هرماه و هرسال؛ هرروز و شب؛ هرلحظه و ثانیه از عمرمان برای خودش شأن و جایگاهی دارد. هرکدام از لحظات و ساعات زندگی برای رسیدن به هدف خاصی است که اگر به نتیجه نرسند هیچ‌کس به هدف‌های بلند زندگی‌اش دست نخواهد یافت. آری این لحظه‌ها هستند که عمر ما را می‌سازند پس باید هدفمند سپری شوند. در زندگی ما لحظاتی هستند برای غذا خوردن، لحظاتی برای تفریح، لحظاتی برای معاشرت با دیگران، برای کسب علم، برای کسب روزی حلال، برای کارهای شخصی روزمره و… اما در زندگی لحظاتی هم باید برای تفکر گذاشت. آن فکر کردنی که مطابق روایات گاهی از هفتادسال عبادت ارزشش بیشتر است! فکر کردن در عالم هستی… توجه به مبدأ آفرینش… تنبه به جایگاه خودمان در عالَم… یکی از بهترین زمان‌ها برای دریافتن این لحظات وقت سحر است. همان وقتی‌که عُرفا را چنان مجذوب خود کرده است که ذره‌ای از آن را به خواب یا کارهای دنیوی دیگر نمی‌گذراندند. تک تک لحظات سحر را می‌توان منازلی دانست برای عروج، برای کندن از این جسم ناچیز و پَرکشیدن به عالم معنا. هرلحظه از سحر محلی است برای گذر از خود و رسیدن به حقیقت خود؛ گذر از «خود» حیوانی که پر است از منیّت و کبر و غرور و رسیدن به همان حقیقتی که خالق باری‌تعالی فرمود «نَفَخْتُ فِیهِ مِن رُّوحِی…»
برای فکر کردن چه وقتی مناسب‌تر از این؟ رمضان باشد، سحر باشد، وضو گرفته باشیم، نمازی خوانده باشیم، با خدای خود خلوت کرده باشیم و حالا فکر کنیم… یقین در چنین شرایط آنچه به ذهن می‌آید با آنچه در هیاهوی شهر و حین کار و در گیر و گرفتاری‌های دنیا به ذهن می‌آید خیلی متفاوت است!
باید سحر را دریابیم تا اذن معراجمان را بگیریم، تا راهی‌مان کنند به سرمنزل مقصودمان، تا پروازمان دهند به باغِ ملوکت، یا به قول حافظ از غصه نجاتمان دهند و آبِ حیات معرفت را به ما بنوشانند …
دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند / و اندر آن ظلمت شب آب حیاتم دادند
بارالها! ای کسی که قلب عارفان را به نور حضورت روشن کرده‌ای! توفیق دریافت انوار رحمتت را در سحرهای بی‌نظیر این ماه مهربانی به من عطا بفرما و یاری‌ام دِه تا با تمام وجود از آثار و برکاتش بهره گیرم…
•••
اللَّهُمَّ نَبِّهْنِی فِیهِ لِبَرَكَاتِ أَسْحَارِهِ وَ نَوِّرْ فِیهِ قَلْبِی بِضِیاءِ أَنْوَارِهِ وَ خُذْ بِكُلِّ أَعْضَائِی إِلَى اتِّبَاعِ آثَارِهِ بِنُورِكَ یا مُنَوِّرَ قُلُوبِ الْعَارِفِینَ
خدایا مرا در این ماه به بركت هاى سحرهایش آگاه كن، و دلم را با روشنایى انوارش روشنى بخش، و تمام اعضایم را به پیروى آثارش بگمار، به نورت اى نوربخش دلهاى عارفان
میلاد اسماعیل زاده
پایگاه خبری آستان مقدس حضرت معصومه علیهاالسلام
