به گزارش پایگاه خبری آستان مقدس حضرت معصومه سلام‌الله علیها، اول شهریورماه مصادف با زادروز شیخ الرئیس بوعلی سینا به پاس تألیفات و خدمات وی به علوم پزشکی و تجلیل از پزشکان در تقویم جمهوری اسلامی ایران به عنوان روز پزشک نامگذاری شده است.
از این‌رو به این مناسبت گفت‌وگویی را با یکی از پزشکان عمومی که از خادمان حرم مطهر بانوی کرامت در درمانگاه حضرت معصومه سلام الله علیها است داشته ایم که در ادامه می‌خوانیم؛
با عرض سلام و تبریک روز پزشک خودتان را معرفی کنید و چند سال است که در درمانگاه حضرت معصومه سلام الله علیها خدمت می کنید؟
بسم الله الرحمن الرحیم؛ با سلام به شما و مخاطبانتان، بنده دکتر علی اکبر وافی هستم و الان حدود ۱۵ سال است که در درمانگاه حضرت معصومه سلام الله عیها به زائران این حضرت خدمت می کنم.
به خاطر حجم بالای مراجعه به درمانگاه حضرت معصومه سلام الله علیها گاهی روزانه بیش از ۱۶ ساعت شیفت می دهم ولی انرژی که از زائران و محبان اهل بیت علیهم السلام که از شهرهای مختلف ایران و از کشورهای دیگر به زیارت حضرت معصومه سلام الله علیها می آیند می گیریم خستگی ما را از بین می برد.
در بحث درمان مریض ها ما فقط وسیله هستیم و دستی به خودکار می بریم و دارویی می نویسیم ولی شفای مریض جای دیگری است و من این را به چشم خودم دیدم.
الان من جای دیگری جز درمانگاه حضرت معصومه سلام الله علیها کار نمی کنم و این را لطف حضرت معصومه سلام الله علیها می دانم که اول صبح توفیق زیارت و سلام به حضرت را دارم و عصر هم وقتی به خانه بر می گردم باز هم توفیق زیارت را دارم.
می توانید در مورد انرژی که از زائران می گیرید بیشتر توضیح دهید؟
اکثر مراجعان اینجا زائران حضرت معصومه سلام الله علیها هستند و این لطف حضرت بوده که ما را راه دادند تا به زائران حضرت خدمت کنیم و این انرژی به انسان می دهد.
اکثر زائرانی که از کشورهای پاکستان، هندوستان و افغانستان در مسیر کربلا هستند و یا زائرانی که از عراق و کشورهای دیگر عربی به قم می آیند وقتی درمان می شوند بسیار تشکر می کنند و تعهد می کنند که برای من در نجف و کربلا نماز بخوانند و این مسأله خستگی را از تن انسان بیرون می برد.
در بحث درمان مریض ها آیا برای شما پیش آمده است که متوجه عنایت حضرت معصومه سلام الله علیها شوید؟
بله در درمان برخی از مریضی ها گاهی اتفاقی پیش آمده که احساس کردم عنایت حضرت معصومه سلام الله علیها بوده است و این مسائل اعتقاد خود من را به عنایت حضرت بیشتر کرده است.
برای مثال روزی یک طلبه غیر ایرانی از کشور هند به همراه همسرش به درمانگاه آمد و به من مراجعه کرد؛ وقتی از او علت ناراحتی همسرش را پرسیدم گفت همسرم افسردگی پیدا کرده؛ دکترهای زیادی رفته ایم و تمام داروهای اعصاب را هم استفاده کرده ایم ولی نتیجه نگرفتیم.
من هرچه نگاه کردم دیدم که داروهای مختلف اعصاب را مصرف کرده و دارویی نمانده بود که مصرف نکرده باشد ناگهان بدون هیچ پیش زمینه ای یک فکر به مغزم خطور کرد و گفتم می دانید که فرق من و شما در چیست؟ او گفت نه نمی دانم؛ من گفتم فرق من و شما این است که من و همه ایرانی هایی که در حرم حضرت معصومه سلام الله علیها هستیم مانند میوه های درهم میوه فروشی هستیم که قیمت مان ارزانتر است ولی شما که از هندوستان و از میان میلیون ها انسانی که در آنجا زندگی می کنند به این شهر آمده اید خدا شما را انتخاب کرده که به اینجا بیایید و مانند میوه های سوا شده هستید که قیمت و ارزش بالاتری دارند.
بعد به او گفتم که خداوند شما را برای یاری دین خودش انتخاب کرده و این نشان دهنده ارزش و قیمت شما در نزد خدا است زیرا خدا اشتباه کسی را انتخاب نمی کند و هرچه سختی و غربت بکشید باید این را مدنظر داشته باشید.
این حرف را که زدم دیدم همسر آن طلبه هندی لبخندی زد و گفت یعنی خدا ما را سوا کرده؟ و قدری گریه کرد و بلند شد رفت.
بعد از چند روز آن طلبه هندی آمد و گفت آقای دکتر معجزه شد و همسرم خوب شد، بعد از این حرفی که شما زدید همسرم حالش خوب شد و دیگر نه دارو می خورد و نه افسردگی دارد.
من یک لحظه با خودم گفتم این جواب جوابی نبود که من فکر کنم و بگویم و فقط عنایت حضرت معصومه سلام الله علیها به آن طلبه بود که بر زبان من جاری شد.
خاطره دیگری هم از شفای مریض های خود و عنایت حضرت معصومه سلام الله علیه در درمان مریض ها داشته اید؟
بله موارد زیادی بوده که انسان کمک و عنایت اهل بیت علیهم السلام را در کارهای خود احساس می کند و می داند که این کاری که انجام شد دست خود او نبود.
برای مثال مرحوم محمدرضا حکیمی که از نویسندگان معروف بودند در منزلشان گرفتار مریضی شده بودند و حال بدی داشتند؛ یکی از اقوام ما که با ایشان در ارتباط بود به من زنگ زد و از من خواستند که به بالین ایشان بروم، من همان موقع دلم شکست و رفتم مسجد بالاسر به حضرت گفتم این همه متخصص کاری نتوانستند بکنند، من که پزشک عمومی هستم چه می توانم بکنم؛ شما خودتان عنایتی کنید.
وقتی وارد منزل ایشان شدم دیدم بسیار بدحال هستند و به سختی نفس می کشند، اهل خانه شان به من گفتند که ما ایشان را پیش متخصصان قلب زیادی بردیم ولی بهبودی حاصل نشده، الان که دیدیم حالشان بد است و متخصصی هم نیست به شما زنگ زدیم تا ایشان را معاینه کنید.
من ناگهان یک دارو به ذهنم آمد و آن دارو را تجویز کردم و از همان شب شروع به مصرف آن دارو کردند؛ نصف شب که شد به من زنگ زدند که حال ایشان خیلی خوب شده و به تدریج حالشان بهتر شد و این باعث شد که ما ارتباط خوبی با ایشان پیدا کردیم و وقتی قم می آمدند به دیدنشان می رفتم و چندین سال بعد از آن قضیه ایشان حالشان خوب بود.
من هرچه فکر کردم نمی دانم که چطور آن دارو به ذهن من رسید و این را عنایت حضرت معصومه سلام الله علیها می دانم.
به نظر شما در این که دارو را چه کسی تجویز کند تفاوتی وجود دارد؟
برخی معتقد هستند که دارو توسط هر کسی که تجویز شود فرقی ندارد و تأثیر خودش را دارد ولی این مسأله ای که عوام اعتقاد دارند که فلان دکتر دستش خوب است و هر نسخه ای بنویسد ما را خوب می کند هم قابل تأمل و توجه است.
اعتقاد ما این است که خداوند شفا را در دارو قرار داده است و اگر معرفت باشد دیگر زمان، مکان و دارو مطرح نیست و مانند شیخ نخودکی اصفهانی که یک نخود در دهان فرد مراجعه کننده می گذاشت و مریضش شفا می گرفت دیگر درمان با اسباب عادی خودش انجام نمی شود.
از این جهت وقتی یک پزشک با اعتقاد به اینکه شفا را خدا می دهد دارویی را با توسل و توجه به قدرت و اراده خداوند تجویز می کند و این می تواند تأثیر بهتری در درمان داشته باشد.
ممنون از وقتی که در اختیار ما گذاشتید.
گفت‌گو: حسین حسنی
در ادامه تصاویری از خدمات پزشکان حرم مطهر را به مناسبت روز پزشک از نظر می‌گذارانیم.
