به گزارش پایگاه خبری آستان مقدس حضرت فاطمه معصومه سلام الله علیها، امام جواد علیه السلام دارای ۴ دختر و ۴ پسر بوده اند؛ دومین فرزند ایشان بعد از امام علی النقی علیه السلام، ابواحمد موسی مبرقع نام دارد.
ابواحمد موسی در سال ۲۱۴ هجری قمری از مادری پاک و متعبد متولد شدند. نام این بانوی بزرگوار «سمانه مغربیه» بود که مادر امام دهم ما شیعیان نیز هست. ایشان در زمان شهادت امام جواد علیه السلام حدود پنج سال بیشتر نداشتند.
متوکل عباسی، خلیفه وقت، به خاطر وحشت از موقعیت ابواحمد در سال ۲۴۴ ایشان را از مدینه به بغداد تبعید و در سامرا قرار دادند تا مثل برادر بزرگوارشان، امام هادی علیه السلام تحت نظر آنها باشد. ایشان تا زمان مرگ متوکل، تحت نظر بودند و از سال ۲۴۷ هجری قمری تا ورودشان به قم در سال ۲۵۶ هجری، در کوفه زندگی کردند.
ابواحمد موسی مبرقع نخستین نفر از سادات رضوی هستند که در سال ۲۵۶ وارد شهر مقدس قم شدند و از سلسله اولاد ایشان تاکنون باقی هستند و بسیاری از سادات به ایشان منتهی می شوند.
ایشان ابتدا دائماً روی صورت خود بُرقع (روپوش) می انداختند تا چهره شان شناخته نشود و به خاطر همین امر بزرگان عرب قم در ابتدا ایشان را نشناختند و به او نامه نوشتند که باید از قم برود.
برخی دیگر از مورخین تاریخ اسلام نوشته اند که ایشان شمایل بسیار زیبایی داشتند و از آنجایی که نمی خواستند زیاد در دید مردم باشند، برقعی روی صورت می انداختند و از آن پس بود که ایشان به موسی مبرقع معروف شد.
وفات
بعضی از مورخین وفات ایشان را شب چهارشنبه روز آخر اردیبهشت مصادف با ۲۲ ربیع الثانی سال ۲۹۶ هجری قمری ذکر کرده اند؛ البته در سال و ماه وفات ایشان اختلافی نیست و از این رو همان سال ذکر شده است.
پس از فوت موسی مبرقع، امیر قم «عباس بن عمرو غنوی» بر جنازه اش نماز خواند و در خانه ای که در آن زمان به خان محمدبن الحسن بن ابی خالدالأشعری معروف بود، دفن کردند.
امروز قبر موسی مبرقع و پسرشان به مزار «چهل اختران» قم معروف است که هم اکنون محل عبادت مؤمنین است.