پایگاه خبری آستان مقدس حضرت معصومه سلام الله علیها _ فاطمه قاسمی: افلاکیان خلقت خود را مدیون گوهر وجودی حضرت امیر علیه‌السلام و حضرت زهرا سلام‌الله علیها هستند چراکه اگر این دو در بی‌همتا پا به عرصه خلقت نمی‌گذاشتند چرخ‌های زمین و زمان مددی برای حرکت نداشت و این چنین بود که با خلقت حضرت رسول صلی‌الله علیه و آله، حضرت زهرا سلام‌الله علیها و حضرت امیر علی علیه السلام افلاک جان گرفت و چرخ‌های زمین و زمان شروع به گردش کرد و گردش هفت آسمان و زمین به مدد اهل‌بیت علیهم‌السلام بر گرد نور وجود خداوند آغاز شد، آغازی که تا به امروز نیز غزل سرای در بی‌همتای وجود اهل‌بیت علیه‌السلام است.
پس از خلقت، سؤالی که همواره نه فقط اهل زمین بلکه اهل عرش و هفت آسمان را نیز به خود مشغول کرده بود این است که خداوند عالمیان چرا کائنات را به خاطر وجود اهل بیت علیه السلام خلق کرده است چه سری در حرم عرشی اهل بیت علیه السلام نهفته است که خداوند خلقت را به واسطه آن ممکن و مقدر ساخته و این چه سری است که اهل زمین و زمان خاکیان و افلاکیان را پس از خلقت سجده سای کوی عرشی حرم و حریم قدسی اهل بیت علیه السلام کرده است.
در پاسخ به این پرسش خداوند عالمیان سِر حریم و حرم اهل بیت علیه السلام را بر اهل خاک و عالم افلاک آشکار ساخت و آن سِر در یک کلمه نهفته است و این کلمه که تجلی خانه تمام نیکی‌ها و خوبی‌ها در زمین نه برای زمینیان بلکه برای آسمانیان نیز است واژه و کلمه قدسی «حَسَنِین» است.
سِر بی‌همتایی حریم اهل‌بیت علیه‌السلام با نام مبارک حسنین گره خورده است حسن و حسینی که یکی برای اصلاح امت جد خویش و به خاطر خیانت‌های امت، به ناچار مجبور به صلح با فرعون زمان شد و دیگری قیامی به بلندای تاریخ بشریت به نام عاشورا برای اصلاح امت جد خویش به پا کرد.
تاریخ بشریت همواره حماسه سرای دلاوریی‌ها و رشادت‌های حسنین، سروران جوانان اهل بهشت بوده است و این چنین بود که خداوند سیده نساء عالمیان را در میدان و بوته آزمایش قرار داد و قبل از اینکه قلم تقدیر به خلقت حضرت زهرا سلام الله علیها مزین و آراسته شود خداوند ایشان را امتحان کرد و سیده زنان عالمیان را در این امتحان عظیم و بس جانکاه و جانفرسا که مصیبت اشرف اولاد آدم بود صبور یافت و این آزمایش، آزمایشی نبود جز سَر بریده امام حسین علیه السلام بر نیزه، سری که تمامی انبیای الهی از آدم تا خاتم بر مظلومیت آن گریستند و خداوند خود خونخواه و ثارالله آن شد..
امام حسین علیه السلام قبله گاهی بود در زمین که مهم‌ترین رسالتش، رسالت تمام انبیای الهی یعنی پاسداری از ارزش‌ها بود و همین مقام پاسداری از ارزش‌ها چنان در تاریخ برای نجات بشریت و عبور از پیچ تمدنی حائز اهمیت بود که خداوند امر به امتحانی سخت کرد امتحانی که نه تنها سر پدر بلکه سر طفل شش ماهه نیز برای پاسداری از این ارزش‌ها باید بر سَر نیزه می‌رفت آن هم در زمانی که کشتی نشینان سقیفه ارزش‌ها را تغییر دادند، اما مگر می‌شد امام جامعه سکوت اختیار کرده و در مدینه در هنگام خانه‌نشینی به شهادت رسد.
سید و سرور شهیدان زمانی که اوضاع را نامساعد دیدند با اهل بیت خویش به شور نشستند و همانطور که امام حسن مجتبی علیه السلام به دلیل خیانت مجبور به صلح شدند، این بار امام حسین علیه‌السلام برای پاسداشت از ارزش‌ها که نجات و مدرنیت بشر در تمامی اعصار به آن گره خورده بود عازم مکه و مراسم حج شدند و در همان جا بود که مطابق آیه ۷۷ سوره نسا مردم را به جهاد دعوت کردند اما آنها به بهانه اینکه کاش زمان جهاد تا ظهور امام عصر عجل‌الله تعالی فرجه به تعویق می‌افتاد از یاری امام عصر خویش سر باز زدند و خداوند نیز در سوره نسا مردمانی را به دلیل سکوت در جابجایی ارزش ها و ارزش پیدا کردن بی‌ارزش‌ها و نداشتن بصیرت مورد سرزنش قرار داد.
پس از این بهانه جویی خداوند بشریت را مورد پرسشی ابدی قرار داد که چه کسی در طول تاریخ یاری‌گر امام حسین علیه‌السلام خواهد بود چراکه تاریخ از ابتدا تا انتها جز با حسینی و یزیدی بودن معنا نمی‌شود و حسینی بودن است که به تاریخ بشریت ارزش بخشیده و اگر گوهر ناب قیام حسینی و مسلک و مرام‌شان نبود هرگز ما در قرن بیست و یکم که نظریه پردازانش پایان تاریخ را در اندیشه لیبرالیسم می‌بینند، نمی‌توانستیم شاهد ورود و ظهور تفکر ناب انقلابی باشیم انقلابی که قدمتی به بلندای همان شب عاشورا دارد شبی که هرگز نمی توان بی توجه از کنار آن گذشت و خیمه گاه حسینی را ترک کرد.
آری این قیام حسینی است که در قرن بیستم و بیست و یکم پرچمدار نجات بشریت از دامن تکرار تاریخ در تفکر لیبرالیسم شده و پایان تاریخ را نه در تفکر لیبرالی بلکه پایان تاریخ را به قیام سبز مهدوی که ریشه در قیام سرخ حسینی دارد گره زده است و این چنین است که خداوند با خلفت امام حسین علیه السلام و ولادت ایشان تمام خیرات و خوبی ها را در زمین برای بشر متجلی کرده است و اگر بشر کویر خشکیده دل و کام خشکیده خود را به نام امام حسین علیه السلام گره بزند به یقین مانند اصحاب عاشورا و حضرت ابالفضل العباس علیه السلام از جام ناب الهی سیراب خواهد شد چرا که امام حسین علیه السلام باران رحمت الهی بر قلب‌های بشر است که به وسیله گناه زنگار گرفته است.
امام حسین علیه‌السلام کشتی نجاتی است که متمسکان به خویش را به ساحل امن نجات الهی خواهد رساند و کسانی که مانند قمر بنی هاشم علیه‌السلام بیرق دار نهضت حسینی شوند مانند امام خمینی و امام خامنه‌ای به یقین، نه فقط خود بلکه خواهند توانست تمام بشریت را سوار بر کشتی سرخ عاشورا به ساحل امن نجات برسانند چرا که حلاوت و شیرینی نهضت سرخ حسینی به پاسداشت ارزش‌ها است همان ارزش‌هایی که خداوند ۱۲۴ هزار پیامبر را برای احیای آن به زمین مبعوث کرد و بشریت جز با گلوی بریده امام حسین علیه السلام که بر بالای نیزه قرآن تلاوت نمی‌کرد نتوانست و نخواهد توانست به حقیقت ناب الهی خلقت بشر در زمین برسد.
حقیقتی که اگر انسان به باطن آن برسد نه فقط جان خود را برای غزه و لبنان بلکه جان خود را برای احیای آن در حمایت از یمن و مظلومان عالم فدا خواهد کرد چراکه در مکتب حسینی ایرانی بودن، لبنانی بودن و اهل غزه بودن بی معناست بلکه آنچه به انسان ارزش می‌بخشد مرام و مسلک حسینی است مسلکی که در سن طفل شش ماه با خون خود فلق را سرخگون کرده و قمر بنی هاشم با دست‌های بریده دستی شود برای یاری بشر در کوره راهای زندگی دنیوی و امام سجاد علیه السلام در این مسلک راوی و قصیده سرای سرخ عاشورا شده و به دستان به آسمان بلند شده با راهبرد دعا انسان گم شده در دل هوس‌ها و سرگرمی‌ها دنیوی را به ساحل امن نجات می‌برند.
آری امام حسین علیه السلام کشته اشک‌ها است همان اشک‌هایی که در دل تاریخ عبور بشر از پیچ تمدنی تاریخ تا رسیدن به حکومت سبز مهدوی با پرچم علوی را نوید خواهد بخشید.
