سخنران حرم حضرت معصومه سلام الله علیها با اشاره به اینکه توسل امام خمینی(ره) به اهل بیت(ع) همیشگی بود به گونه ای که ایشان زمانی که در قم بودند به طور مرتب به زیارت حضرت معصومه سلام الله علیها مشرف می شدند، گفت: رمز پختگی عارفانه امام خمینی(ره) توسل دائمی به اهل بیت عصمت و طهارت(ع) است.
به گزارش پایگاه خبری آستان مقدس حضرت معصومه سلام الله علیها، حجت‌الاسلام پویا در دومین نشست تخصصی بررسی تحلیلی سیره اخلاقی و عرفانی امام خمینی(ره) که در آستانه ۲۸ سالگرد رحلت بنیان‌گذار جمهوری اسلامی ایران در مقبره شهید مفتح واقع در صحن امام رضا(ع) حرم مطهر برگزار شد، با اشاره به فرازی از نامه امام خمینی(ره) که در تأیید یکی از شاگردان خود به به میرزا جواد همدانی نوشته بودند، گفت: امام خمینی(ه) در این فراز از نامه می فرمایند«پس ای نفس تابعِ هوا که بر خاکدان زمین جاودانه گرفتاری، از خانه تاریک حیرت‌انگیز هیولای بیرون آی و به‌سوی «الله» که مقام جمع است و رسولش که مظهر احدیت جمع است هجرت کن تا مرگ به تأیید خدای متعال تو را دریابد و پاداش تو بر خدا واقع شود که این همانا رستگاری عظیم و بهشت لقاء ذاتی است که نه چشمی را بر آن نظر افتاده و نه گوشی از آن خبر شنیده و نه بر قلب بشری خطور کرده است فوق ادراک بشری است ای نفس؛ بدان که تو از مقام جامعیت اسماء و برزخت کبرا ظهور کرده‌ای و در این دیارْ غریبه‌ای و چاره‌ای جز بازگشت به وطن نداری، پس وطن خویش محبوب دار که این دوستی از ایمان است»
وی افزود: متن این نامه به خوبی پختگی شخصیت عرفانی امام خمینی(ره) را به ما نشان می دهد.
سخنران آستان مقدس حضرت معصومه سلام الله علیها بابیان اینکه یکی از سیره‌های رفتاری امام خمینی(ره) در نجف اشرف به گواه نزدیکان ایشان قرائت زیارت جامعه کبیره در حرم امام علی(ع) بوده است، تصریح کرد: از خصوصیات امام خمینی(ره) تقید ایشان به زیارت و توسل به اهل‌بیت عصمت و طهارت علیهم‌السلام بودکه ایشان در نجف اشرف به مدت پانزده سال به‌طور مرتب زیارت جامعه کبیره را می‌خواندند .
حجت الاسلام پویا افزود: امام خمینی(ره) زمانی که زیارت امام حسین(ع) را انجام می‌دادند به‌مجرد اینکه نام مبارک امام حسین(ع) را می‌شنیدند بی‌اختیار اشک می‌ریختند درحالی‌که در برابر شهادت حاج‌آقا مصطفی اشک نریخته بودند.
وی ادامه داد: حضرت امام تا وقتی در قم بودند، به‌طور مرتب هرروز پس از درس صبح و گاهی پس از درس عصر به حرم مطهر حضرت معصومه سلام الله مشرف می‌شدند و حضور در نماز جماعت ایشان هرگز ترک نمی‌شد و در حرم معمولاً زیارت جامعه می‌خواندند.
حجت‌الاسلام پویا در پایان به نامه عرفانی امام خمینی(ره) به فرزندشان سید احمد خمینی(ره) اشاره کرد، یادآور شد: امام خمینی(ره) در این فراز از نامه خطاب به فرزندشان چنین می‌نویسند«پسرم تا نعمت جوانی را از دست ندادی فکر اصلاح خود باش که در پیری همه‌چیز را از دست می‌دهی، یکی از مکاید شیطان که شاید بزرگ‌ترین آن باشد که پدرت بدان گرفتار بوده و هست مگر رحمت حق‌تعالی دستگیر او باشد استدراج است. در عهد نوجوانی شیطان باطن که بزرگ‌ترین دشمنان اوست او را از فکر اصلاح خود بازمی‌دارد و امید می‌دهد که وقت زیاد است، اکنون فصل برخورداری از جوانی است و هر آن و هر ساعت و هرروز که بر انسان می‌گذرد درجه درجه او را با وعده‌های پوچ از این فکر بازمی‌دارد تا ایام جوانی را از او بگیرد؛ و آنگاه‌که جوانی روبه اتمام است، او را به امید اصلاح در پیری سرخوش می‌کند و در ایام پیری نیز این وسوسه شیطانی از او دست نکشد و وعده توبه در آخر عمر می‌دهد و در آخر عمر و شهود موت، حق‌تعالی را در نظر او مبغوض‌ترین موجود جلوه می‌دهد که محبوب او که دنیا است از دستش گرفته است. این حال اشخاصی است که نور فطرت در آن‌ها به‌کلی خاموش نشده است و اشخاصی هستند که غرقاب دنیا آن‌ها را از فکر اصلاح، به دورنگه داشته و غرور دنیا سرتاپای آنان را فراگرفته است. من خود چنین اشخاصی را در اهل علم اصطلاحی دیده‌ام و اکنون بعض آن‌ها در قید حیات‌اند و ادیان را هیچ و پوچ می‌دانند.»
انتهای پیام/۱۱۲
