سخنران حرم حضرت معصومه سلام الله علیها با بیان اینکه تذکر در اسلام یکی از روش های تربیتی است، گفت: ذکر حقیقت بازگشت به صراط مستقیم است.
به گزارش پایگاه خبری آستان مقدس حضرت معصومه سلام الله علیها، حجت‌الاسلام‌والمسلمین محمد حاج ابوالقاسم در آیین بیان درس‌های قرآنی که در شبستان بزرگ امام خمینی(ره) برگزار شد، با بیان اینکه لقمان حکیم در نصیحت‌های خود به فرزندش می‌فرماید «یا بنی علیک بالموعظة فاعمل بها فانها عند العاقل أحلی من العسل الشهد؛ فرزندم نصیحت را بپذیر و به آن عمل کن که نصیحت نزد عاقل از عسل ناب شیرین‌تر است، گفت: ذکر و موعظه یکی از روش های تربیتی قرآن کریم است و هویت «ذکر» یعنی کشف آن چیزی که نمی‌دانیم؛ بر این اساس اسلام تذکر را برای توجه دادن به آنچه به آن توجه نداریم قرار داده است.
وی با شاره به اینکه خداوند متعال راه سعادت را در فطرت بشر قرار داده است، افزود: گاهی مؤمن به دلیل غفلت مسیر را به انحراف می‌رود بر این مدار لازم است او با تذکر متوجه حقایق اطراف خود بشود.
سخنران آستان مقدس حضرت معصومه سلام الله علیها با بیان اهمیت تعجیل در امر خیر از منظر شرع مقدس اسلام تصریح کرد: خداوند متعال انسان‌ها را در قرآن کریم به سه دسته اصحاب یمین، شمال و سابقان تقسیم کرده است؛ بر این اساس توصیه اکید به امت اسلام شده است که مؤمن بر نماز اول وقت خود اهتمام کامل داشته باشند.
وی با اشاره به اینکه انسان نگهبان اموال در دنیا است، گفت: انسان مالک حقیقی اموال در دنیا نیست بر این مدار توحید در اموال حقیقتی است که مسیر سعادت بشر برمدار این تفکر استوار شده است.
حجت الاسلام والمسلمین حاج ابوالقاسم با اشاره به آیه ۲۰ سوره حدید به ترسیم مراحل زندگی انسان در دنیا پرداخت و ادامه داد: زندگی انسان از منظر قرآن پنج مرحله دارد تا جایی که خداوند متعال در آیه ۲۰ سوره حدید این حقیقت را چنین توصیف کرده است که «بدانید که زندگانی دنیا به حقیقت بازیچه‌ای است طفل‌اند و لهو و عیّاشی و زیب و آرایش و تفاخر و خودستایی با یکدیگر و حرص افزودن مال و فرزندان. در مثل مانند بارانی است که گیاهی در پی آن از زمین بروید که برزگران (کفار دنیاپرست) را به شگفت آرد و سپس بنگری که زرد و خشک شود و بپوسد؛ و در عالم آخرت (دنیاطلبان را) عذاب سخت جهنم و (مؤمنان را) آمرزش و خشنودی حق نصیب است؛ و باری، بدانید که زندگانی دنیا جز متاع فریب و غرور چیزی نیست.»
وی در پایان رهبانیت و انزوا را نقطه مقابل دین‌داری توصیف کرد و گفت: خداوند متعال در مقابل گوشه‌گیری و انزوا به بهانه عبادت موضع جدی گرفته است تا جایی که صراحتاً در قرآن کریم آمده است که اسلام از رهبانیت به دور است.
