آری همه زمان ها مخلوق خداست اما برخى ایام از شرافت و ويژگى خاصى برخوردار اند. درست است كه همه ماه هاى سال، پرتویى از قدرت جهان آفرين است، امّا فصل عبادت یعنی سه ماه رجب، شعبان و رمضان، داستانی مفصل از شرافت و فضیلت دارند.
و البته این شرافت (خصوصا در مورد ماه رجب) منحصر در دوران پس از اسلام نیست.
قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله: أَلَا إِنَّ رَجَباً شَهْرُ اللَّهِ الْأَصَمُ وَ هُوَ شَهْرٌ عَظِيمٌ وَ إِنَّمَا سُمِّيَ الْأَصَمَّ لِأَنَّهُ لَا يُقَارِبُهُ شَهْرٌ مِنَ الشُّهُورِ حُرْمَةً وَ فَضْلًا عِنْدَ اللَّهِ
پيامبر خدا(صلى الله عليه وآله)مى فرمايد: ماه رجب، «شهرالله الأصمّ» است، و آن ماه عظیمی است و بدان سبب آن را «اصمّ» یعنی فروریزنده تر ناميدند كه هيچ ماهى در فضل و حرمت نزد خدا به آن نمى رسد.
وَ كَانَ أَهْلُ الْجَاهِلِيَّةِ يُعَظِّمُونَهُ فِي جَاهِلِيَّتِهَا فَلَمَّا جَاءَ الْإِسْلَامُ لَمْ يَزْدَدْ إِلَّا تَعْظِيماً وَ فَضْلًا أَلَا إِنَّ رَجَباً شَهْرُ اللَّهِ وَ شَعْبَانَ شَهْرِي وَ رَمَضَانَ شَهْرُ أُمَّتِي
حتی مردم زمان جاهليت هم ماه رجب را عظیم میشمردند و اسلام چیزی بر آن نیافزود جز عظمت و فضل! بدانيد كه رجب، ماه خدا؛ شعبان، ماه من و رمضان، ماه امت من است.
أَلَا فَمَنْ صَامَ مِنْ رَجَبٍ يَوْماً إِيمَاناً وَ احْتِسَاباً اسْتَوْجَبَ رِضْوَانَ اللَّهِ الْأَكْبَرَ وَ أَطْفَأَ صَوْمُهُ فِي ذَلِكَ الْيَوْمِ غَضَبَ اللَّهِ وَ أَغْلَقَ عَنْهُ بَاباً مِنْ أَبْوَابِ النَّارِ وَ لَوْ أُعْطِيَ مِلْءَ الْأَرْضِ ذَهَباً مَا كَانَ بِأَفْضَلَ مِنْ صَوْمِهِ وَ لَا يَسْتَكْمِلُ لَهُ أَجْرَهُ بِشَيْءٍ مِنَ الدُّنْيَا دُونَ الْحَسَنَاتِ إِذَا أَخْلَصَهُ لِلَّهِ
پس هركس يك روز از رجب را روزه بدارد، مستحقّ رضوان الهى گردد و روزه اش غضب الهى را خاموش كند و خداوند درى از درهاى جهنّم را بر او ببندد. اگر كسى به اندازه تمام زمين طلا انفاق كند، برتر از روزه با اخلاص يك روز آن نخواهد بود!..
وَ لَهُ إِذَا أَمْسَى عَشْرُ دَعَوَاتٍ مُسْتَجَابَاتٍ إِنْ دَعَا بِشَيْءٍ فِي عَاجِلِ الدُّنْيَا أَعْطَاهُ اللَّهُ وَ إِلَّا ادَّخَرَ لَهُ مِنَ الْخَيْرِ أَفْضَلَ مَا دَعَا بِهِ دَاعٍ مِنْ أَوْلِيَائِهِ وَ أَحِبَّائِهِ وَ أَصْفِيَائِهِ
هرگاه شب شود، برای چنین کسی ده دعاي مستجاب خواهد بود که يا در دنيا به او عطا خواهد شد و يا براى آخرت او ذخیره میشود چیزی که خیر آن از دعای اولیاء و احباء و اصفاء خداوند بهتر باشد…
(ثواب الاعمال و عقاب الاعمال/۵۴)
اما فضیلت ماه رجب، با وجود تمام روایات از این دست برای ما شیعیان وجهه خاص دیگری نیز دارد! چرا که یکی از فرخنده ترین و مهمترین روزهای سالمان در این ماه پر عظمت است.
۱۳ رجب، سال روز ولادت پدر امت، پدر امامت، پدر اخلاق و کرامت، پدر فضیلت و شجاعت و عظمت و برکت، حضرت مولی الموحدین امیر المومنین امام علی بن ابی طالب علیه السلام است.
آری در همین ماه رجب بود حضرت فاطمه بنت اسد سلام الله علیها در حالی که آبستن وجود پر نور ولی الله الاعظم بود، طواف کعبه میکرد که ندای «اُدخلی» او را به مقدس ترین مکان عالم، تجلی خانه خدا در زمین دعوت نمود. آنهم نه از دری که دیگران هم وارد میشوند! دیوار به پایش شکاف برداشت و آن بانو قدم به جایگاهی گذارد که لیاقت قدوم وجود مولای متقیان را داشته باشد. سه روز آن بانوی مکرم در کعبه مهمان بود و چون معتکفان، از دنیا ناپاک بیرون از خانه خدا به دور بود. سه روز او بود و حی داور و دامن پاکش مهد مولای مسلمین شد تا سیزده رجب آغازی باشد بر زدودن نحصی از زمین و زمان!
سیزده رجب، امروز برای ما مسلمانان روز پدر است. ما در این روز در رسمی شیرین و پسندیده در تکاپوی فراهم آوردن زمینه ای می افتیم برای خوشحال کردن پدرمان. تکیه گاه خانواده مان. برای آن کسی که وجودمان ز وجودش به وجود آمده است…
در تکاپوی خوشحالی پدرمان هستیم، هدیه ای میگیریم و دستش رامیوسیم اما فراموش نمیکنیم که ما اُمت مسلمانیم و رسول اکرم صلی الله علیه و آله فرموده اند: «انا و علی ابوا هذه الامه» من و علی پدران این امتیم!
ما شیعیان هیچگاه فراموش نمیکنیم روز پدر را و رسم زیبای هدیه دادن را. هر سال سیزده رجب هدیه ای در خور شان فراهم می آوریم. «بابی انت و امی یا مولای» میگوییم. آری خودمان که سهل است، پدرمان را، مادرمان را و تمام دار و ندارمان را به پایت میریزم ای پدر این امت. و آه که چقدر فاصله است از حرف تا عمل…
آری در این روزهای آسودگی و آسایش و امنیت هستند کسانی که به این شعار زیبا و سنگین، رخت عمل پوشانده اند. کم سراغ نداریم فرزندان شهیدی که روز پدر را اول برای مولای یتیم نوازمان علی علیه السلام جشن میگیرند و عکس پدر شهیدشان را گواه بر ذکر«بابی انت و امی» به دست میگیرند تا ابتدا هدیه روز پدر را به پدر امت حضرت علی بن ابی طالب علیه السلام بدهند و بعد با قرائت قرآنی روح پدر خانواده را شاد کنند.
چه خوب است که در این روز زیبای پدر، پدران کنار فرزندانشان و فرزندان کنار پدرانشان یاد کنند از از مدافعان حرم…
آن مردان مرد که در این ایام پر فیض عبادتی خاص در جبهه های نبرد دارند. چه اعتکافی در سنگرهای جهاد میکنند آنان که با عزم راسخ خود به مولایشان علی ع در احد و خیبر اقتدا کرده اند…
بَه که در این روزگار چه کرداری در صفحه های عمرشان ثبت میکنند آنان که امامشان حضرت علی بن ابی طالب علیه السلام است آن امام که فرمود: روزگار، صفحه هاي عمر شما است ، پس بهترين کردار خود را در آن ثبت کنيد. غررالحکم صفحه ۱۲۰ حديث ۲۰۵۸
علی الفیاض
