پایگاه خبری آستان مقدس حضرت معصومه علیهاالسلام؛ یکی از ستارگان پر فروغ حرم مطهر حضرت معصومه سلام الله علیها دومین شهید محراب انقلاب آیت الله مدنی است که قبر مطهر ایشان در ضلع شرقی مسجد بالاسر قرار دارد.
– ایشان در سال ۱۲۹۲ در آذرشهر به دنیا آمده و در سن پایین هم پدر و هم مادر خویش را از دست دادند.
– در اوج فشارهای رضاخان بر علما و در شرایطی که تازه دنیا به ایشان رو کرده بود! به مسیر سخت علم و فقاهت پا گذاشتند و از محضر حضرات آیات امام خمینی، آیت‌الله خوانساری، آیت‌الله حجت، آیت‌الله حکیم و آیت‌الله سید ابوالحسن اصفهانی کسب فیض کردند تا به اجتهاد رسیدند.
– برخی اصرار بر مرجعیتشان داشتند اما ایشان به احترام امام خمینی هیچ‌گاه رساله ننوشتند!
– ایشان از اساتید مؤثر در زندگی شهید عارف حسینی رهبر عالم و مبارز شیعیان پاکستان بودند و در روحیه انقلابی زبان زد بودند؛ حتی شهید نواب صفوی مبارزات خود را به‌نوعی مدیون این عالم مجاهد بود و معروف بود که سلاح نواب صفوی از پول کتاب‌های آیت‌الله مدنی تهیه‌شده!
– ایشان اولین کسی بودند که بعد از قیام ۱۵ خرداد در نجف از امام خمینی حمایت نمودند؛ و کسی بودند که در روز ۲۲ بهمن کفن پوشیده و پیشاپیش مردم همدان جلوی حرکت تانک‌ها به سمت تهران را سد نمودند!
– ایشان در اولین دوره مجلس خبرگان نماینده مردم همدان بودند و به‌حکم امام خمینی پس از شهادت آیت‌الله قاضی امام‌جمعه تبریز شدند.
– سرانجام آن عالم مجاهد در نماز جمعه شهر با بمب‌گذاری منافقین کوردل به شهادت رسیدند و دومین شهید محراب انقلاب لقب گرفتند.
مقام معظم رهبری در وصف شهید مدنی رحمه‌الله می فرمایند:
مرحوم شهید مدنی نمونه برجسته‌ای از یک روحانی فعال و حائز جهات گوناگون هستند. چون روحانیت را برخلاف مشاغل و هیئت‌های دیگری که در جامعه وجود دارد، نمی‌شود در یک بُعد خلاصه کرد و مثلاً بگوییم که یک روحانی یعنی کسی که فقط به امور مربوط به امر دین وارد است، یا روحانی یعنی کسی که فقط مشغول تبلیغ دین است، یا روحانی یعنی آن‌کسی که فقط در ارتباط با مردم است و یا روحانی یعنی کسی که به امور دینی و مسائل روحی و خودسازی خیلی توجه می‌کند. این‌ها هرکدام به‌تنهایی معنای روحانی مطلوب نیست. روحانیت دارای همه این جوانب است و یک روحانی خوب و روحانی واقعی آن‌کسی است که انسان بتواند در همه این جوانب یا عمده این جوانب، در او یک حرکت و فعالیتی مشاهده کند.
…ایشان حقیقتاً مصداق بارزی از یک روحانی کامل بود. ایشان ملا بود، عالم بود، فقیه بود، در قم و نجف تحصیلات عالیه فقه و اصول و همچنین معقول کرده بود. اهل بیان و تبیین بود. ایشان می‌توانست با اقشار مختلف و با مخاطب جوان کاملاً ارتباط برقرار کند.
فرازی از وصیت نامه این شهید بزرگوار:
این‌جانب ميراسد الله مدني دهخوارقاني فرزند مرحوم مبرور مشهدي میرعلی آقا مدني، اولاً خداي توانا و جميع انبيا و مرسلين و ملائكه مقربين و مؤمنين را به شهادت می‌طلبم كه ايمان به خداي توانا جل‌جلاله داشته، واحدي و موجودي را شريك او نديده، حال و مقالم گوياي ((لا اله الا الله الحق المبيين)) است و همچنين معترف به رسالت و حاكميت وجود مقدس رسول گرامي حضرت محمد بن عبدالله صلی‌الله عليه و آله بوده و جميع آنچه را كه آن بزرگوار از جانب پروردگار احديت آورده تصديق و اعتراف داشته، وجود مقدس مولي الموالي حضرت امیرالمؤمنین علي بن ابی‌طالب علیه‌السلام را وصي بلافصل و امام واجب الطاعة و يازده فرزندش را يكي بعد از ديگري امامان بر حق ميدانم و انتظار مقدم شريف حضرت حجة بن الحسن العسكري عجل الله فرجه را داشته و اميدوارم به‌زودی چشممان به جمال مباركش روشن شود.
مرگ و سؤال قبر و عالم برزخ و رجعت و بعثت در روز قيامت و ميزان و صراط و بهشت و جهنم و كتب را حق ديده و اميد به رحمت واسعه الهي دارم كه در روز حشر نامه اعمالم را به دست راستم بدهد.
اما وصيتم! جميع وراث و دختران خودم را سفارش می‌کنم كه خدا را فراموش نكرده و همیشه او را ناظر بر حال خود ديده و مثل من غافل نباشند.