حکیمه خاتون (دختر امام جواد و عمّه امام حسن عسگرى علیهم السلام) نقل کرده که امام حسن عسکرى علیه السلام در عصر چهاردهم شعبان، قاصدی را نزد من فرستاد و پیغام داد که امشب افطار مهمان ما باش؛ چراکه خداوند حجت خود را امشب ظاهر مىکند. حکیمه خاتون مىگوید: « به امام عرض کردم که این مولود از چه کسى خواهد بود؟» حضرت فرمود: «از نرجس» گفتم : «من در ایشان هیچگونه اثرى از حمل نمىبینم!» حضرت فرمود: «مطلب همین است» من آن شب را تا سحر خوابیدم و وقتی براى نماز شب بیدار شدیم، نرجس نمازش را خواند و خوابید. من براى تشخیص فجر به بیرون رفتم و دیدم فجر اول (کاذب) گذشته، لذا شکى به دلم راه داد که ناگهان امام از آن اطاق صدا زد که: « اى عمّه شتاب مکن که اینک موعود نزدیک است » من مشغول خواندن سوره یاسین و قدر بودم که نرجس با ناراحتى بیدار شد. به او گفتم : «نام خدا را به زبان خویش جارى کن» که در این حال پردهاى از نور میان من و او حائل شد و آنگاه متوجه شدم که کودک ولادت یافته و چون جامه را از نرجس برداشتم دیدم آن مولود سر به سجده نهاده است. امام عسکرى (ع) فرمود: « نوزاد (حضرت مهدی عجل الله فرجه) را به آغوش من بده» هنگامى که به آغوش امام عسگرى (ع) رفت، این آیه را خواند «وَ نُرِیدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذِینَ اسْتُضْعِفُوا فِی الْأَرْضِ وَ نَجْعَلَهُمْ أَئِمَّهً وَ نَجْعَلَهُمُ الْوارِثِینَ» (قصص، آیه ۵) و بر بازوى مبارکشان نوشته شده بود که «جاءَ الْحَقُّ وَ زَهَقَ الْباطِلُ إِنَّ الْباطِلَ کانَ زَهُوقاً»(اسراء، آیه ۸۱) سپس آن نوزاد به سوى آسمان اشاره کرد و شهادت داد به یگانگى خداوند و رسالت رسول اکرم صلى الله علیه و آله و سلم و یازده امامِ بعد از ایشان تا رسید به خودش و فرمود : انَا الحجّه.
پدرش نام او را « م ح م د » گذاشت و روز سوّم او را به اصحاب خاصش نشان داد و فرمود : « بعد از من این کودک امامِ شما و جانشین من خواهد بود. این همان قائم است که مردم براى ظهور او انتظارها مىکشند و در وقتى که دنیا پر از ظلم و بىعدالتى مىشود ظاهر گردد و جهان را پر از عدل و داد کند. (مهدى موعود، ص ۱۸۸)
* اعتقاد به مهدویّت در یهودیت، مسیحیت و اهل تسنن:
اینکه بالاخره کسى ظهور خواهد نمود و جهان را پر از عدل و داد مىنماید، فقط ادعاى شیعه و حتی مسلمانان نیست؛ بلکه در ادیان دیگر مانند یهودیت و مسیحیت نیز نسبت به ظهور حضرت مهدی علیه السلام بشارت داده شده که در این مقال به اشاراتى از آنها مىپردازیم :
۱٫ تورات آیه ۲۰ سفر تکوین فصل ۳ : خداوند به حضرت ابراهیم (ع) چنین مىفرماید: « اى ابراهیم دعاى تو را در حق اسماعیل شنیدم. اینک او را برکت داده و به مقام ارجمند خواهم رساند و به وسیله محمّد صلى الله علیه و آله و سلم و دوازده امام از نسل وى او را امّت بزرگى خواهیم کرد. (بشارت عهدین، ص ۲۱۳)
۲٫ در انجیل متّى فصل ۲۴ آیه ۲۳ الى ۴۲ و در انجیل لوقا فصل ۲۱ آیه ۵ الى ۳۴ دوران آخر الزمان مفصّلًا پیش بینى شده و حضرت مسیح بشریت را به انتظار روز موعود و فرا رسیدن صاحب خانه (یکى از القاب حضرت مهدى (عج) صاحب الدار است) با علامات عظیم آسمانى خبر داده است. (بشارت عهدین، ص ۲۷۴)
۳٫ اهل تسنن نیز بر همین عقیده هستند. ابن حجر عسقلانى در کتاب فتح البارى که در شرح صحیح بخارى است مىگوید «تَواتَرَتِ الاخبارُ بانِّ المهدیَ من هذه الامّه وانّ عیسى علیه السلم سَیَنْزِلُ ویُصَلّى خَلْفَه»([۱] . منتخب الاثر، پاورقى ص ۵- مأخذ، ص ۱۵۶) « اخبار درباره اینکه مهدی (موعود) از این امت است و اینکه حضرت عیسی علیه السلام نزول کرده و پشت سر ایشان نماز می خواند، در حد تواتر است ».
