به گزارش پایگاه خبری آستان مقدس حضرت معصومه سلام‌الله‌علیها، حجت‌الاسلام‌والمسلمین محمد شریفیان در سخنرانی محفل معارفی شب گذشته حرم مطهر بانوی کرامت با بیان اینکه حرکت مؤمنین با رسول اکرم مانعی به اسم «حیات الدنیا» دارد اظهار داشت: برخی همه شئون زندگی‌شان مبتنی بر دنیا است؛ ولی عده‌ای زندگی‌شان در دنیا مبتنی بر دنیا نیست؛ بلکه مبتنی بر آخرت است.
وی با بیان اینکه خداوند در سوره حدید می‌فرماید حیات دنیا لعب، لهو، زینت، تفاخر و تکاثر است، گفت: مؤمنین ویژه‌ای مانند ائمه (ع) در دنیا بودند؛ ولی حیات الدنیا نداشتند و حتی به‌اندازه ذره‌ای در زندگی خود به دنبال مظاهر حیات دنیا که عبارت از لعب، لهو، زینت، تفاخر و تکاثر است نبودند؛ اینکه می‌گویند حیات دنیا مانع است نه این که خوردن و خوابیدن و زندگی ما در دنیا مانع پرستش ما است؛ بلکه پسندیدن و ارجحیت دادن حیات دنیا بر آخرت مانع است.
سخنران حرم مطهر بانوی کرامت حیات الدنیا را یک مدل زندگی دانست که در آن دنیا تبدیل به افق، قله و مقصد انسان می‌شود و کاری به آخرت ندارد، افزود: خداوند در آیات ۲۰۰ و ۲۰۱ بقره دو دعا نقل می‌کند و می‌فرماید عده‌ای در امت اسلام هستند که حج بجا می‌آورند؛ ولی دعایشان «ربنا آتنا فی الدنیا» است و برای آنها هیچ بهره‌ای از آخرت نیست؛ بنابراین آدمی که درخواست‌هایش دنیا است یک مدل زندگی، اخلاق و روابطی برایش ایجاد می‌شود که به آن حیات الدنیا می‌گویند.
وی حیات الدنیا را بسیار خطرناک دانست و افزود: دنیا با همه پیچیدگی‌هایش به گفته قرآن لعب و بازی است؛ مانند بچه‌ای که در وسط مجلسی با اسباب‌بازی خود بازی می‌کند و متوجه غرض از این مجلس نیست و اگر اسباب‌بازی او را بگیرند گریه می‌کند و اگر بیشتر به او بدهید خوشحال می‌شود.
شریفیان تمدن‌های دنیا با همه پیچیدگی‌هایشان را بازی و فراعنه عالم را بازیگرهای این عالم دانست و افزود: حیات الدنیا کاری می‌کند که انسان دستگاه الهی، انبیا، مسیر توحید و بندگی و شئون عالم که متناسب با پرستش طراحی شده را درک نمی‌کند و کار خود را انجام می‌دهد.
وی با تأکید بر اینکه خداوند در سوره توبه می‌فرماید حیات دنیا فقط برای انسان‌های کافر نیست و ممکن است انسان مسلمان باشد؛ ولی حیاتش حیات الدنیا باشد افزود: طرف حج می‌رود؛ ولی دعایش «ربنا آتنا فی الدنیا و ما له فی الآخرة من خلاق» است؛ ولی عده‌ای هم هستند که دعایشان این است که می‌گویند «ربنا آتنا فی الدنیا حسنه و فی الآخره حسنه و قنا عذاب النار» یعنی خدایا ما دنیا نمی‌خواهیم؛ بلکه حسنه دنیا را می‌خواهیم و حسنه دنیا انسان را با حسنه آخرت جمع می‌کند و انسان را از آتش حفظ می‌کند.
سخنران حرم مطهر بانوی کرامت با بیان اینکه ما گاهی چیزی از دنیا را می‌خواهیم که به صلاح ما نیست، گفت: باید چیزی از دنیا برداریم که متناسب با حرکت ما باشد؛ لذا اگر تصرف بیجا در دنیا کنیم ما را زمین‌گیر خواهد کرد؛ لذا قرآن می‌فرماید وقتی دستور به کوچ و حرکت می‌دهند عده‌ای به‌خاطر رضایت به حیات الدنیا نمی‌توانند حرکت کنند.
وی با بیان اینکه قرآن می‌فرماید مراقب محبت‌ها و تعلقات خود باشید، افزود: باید ببینیم که تعلقمان به امکاناتمان بیشتر از تعلقمان به خدا و رسول خدا و جهاد در راه خدا هست یا نیست؛ در برخی موارد ما تعلق به دنیا داریم؛ ولی تعلق به خدا و رسول هم داریم و خدا می‌فرماید خودتان مقایسه کنید که کدام تعلق شدیدتر است و آیا حاضرید تعلق به دنیا را به‌خاطر تعلق به خدا و رسول کنار بگذارید یا خیر.
شریفیان با بیان اینکه در روایات است که سه نوع نگاه به دنیا وجود دارد، گفت: دسته اول افرادی هستند که از دنیا کنده شده‌اند و در تبعیتشان از نبی اکرم مانعی ندارند، دسته دوم انسان‌هایی که از دنیا کنده نشدند؛ ولی تعلقشان به خدا و رسول جوری است که عنان نفسشان در دست خودشان است و دسته سوم افرادی هستند که تعلق به دنیا کاری با آنها می‌کند که از نبی اکرم جدا می‌شوند و وارد وادی معاصی می‌شوند و به کفر یا نفاق می‌رسند.
*بدون زهد رسیدن به قله‌های ایمان ممکن نیست
وی با بیان اینکه فردی محضر امیرالمؤمنین (ع) آمد و فرمود به من نصیحتی کنید که کلید نجات من باشد، افزود: امیرالمؤمنین (ع) فرمودند مردم سه دسته هستند؛ زاهد، صابر و راغب؛ زاهد یعنی انسانی که از دنیا کنده شده و غصه و شادی دنیا در دلش وجود ندارد؛ تعبیری که در سوره حدید آمده است که می‌فرماید رفت‌وآمد دنیا او را بازی نمی‌دهد، نه وقتی به انسان عطا می‌شود خوشحال می‌شود و نه وقتی از او می‌گیرند ناراحت می‌شود؛ این انسان از دنیا جدا شده و به این حالت زهد می‌گویند؛ روایات ما می‌گویند افرادی که می‌خواهند به قله‌های ایمان برسند باید از زهد عبور کنند و بدون زهد رسیدن به قله‌های ایمان ممکن نیست.
سخنران حرم مطهر بانوی کرامت با بیان اینکه زهد مقدمه یقین و یقین مقدمه رضا است، گفت: انسان بدون رسیدن به مقام زهد نمی‌تواند بگوید من به هر طرح و تقدیری که خدا برای من بریزد راضی هستم؛ امیرالمؤمنین (ع) فرمودند انسانی که به مقام زهد می‌رسد راحت می‌شود؛ زیرا بسیاری از غم‌ها و غصه‌هایی که می‌خوریم بیجا و بی‌ریشه است.
وی دسته دوم را صابران دانست و گفت: صابر کسی است که از دنیا کنده نشده و تعلقاتی به دنیا دارد؛ ولی تعلقش به خدا و اولیای الهی سبب می‌شود وقتی دنیا به او رو می‌کند مهار نفسش دست خودش باشد و بازی نمی‌خورد؛ حب دنیا در او هست؛ ولی حب خدا در او قوی‌تر است و محبت پیامبر و امیرالمؤمنین (ع) به‌قدری در او قوت دارد که از گناه او را حفظ می‌کند و در برابر گناه صبر می‌کند.
شریفیان ادامه داد: دسته سوم راغبان هستند که فرقی برایشان نمی‌کند حلال است یا حرام و حرصشان نسبت به دنیا سبب می‌شود دست دراز کنند به سمت چیزی که نباید و گرفتار می‌شوند؛ روایاتی داریم که حرص عامل غرق‌شدن در گناهان است و حتی انسان حریص از رفتن آبرو و هلاک‌شدن ابایی ندارد.
وی گفت: در ماجرای عاشورا برخی باوجوداینکه خوششان نمی‌آمد بازیچه دست ابن زیاد و یزید باشند؛ ولی تعلقشان به دنیا کاری کرد که ابن زیاد بتواند آنها را بازی دهد.
