به گزارش پایگاه خبری آستان مقدس حضرت فاطمه معصومه سلام‌الله علیها، در تاریخ درخشان انقلاب اسلامی به ویژه دوران دفاع مقدس بانوان و دختران بسیاری هستند که با الگوبرداری از امثال حضرت فاطمه زهرا سلام‌الله علیها و کریمه اهل‌بیت(س) به میدان شجاعت و ایمان قدم نهاده و نام خود را در تاریخ ماندگار کردند.
یکی از این بانوان، مریم فرهانیان است که از ۱۴ سالگی هم‌پای برادر خود شهید مهدی فرهانیان برای پیروزی انقلاب فعال بود و پس از پیروزی انقلاب نیز با شکل‌گیری سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به این خیل عاشق پیوست و دوره‌های مختلف آموزشی را گذراند.
در دوران دفاع مقدس ۱۷ سال بیشتر نداشت اما زیر آتش سنگین دشمن، زینب‌وار، پرستار برادران رزمنده بود تا آن‌که روزی خودش هم به‌شدت مجروح شد، باوجوداینکه جانباز شده بود اما همچنان فعال بود و پس از عملیات آزادسازی خرمشهر مسئولیت رسیدگی به خانواده‌های شهدا را در واحد فرهنگی بنیاد شهید آبادان بر عهده گرفت.
غروب ۱۳ مرداد سال ۶۳ در مسیر گلستان شهدای آبادن می‌خواست وصیت یک مادر شهید را انجام دهد. قول داده بود به‌جای مادر بر سر مزار شهیدش برود. ناگهان خمپاره‌ای از جانب دشمن بعثی صفیر کشان آمد و کمی آن طرف‌تر منفجر شد تا ترکشهای ریز و درشت آن بر تن او جای بگیرد و او را به آرزوی دیرینه‌اش برساند.
فرازهایی از وصیت‌نامه بانوی شهید مریم فرهانیان:
«اول از هر چيز از انقلاب اسلامي ايران به رهبري امام خميني(ره)، به‌اندازه فهم خودم و وظايفي که بر دوش داريم بگويم؛ انقلابي که با دادن خون هزاران شهيد و هزاران جانباز به اولين مرحله پيروزي خود رسيد. انقلابي که مردم در آن، اسلام را، اين کامل‌ترین دين را مبناي کار خود قراردادند و از آن الهام گرفتند و وحدتي را که به دست آورده بودند، با توجه به دين اسلام و رهبري قاطع امام آن را حفظ کردند.
مادر! اگر من سعادت شهادت را داشتم و شهيد شدم، اصلاً ناراحت نباش. ما همه امانت هستيم و همه ما از دنيا می‌رویم، زيرا اين دنيا آزمايشگاهي است که خداوند بندگان خود را در آن، مورد آزمايش قرار می‌دهد. اين ما هستيم که بايد سعي کنيم و از اين امتحان که بالاترين امتحان‌هاست سربلند بيرون بياييم و در قيامت پيش خدا سرافکنده نباشيم.
به ولایت‌فقیه ارج بنهيم و بدانيم که الآن امام خميني بر ما ولايت دارد و بدانيم تنها در اين صورت، در دنيا و آخرت موفق می‌شویم که با همديگر صميمي باشيم، يار و رفيق همديگر باشيم و با دشمن مقابله کنيم. چه دشمناني که در درون ما هستند، چه دشمنان بيروني.
من هم مانند برادر شهيدم هر چه يادم آمد نوشتم و اگر در گفتارم اشتباهي هست، به بزرگي خودتان ببخشيد».
