به گزارش پایگاه خبری آستان مقدس حضرت معصومه سلام‌الله علیها، خانم همتی عصر امروز در رواق حضرت خدیجه سلام‌الله علیها حرم مطهر با اشاره به این که تشویق یکی از راه‌های تربیت دینی فرزندان است، اظهار داشت: مراد از تشویق به شوق آوردن و ایجاد میل و رغبت در فرد است.
استاد حوزه علمیه خواهران تشویق را تقدیر از حسن انجام کار عنوان کرد و افزود: تشویق به معنای ترغیب برای انجام کار نیست، بلکه تشویق ابزاری است که به‌واسطه آن ضمن تقدیر از اعمال خوب گذشته فرد، بستر تداوم آن اعمال و سنت‌های حسنه در فرد فراهم می‌شود.
همتی تشویق را سنتی قرآنی توصیف کرد، گفت: خداوند در آیاتی از کلام وحی به نعمت‌های بهشتی اشاره دارد که این نعمات بهشتی، همان تشویق‌های الهی برای مؤمنان است.
کارشناس معارفی حرم مطهر ضمن بیان این مطلب که تشویق از سنت‌های حسنه برای ترغیب به کارهای نیک است، ادامه داد: تشویق در رشد مادی و معنوی کودکان نقش بسیار مؤثری دارد.
وی تعادل در تشویق را از شروط تربیت دینی فرزندان دانست و افزود: تشویق باید با توجه به شرایط سنی و روحی فرزندان انجام شود.
کارشناس معارفی حرم مطهر خاطرنشان کرد: تشویق فرزند کوچک و خردسال می‌تواند از نوع در آغوش گرفتن و کلمات محبت‌آمیز باشد؛ اما برای فرزند بزرگ‌تر می‌توان با خرید یک هدیه او را تشویق کرد.
همتی تفاوت گذاشتن میان فرزندان شایسته با فرزندان سرکش و دارای رفتاری ناشایست را از اصول تربیت اسلامی دانست و گفت: اگر در این زمینه از سوی والدین تفاوتی ایجاد نشود، فرزند مطیع و شایسته به‌مرور لجباز و سرکش می‌شود.
استاد حوزه علمیه خواهران به حدیثی از امام علی علیه‌السلام در این موضوع اشاره کرد و افزود: امام علی علیه‌السلام می‌فرمایند «مبادا گروه خوب و بد در نزد شما یکسان باشند».
کارشناس معارفی حرم مطهر گفت: با تشویق رفتار شایسته‌ای که فرزندان از خود نشان می‌دهند، والدین فرزندانی را تربیت می‌کنند که در تمامی عرصه مطیع هستند.
همتی تربیت دینی را اطاعت‌پذیری در برابر خداوند و اولیای دینی تعریف کرد و اظهار داشت: تربیت همان مطیع بودن در برابر امر خداوند است.
وی با تأکید بر اینکه عدم تکریم فرزندان در کودکی از ناحیه والدین موجب بروز رفتار خشونت‌آمیز در آن‌ها و سرکشی در بزرگ‌سالی می‌شود، افزود: اهمیت ندادن به گفته‌ها و شخصیت فرزندان، ملامت و سرزنش کردن همیشگی، فریاد کشیدن بر سر فرزندان، اعمال فشار به کودک، واسپاری کارهای خارج از حد و توان کودک، تصمیم‌گیری مطلق برای فرزندان، عدم اعتماد به فرزندان و بی‌حرمتی به کودکان از آسیب‌هایی است که کودکان را تهدید کرده و موجب بروز رفتار خشونت‌آمیز در آن‌ها می‌شود.
کارشناس معارفی حرم با اشاره به روایتی از امام محمدباقر علیه‌السلام در این زمینه گفت: خداوند والدینی را که به فرزندان خود مسئولیتی واگذار می‌کنند، اگر فرزندشان آن مسئولیت را در توان خود انجام داد، او را تکریم کرده و اگر آن وظیفه و مسئولیت را نتوانست به‌درستی انجام دهد، از او گذشت می‌کنند را دوست دارد.
بزرگ‌نمایی رفتار حسنه و تغافل نسبت به اشتباهات فرزندان از اسلوب‌های تربیت دینی
همتی ادامه داد: والدین باید کارهای شایسته فرزندانشان را زیر ذره‌بین قرار دهند و آن را بزرگ کنند و در مورد کارهای ناشایست فرزندان بهتر است خود را به تغافل بزنند؛ چراکه این رفتار زمینه رشد و تکامل شخصیتی فرزندان را فراهم می‌کند.
وی تصریح کرد: والدین باید به خواسته‌های معقول کودکشان احترام بگذارند.
کارشناس معارفی آستان مقدس حضرت معصومه سلام‌الله علیها با تأکید بر اینکه در مقابل خواسته‌های نامعقول کودک باید با گفتاری محبت‌آمیز کودک را قانع کرد، افزود: برخورد صمیمانه با کودک او را در برابر پذیرش سخنان والدین نرم می‌کند.
همتی با استناد به حدیثی از امام علی علیه‌السلام در این زمینه خاطرنشان کرد: اگر پاداش بیشتری به فردی که استحقاق آن را ندارد، داده شود، تملق است و اگر تشویق کمتر از استحقاق فرد باشد؛ رشک و حسرت را به دنبال دارد.
استاد حوزه علمیه خواهران با اشاره به انواع تشویق گفت: تشویق بیرونی آن تشویقی است که از بیرون تزریق می‌شود و این نوع تشویق برای تربیت و رشد فرزندان بسیار مؤثر است.
وی ستایش فرزند در مقابل دوستان و اقوام را نوع دیگری از تشویق دانست و افزود: تشویق از مؤثرترین راه‌های تربیتی فرزندان است به‌شرط اینکه تشویق‌ها باروحیه و رفتار فرزندان تناسب داشته باشند.
استاد حوزه علمیه خواهران آرامش روانی مادر را مهم‌ترین عامل موفقیت در امر تربیت دینی فرزندان عنوان و یادآور شد: آرامش روحی برای مادران و داشتن سکینه قلب و پرهیز از دلهره و پریشانی و استرس از بسترهای مهم تربیت دینی کودک در خانواده است. انسان‌های صالح در خانواده‌های آرام پرورش می‌یابند و خانه‌های متشنج و پراسترس نمی‌توانند انسان‌های آرامی را در دامان خود پرورش دهند.
