پیامبر اعظم صلی‌الله علیه و آله می‌فرمایند : «المسلمون اخوة، تتکافی دماؤهم… و هم ید علی من سواهم» مسلمانان باهم برادرند، خونشان برابر است و در برابر دشمنان، باعث اقتدار یکدیگرند.
اخیراً سوریه!
همین چند وقت پیش در سوریه سنی و شیعه در کوچه‌پس‌کوچه‌های دمشق، کنار یکدیگر زندگی می‌کردند. یک‌دفعه فتنه‌ای مدیریت‌شده از خارج به پا شد و به همت و حمایت آمریکای جنایت‌کار از دل آن داعش سر برآورد؛ نه برای نابودی شیعه یا سنی که برای نابودی اسلام… مثل گرگ درنده به صغیر و کبیر رحم نکرد و کشت و سر برید و جنایت کرد.
اما وحدت شیعه و سنی نبود در دفاع از حریم اسلام و مقابله با آن نامسلمانان مسلمان کش، به این زودی‌ها داعش از بین نمی‌رفت، به این زودی‌ها آرامش ایجاد نمی‌شد در عراق و سوریه، به این زودی‌ها امنیت نمی‌یافت حرم اهل‌بیت علیهم‌السلام…
آری، در مقابل آنان که به سلاح‌های آمریکایی مجهز بودند، هیچ سلاحی مانند وحدت کلمه قدرتمند و کارا نبود!
سال ۱۳۸۱ در سیستان و بلوچستان
رهبر معظم انقلاب به سیستان سفر کردند. در خلال سفر، مقبره پنج شهید گمنام را نیز زیارت نمودند. قبوری که در گلزار شهدا واقع‌شده بود. آقا نسبت به شهدای گمنام احساس دیگری دارد؛ حسِ پدری شاید…
بیش از پنج دقیقه کنار ضریح شهدای گمنام ایستادند. بعد یکی از سرداران سپاه سیستان و بلوچستان توضیح داد راجع به مقبره و شهدای استان. آقا ناگهان حرف او را قطع کردند و فرمودند: «کاری کنید که برادران اهل سنت هم به زیارت این مقبره بیایند. کسی چه می‌داند، شاید از این پنج شهید ِ گمنام یکی اهل سنت باشد.»
زنده نگه‌داشتن یاد شهدا، از جنس جهاد فرهنگی است؛ یعنی نه‌فقط در جبهه نظامی که در جبهه فرهنگ نیز، رمز موفقیت و پیروزی، وحدت است.
سال ۲۰۰ هجری در مدینه
امام رضا علیه‌السلام مجبور به هجرت از مدینه به طوس شدند. حضرت، خانواده را جمع کردند کنار قبر پیغمبر، وداع کردند و فرمودند این سفر غربت، بازگشتی ندارد. حضرت رضا علیه اسلام یاران متعددی داشتند، اما دراین‌بین، فقط یکی از اصحاب نزدیک را به همراه خود بردند، اباصلت هروی! باید دید اباصلت چه داشت که شد همراه و مصاحب امام در این سفر خاص و ویژه؟
اولاً اباصلت علیرغم اعتقاد کامل به مکتب تشیع، بسیار با برادران اهل سنت مهربان بود. تا آنجا که در کتب اهل سنت، فراوان مدح شده، حتی ابن تغری حنفی می‌گوید: «قیل: انه کان فیه تشیع »، یعنی شک می‌کند اصلاً اباصلت شیعه است یا نه! شاید یکی از نکاتی که باعث شد امام رضا علیه‌السلام اباصلت را انتخاب کند، همین مراودات و برادری کردن‌ها نسبت به اهل سنت بوده است؛ یعنی اباصلت یک‌تنه، یک لشگر بود برای امامش، در مقابل دشمنی‌های مأمون.
آری، شیعه‌ای که ارزش و اهمیت وحدت را بفهمد، مانند یک لشگر لطمه میزند به دشمنان اسلام. امروز نیز اصلی‌ترین دشمن اسلام و شیعه، نیست مگر رژیم غاصب صهیونیست. باید هرکداممان یک لشگر باشیم مقابل این دشمن؛ و از خود برانیم هر کس را که برخلاف مسیر وحدت قدم برمی‌دارد…
مجتبی اسماعیلی
