پایگاه خبری آستان مقدس حضرت معصومه سلام‌الله علیها_سجاد سلیمی: هیچ واقعه و حادثه‌ای در تاریخ اسلام به‌اندازه عاشورا و مصائبی که در ماه محرم بر خاندان عصمت و طهارت توسط دشمنان قسم‌خورده مکتب اسلام واردشده است وجود ندارد و بعد از گذشت قرن‌ها هنوز این نهضت زنده و پیروان مکتب راه سید الشهداء علیه‌السلام در اقصی نقاط جهان با اقامه عزاداری و برپایی بیرق عزا ارادت خود را به ایشان نشان می‌دهند.
ماه محرم با تمام حزن و اندوهی که در آن حاکم است و عزاداران همواره با هر آئینی که دارند دلی اندوهگین داشته و بر مصائب امام حسین علیه‌السلام اشک بر چشمان خود جاری ساخته و با تمام توان سعی می‌کنند عشق و ارادت خود را به خاندان عصمت و طهارت نشان دهند اما همین ماه عزیز دارای بشارت‌هایی است که مایه امید و نشاط عزاداران است چرا که در این ماه به واسطه اشک و بکاء غفران ذنوب حاصل و انسان می تواند در صراط مستقیم قدم بردارد.
اگر کسی بتواند سیر و سلوک و آداب بندگی و عزاداری را در این ماه عزیز بشناسد و از فرصت‌های این ماه به درستی استفاده نماید می‌تواند راه سعادت دنیا و آخرت خود را با سرعت کسب نماید چراکه با توبه عاشورایی در زندگی معجزه‌ای رخ می‌دهد که در دیگر زمان‌ها حاصل نمی‌شود.
عزادار فرصت شناس می‌تواند ماه محرم را ماه توبه حقیقی خود قرار دهد و بسان حضرت حر توبه عاشورایی کرده و به امام ملحق شود چراکه حضرات معصومین در اوج جود و بخشش بوده و بهترین وسیله وساطت و ریسمان الهی می‌باشند.
طبق فرموده امام صادق علیه‌السلام «کُلُنا سُفُن النّجاة و لکن سَفینة جَدّی الحُسُین أوسَع وفی لُجج البحار اسرع» انسان می‌تواند از این سفینه نجات که هم اوسع و هم در تلاطم حوادث اسرع است خود را به مقصد نهایی برساند به همین خاطر، ماه محرم ماه توبه به درگاه الهی از معاصی است و صاحب این ماه نزد خداوند دارای اجر و قرب ویژه بوده و می‌تواند انسان را به سرمنزل مقصود برساند.
تنها راه قبول توبه در این ماه این است که انسان دست به دامن سید الشهداء شود و خود را همراه امام سازد چراکه بدون همراهی با امام معصوم انسان راه ضلالت را خواهد رفت و طی این مرحله بدون همراهی چراغ هدایت انسان را به وادی برهوت سوق خواهد داد درحالی‌که همراهی با امام حسین علیه‌السلام انسان را به وادی ایمن خواهد رساند.
توبه عاشورایی توبه‌ای است که با عمق وجود که در سایه معرفت به امام حسین علیه‌السلام حاصل می‌شود و بدون شناخت حقیقی امام امکان‌پذیر نیست به همین خاطر عده‌ای از کسانیکه در واقعه کربلا در صف دشمنان سیدالشهداء قرار گرفتند ابتدا جایگاه و مقامات حضرت را به پایین‌ترین درجه تنزل داده بودند و سپس بر روی حضرت شمشیر کشیدند.
طبق متن زیارت عاشورا ابتدا لعنت خداوند به کسانی تعلق‌گرفته است که امام معصوم را از جایگاه خود کنار زده‌اند و از درجه‌ای که در نزد خداوند دارد تنزل داده‌اند و سپس لعن به قاتلین تعلق‌گرفته است.« وَ لَعَنَ اللَّهُ اُمَّةً دَفَعَتْکمْ عَنْ مَقامِکمْ، وَ اَزالَتْکمْ عَنْ مَراتِبِکمُ الَّتى رَتَّبَکمُ اللَّهُ فيها، وَ لَعَنَ اللَّهُ اُمَّةً قَتَلَتْکمْ، وَ لَعَنَ اللَّهُ الْمُمَهِّدينَ لَهُمْ بِالتَّمْکينِ مِنْ قِتالِکمْ».
این مسئله زنگ هشداری است برای افرادی که خود را مهیای عصر ظهور نکرده‌اند چراکه انسان شاید از همان ابتدا مقابل امام معصوم قرار نگیرد اما زمانی که مرتبه امام را از نگاه خود تنزل دهد و معرفت واقعی به امام معصوم پیدا نکند، در صف دشمنان قرار گرفته و مقابل امام شمشیر خواهد کشید.
توبه عاشورایی در حقیقت معرفت واقعی به امام حسین علیه‌السلام و در گام بعدی معرفت حقیقی به حضرات معصومین و امام زمان(عج) و استمرار این توبه بیمه‌کننده انسان در عصر ظهور است.
