به گزارش پایگاه خبری آستان مقدس حضرت معصومه سلام‌الله علیها، حجت‌الاسلام‌والمسلمین ناصر رفیعی طی سخنانی در روز هشتم ماه مبارک رمضان در ادامه تفسیر سوره عنکبوت در حرم مطهر بانوی کرامت اظهار کرد: آیه ۱۲ و ۱۳ سوره عنکبوت مربوط به موضوعی است که گاهی کفار، منکرین خدا و مشرکان به مؤمنین می‌گفتند اگر شما می‌گویید قیامتی است ما قبول نداریم اما شما که معتقد به قیامت و… هستید بیایید همانند ما مشرک بشوید و گناه کنید و اگر گناهی به گردن شما بود ما آن را قبول خواهیم کرد و بر عهده می‌گیریم و اگر قرار است ما به جهنم برویم و عذاب شویم به‌جای شما هم عذاب می‌شویم.
وی افزود: کفار با این تفکر غلط و پوچ و حرف سست به مؤمنان پیشنهاد کفر و انجام معاصی می‌دادند و در ظاهر به‌گونه‌ای مطرح می‌کردند که بار عذاب مؤمنین را بر دوش خواهند کشید و متأسفانه امروزه نیز در جامعه این تفکر بسیار در حال گسترش است.
استاد حوزه علمیه خاطرنشان کرد: یکی از راه‌های تشویق به گناه این است که به گناهکار بگویند ما عذاب معاصی را بر گردن خواهیم گرفت در حالیکه طبق آیات قرآن چنین چیزی امکان‌پذیر نیست و مؤمنان نباید گول این سخنان را بخورند.
رفیعی خاطرنشان کرد: طبق آیات قرآن کریم هر انسانی مسئول اعمال و کردار خود است و دیگران نمی‌توانند مسئولیت اعمال انسان را بر عهده گیرند و هیچ فردی نمی‌تواند اثر گناه دیگری را بر دوش بکشد.
سخنران حرم بانوی کرامت تأکید کرد: البته این حرف به معنای ترک مسئولیت اجتماعی و… نیست و والدین نسبت به دین فرزندان مسئولیت دارند و انسان‌ها در جامعه باید امربه‌معروف و نهی منکر کنند و مسئولیت بر عهده بگیرند به همین خاطر هیچ‌کس نمی‌تواند گناه دیگری را بر عهده بگیرد اما این موضوع نافی داشتن مسئولیت‌های دینی و اجتماعی نیست.
وی یادآور شد: اگر انسان با ایجاد شبهات اعتقادی باعث ترک فرایض در جامعه شود موجبات عذاب را برای خود فراهم خواهد ساخت همچنین اگر کاری کند که زمینه هدایت در جامعه ایجاد شود از ثواب آن نیز برخوردار خواهد شد به همین خاطر گناه اضلال و ثواب هدایت برای فرد انجام دهنده نیز مترتب است.
رفیعی افزود: در قیامت کافران در کنار معاصی خود، بار گناه گمراه کردن دیگران را نیز بر دوش خواهند کشید و باید جوابگوی دروغ‌ها و معاصی خود باشند.
عضو هیئت‌علمی جامعه المصطفی تأکید کرد: این تخیل پوچ و استدلال بی مبنا باطل است و نمی‌توان گناه دیگری را بر عهده گرفت که البته این موضوع نافی داشتن مسئولیت‌های دینی و اجتماعی نیست و همچنین گناه اضلال و هدایت همواره تا قیامت جاری و ساری است.
وی در ادامه گفت: تشویق به گناه، عملی بسیار مذموم و در حقیقت نوعی معصیت است و یکی از بدترین راه‌های تشویق به گناه، توجیه گناه است و عده‌ای از افراد در جامعه با عناوین مختلف معاصی خود را توجیه می‌کنند.
رفیعی خاطرنشان کرد: یکی دیگر از راه‌های تشویق به گناه کوچک انگاری و کوچک شمردن معاصی است که باعث می‌شود انسان برای انجام گناه انگیزه بیشتری پیدا کند.
وی در پایان گفت: نادیده گرفتن آیات عذاب از دیگر عوامل تشویق به گناه است و متأسفانه عده‌ای در جامعه برای اینکه از رحمت خداوند بگویند آیات عذاب را حذف می‌کنند و فکر می‌کنند مردم را به دین جذب می‌کنند در حالیکه در حقیقت این کار به‌نوعی ترویج بی‌بندوباری است.
