خداوند متعال در قرآن می فرماید: “لیله القدر خیر من الف شهر” یعنی “شب قدر از هزار ماه بهتر و والاتر است” چرا که در شب قدر قرآن نازل گردید “انا انزلناه فی لیله القدر” یعنی “ما قرآن را در شب قدر نازل کردیم” و در این شب سرنوشت انسانها رقم می خورد و فرشتگان در این شب به زمین تنزل می کنند “تنزل الملائکه والروح فیها باذن ربهم من کل امر” یعنی “ملائکه و روح به اذن ذات اقدس پروردگار از (برای) هر امر و فرمانی در (این شب) نازل می گردند” و این شب تا صبحگاه سلامت و رحمت است “سلام هی حتی مطلع الفجر”  یعنی “این شب تا صبحگاه رحمت و تهیت و سلامت است” که ما نیز در این روز از خداوند خواستاریم آن فضیلتی را که شب قدر دارد و با توجه به آیات بالا بیان گردید نصیب ما گرداند…

سوال: حکم نماز و روزه اساتیدى که یک یا چند روز در هفته، به محل تدریس (که فاصله آن با وطن بیش از مسافت شرعى است)، رفت و آمد دارند؛ در دو صورت زیر در محل تدریس و بین راه چگونه است؟

الف: محل تدریس یک شهر است. ب: محل تدریس شهرهاى مختلف است.

امام: نماز شکسته است و روزه صحیح نیست.

آیات عظام بهجت، خامنه‏ اى، فاضل و نورى: اگر رفت و آمد حداقل تا مدتى ادامه داشته باشد- که عرف این کار را شغل او بداند- نماز تمام و روزه صحیح است.

آیه اللَّه تبریزى: اگر در هفته حداقل یک بار براى تدریس، بین وطن و دانشگاه رفت و آمد مى‏ کنند، نماز تمام و روزه صحیح است. اگر رفت و آمدشان در مدت هشت یا نه روز، یک بار انجام مى‏ گیرد، باید احتیاط کنند؛ یعنى، نماز را تمام و شکسته بخوانند و اگر روزه بگیرند، صحیح است و قضا ندارد]

آیه اللَّه سیستانى: اگر در ماه، ده روز یا بیشتر در سفر باشند و این امر در مدت یک سال، شش ماه و در مدت بیش از یک سال، تا سه ماه ادامه داشته باشد، نماز تمام و روزه صحیح است. اگر در ماه نه یا هشت روز در سفر باشند، باید احتیاط کنند؛ یعنى، نماز را تمام و شکسته بخوانند و روزه بگیرند و قضاى آن را نیز به جا آورند.

آیه اللَّه صافى: اگر رفت و آمد حداقل براى مدت چهار ماه ادامه داشته باشد، نماز تمام و روزه صحیح است.

آیه اللَّه وحید: اگر چهار روز در هفته را به محل تدریس رفت و آمد داشته باشند، نماز آنان تمام و روزه ‏شان صحیح است. اگر سه روز در سفر باشند، بنابر احتیاط بین نماز شکسته و تمام جمع کنند و بنابر احتیاط روزه بگیرند و قضاى آن را نیز به جا آورند و اگر کمتر از سه روز باشد، نماز شکسته است و روزه صحیح نیست.

دعای روز بیست و هفتم ماه مبارک رمضان :

اللَّهُمَّ ارْزُقْنِی فِیهِ فَضْلَ لَیْلَهِ الْقَدْرِ وَ صَیِّرْ أُمُورِی فِیهِ مِنَ الْعُسْرِ إِلَى الْیُسْرِ وَ اقْبَلْ مَعَاذِیرِی وَ حُطَّ عَنِّیَ الذَّنْبَ وَ الْوِزْرَ یَا رَءُوفاً بِعِبَادِهِ الصَّالِحِینَ

خدایا در این ماه فضیلت شب قدر را روزى ام ساز، و کارهایم را از سختى به آیانى برگردان، و پوزش هایم را بپذیر، و گناه و بار گران را از گردنم بریز، اى مهربان به بندگان شایسته.

* ثواب روزه روز بیست و هفتم ماه مبارک رمضان :

سعیدبن جبیر مى گوید که از ابن عباس پرسیدم: اجر و پاداش کسى که در ماه رمضان، روزه بگیرد و حق آن را بشناسد چیست؟ گفت: خود را آماده کن تا تو را از آنچه که گوش هایت تا به حال نشنیده، و در دلت خطور نکرده آگاه کنم، و ذهن خود را از هر فکرى خالى کن، زیرا آنچه که تو از من خواستى، علم اولین و آخرین است. سعیدبن جبیر مى گوید از نزد ابن عباس بیرون آمدم و فرداى آن روز خود را براى شنیدن سخنان او آماده ساختم، و به هنگام طلوع فجر به خدمتش شتافتم و نماز صبح را خواندم، و آنگاه سؤال خود را به او یادآور شدم. ابن عباس رو به من کرد و گفت: از من بشنو آنچه را که من مى گویم: از رسول خدا (ص) شنیدم که مى فرمود: اگر مى دانستید چه فیضی براى شما در ماه رمضان نهفته است، مسلما بیشتر خدا را سپاس مى گفتید … و چون روز بیست و هفتم فرا رسد، (مقام و منزلت شما چنان است که) گویا هر مرد باایمان و زن دیندارى را یارى کرده، و هفتاد هزار برهنه را پوشانیده، و هزار مرزبان را خدمت کرده باشید، و گویا هر کتابى را که خداوند بر پیامبرانش نازل کرده است خوانده باشید (امالی شیخ صدوق/مجلس دوازدهم/ص۴۸)

* نماز شب بیست و هشتم ماه مبارک رمضان:

شش رکعت ( سه تا دو رکعتی)، در هر رکعت بعد از حمد ده مرتبه آیه الکرسی و ده مرتبه سوره کوثر و ده مرتبه سوره توحید را بخواند و صلوات بفرستد و در قولی صد مرتبه صلوات بفرستد.

ثواب: حضرت علی (ع) فرمود: خدا گناه او را می آمرزد.