمی آستان مقدس حضرت فاطمه معصومه سلام لله علیها که به خیل شهیدانِ همیشه شاهدِ مدافع حرم پیوسته است و لبخندهای ملیحش به روی زائران هیچ گاه از یاد این آستان نمیرود و اخلاص مثال زدنی‌اش الگویی ستودنی برای همه بود.
امروز و با شهادت این عزیز سفر کرده بار دیگر عطر گل محمدی و یاس و نرگس در شهر خون و قیام قم پراکنده شده.
آری کربلا تکرار شده و یاد و خاطره مدافعین جان بر کف خیام خاندان عصمت و طهارت در قیام سرخ حسینی در نینوا، داغ شیعیان را تازه نمود…
با غمی عظیم پیکر پاک و مطهر این شهید از تبار عاشورا تا آرامگاه ابدی و پر نورش در جوار حضرت معصومه سلام الله در صحن مطهر امام رضا مقبره شهید مفتح تشیع شد.
مهدی ایمانی که یار امام عصر و مطیع ولی امر خویش بود و سربازی گمنام از خیل سربازان حضرت حجت و مدافع حریم عصمت و طهارت.
به‌راستی ما در این میان وظیفه مان چیست؟ مگر غیر ازاین است که هرروزمان عاشور و هر سرزمین کربلاست؟
امروز در دیار قم غوغایی به پاگشته و عرش و فرش به بزرگداشت این شهید مشغول اند. خداوند ناظر این اوضاع است و بار دیگر انسان فرزند آدم، مسجود ملائک می گردد و تبارک‌الله احسن الخالقین در عرش می‌پیچد.
به‌راستی چه عظمت و فضیلت و کرامتی بالاتر ازاین‌گونه زیستن و این‌گونه رفتن و این‌سان جان دادن؟
آری در این شهادت‌ها جز زیبایی و نیکویی نمی‌توان یافت! چه سعادتی بالاتر از این‌که مردی عمر خویش را در خدمت اخت الرضا، کریمه اهلبیت باشد و نهایتا در حالی در دامن ارباب خویش جان دهد که مدافع حریم اخت الحسین بوده؟ و باز پیکر پاکش در عش آل محمد و در جوار کریمه اهلبیت آرام گیرد…
چه لطفی بالا تر از این که نام انسان ماندگار گردد و در دفتر مدافعین حرم و خیام ارباب بی کفن آقا اباعبدالله الحسین علیه‌السلام ثبت و ضبط گردد؟
اینک آنان که رفتند کاری حسینی کردند و رسالت ما رسالت سنگینی است. ماییم که پیام‌آور هدف آنان هستیم راهشان یاد و آرمانشان همیشه زنده است و شهیدان نظاره‌گر زندگی و چگونه زیستن ما هستند. آنان طبق فرموده خالق منان زنده‌اند و در نزد پروردگار خویش روزی خویش می‌گیرند آنان به لقاءالله پیوستند و با ریختن اولین قطره خون مطهرشان تمام گناهانش بخشوده می‌گردد خوشا به سعادتشان که نیکو زیستن و نیکو رفتن را از مکتب سرخ حسینی آموختن.
یادشان گرامی و راهشان پر رهرو بادا
حسینی خرم آبادی