پایگاه خبری آستان مقدس حضرت معصومه علیهاالسلام؛ لقب آن حضرت باقرالعلوم است، بدين جهت که دريای دانش را شکافت و اسرار علوم را آشکار ساخت. این لقب توسط پیامبر صلی‌الله‏علیه‌وآله‌وسلم به ایشان نسبت داده شده‌است. در این‌باره جابربن‌عبدالله انصاری، صحابی گران‌قدر رسول خدا صلی‌الله ‏علیه‌وآله‌وسلم می‌گوید: «پیامبر اسلام به من فرمود: تو آن قدر عمر می‌کنی تا یکی از فرزندان مرا از نسل حسین علیه‌السلام ملاقات خواهی کرد. او را «محمد» می‌نامند، وی علم دین را کاملا مو شکافی می‌کند، هنگامی که او را دیدی سلام مرا به او برسان»
امام باقر علیه‌السلام براساس نقل‌های معتبر تاریخی سه چهار سال از عمر شریف خویش را در عصر جدشان حضرت امام حسین علیه‌السلام گذراندند و از نزدیک، شاهد واقعه خونین کربلا بودند. یعقوبی نقل می کند که حضرت باقر علیه‌السلام فرمودند: «هنگامی که جدّم حسین‌بن‌علی علیهما‌السلام به شهادت رسید، من چهار ساله بودم و شهادت آن حضرت و آنچه که در آن روز بر ما گذشت را به یاد دارم».همان‌گونه که حضرت زین‌العابدین علیه‌السلام با زبان دعا و مناجات، و یادآورى دائم مظالم امویان، پیام‌آور عاشورا و مظلومیت اهل‌بیت پیامبر علیه‌السلام در آن عصر بودند؛ حضرت باقرالعلوم علیه‌السلام نیز با زبان علم و تشكیل حلقه‌هاى درس، احیاگر اسلام ناب محمدى بوده و علاوه‌بر تربیت اندیشه‌هاى دینى امت اسلام، به امر به معروف و نهى از منكر در عصر حاكمیت جور می‌پرداختند و با این‌کار نه‌تنها مسائل لازم دینى را براى مردم هم‌عصر خویش روشن می‌ساختند بلکه با تشکیل دانشگاه تشيع و علوم اسلامی و پرورش شاگردان دینی، موجبات نشر تعليمات اصيل اسلامی و معارف حقه در طول تاریخ پس از خود را نیز پايه‌ريزی نمودند.
دوران امامت امام محمد باقر علیه‌السلام از سال ۹۵هجری آغاز شد و مدت ۱۹سال و چند ماه ادامه داشته است و در هفتم ذي‌الحجه سال ۱۱۴ هجری در سن ۵۷ سالگی در مدينه با توطئه هشام‌بن‌عبدالملک مسموم شد و به‌شهادت رسید. پيکر مقدسش را در قبرستان بقيع کنار پدر بزرگوارش به خاک سپردند.
همان کسانی که برای حکومت چند روزه در این دنیا امامان معصوم علیهم‌السلام را از جایگاه الهی‌شان کنار زدند و بر جایگاهشان تکیه زدند و برای بقای حکومت خود آنها را به شهادت رساندند در حال‌حاضر نیز بر شهر پیامبر و دیار نزول وحی مسلط شده‌اند و همان‌گونه که حیات معصومین علیهم‌السلام برای اجداد دنیاطلب و جائرشان قابل تحمل نبود، قبور مطهر ائمه نیز از تیر قساوت و خباثت آنان در امان نمانده است و گویا شعار سیاسی و استقلال و بقای حکومت این فرقه‌های ضاله، هم بر شهادت اهل‌بیت پیامبر و هم بر خراب کردن قبور مطهر آنان استوارشده است.
آیت‌الله بهجت قدس‌سره در این‌باره فرموده‌اند: «همین آقایان(وهابی) که می‌گویند: ما سنی هستیم، اولین گنبدی که هدم کردند، گنبدِ زید‌بن‌الخطاب، برادر عمر‌بن‌الخطاب بود و قبر عثمان ـ که در آخر بقیع واقع است ـ را منهدم کردند. آیا او هم شیعه بود؟! آیا این همه علمای سنی که رد بر وهابیت نوشته‌اند، شیعه‌اند؟! همین آقایان(وهابی) شعائر اسلام و محترمات و مقدسات حتی در نزد سنی‌ها را از بین بردند، قبور زوجات نبی صلی‌الله‏ علیه‌وآله‌وسلم، مالک، حضرت یسَع و حضرت اسماعیل، و ائمه بقیع علیهم‌السلام و… را با خاک یکسان کردند!» و در جایی دیگر با دزد خطاب کردن حاکمان فعلی می‌فرمایند:«یک مشت دزد با این سابقه کار که هادم‌الحرمین هستند، خود را خادم‌الحرمین می‌دانند!»
وهابیون جاهلی که در توسل به حضرت رسول صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم بر شیعیان ایراد می‌گیرند و نمی‌گذارند که حجاج ضریح آن حضرت را ببوسند! ولی خودشان بر دستان حاکمان و پادشاهان ستمگر که آلوده به خون هزاران مسلمان بی‌گناه است بوسه می‌زنند. منافقانی که با چیدن قرآن، مقابل قبر پیغمبر مانع زیارت ضریح مطهر می‌شوند و با قرآن، صاحب قرآن را پوشانده‌اند، همان گونه که عمر و عاص قرآن را جلوی امیرالمؤمنین علیه‌السلام علم کرد!
حاکمانی که برای رسیدن و بقا در این مقام، چه افراد بی‌گناهی و مظلومی مانند حجاج ایرانی در دهه شصت و حجاج مظلوم واقعه منا را که نکشتند! و چه ناموس‌ها با پرورش گروه‌های تکفیری و داعشی در عراق، سوریه و افغانستان که هتک حرمت نشدند! و چه ظلم‌ها که ـ حتی در زمان نگارش این متن نیز ادامه دارد ـ بر مردم مظلوم و بی‌دفاع یمن، فلسطین و بحرین مرتکب نشدند!
آنچه مسلم است این که هرگز هیچ حکومتی برپایه ظلم باقی نخواهد ماند و به حول و قوه الهی به‌زودی با شکست وهابیت ملعون و ساقط شدن حکومت آل‌سعود در عربستان تمامی مسلمانان در مسجد‌النبی دوشادوش یکدیگر و در صلح وصفا به اقامه نماز خواهیم پرداخت و برای تمامی قبور مطهر اهل‌بیت گنبد و بارگاهی درخور شأن خواهیم ساخت.
محرم کلاردهی