پایگاه خبری آستان مقدس حضرت معصومه سلام الله علیها| داستان عالم هستی با عشق آغاز شده، عشق خالق به مخلوقات که توصیف این عشق در واژه نمی گنجد؛ اما برای تقریب اینکه مخلوق بداند خالق چقدر دوستدار اوست در قرآن کریم که کلام خداوند به بنده است، خداوند می فرمایند، هزاران برابر بیشتر از پدر و مادر نسبت به فرزند به مخلوق خویش عاشق است، خدا بدی پوش و بنده دوست است به هیچ کس ظلم نمی کند و این بنده است که خود به خود ظلم کرده و آن را به گردن خدا انداخته و خالق بی نظیر عالم را مورد شکوه قرار می دهد؛ اما از این کشمکش ها و گره ها که بگذریم خلقت عالم و مخلوقات جز عشق نیست و به قول شاعر” اول و آخر همه عشق است و بس، نیست درین پرده بجز عشق کس”خداوند که خود برترین عاشق است برای اشرف مخلوقات خود نیز عشق را کانون زندگی، جاذبه و کشش قرار داده است و زمانی که حضرت آدم(ع) را خلق کرد، حضرت حوا(س) را انیس او قرار داد، انیسی که هم کفو آدم بود و از اینجا بود که داستان عاشقانه آدم و حوا و تمامی فرزندان و ابنای بشر آغاز شد.
در این میان خداوند پیامبران زیادی را از نسل آدم برای هدایت بشر مبعوث نمود تا بشر همواره در مسیر عشق الهی باشد؛اما بشر که همیشه فریفته شیطان و شهوت بوده است در داستان تاریخ فراز و نشیب های زیادی را گذارنده که حتی این فراز و نشیب ها در بعضی از مقاطع تاریخی موجب قتل کشتار و شهادت انبیای الهی شده است، ولی حتی مثله کردن حضرت یحیی(ع) هم موجب نشد که خداوند که عاشق بشر است از هدایت او ناامید شود و خداوند برای هدایت بشر آخرین پیامبر و آخرین دین را نیز برگزید و در این میان خاتم انبیا حضرت محمد مصطفی(ص) و ائمه(ع) به عنوان جانشینان و اوصیای ایشان عاشقانه های بی نهایت زیبایی با خالق و همسران خود در عالم خلق کرده اند که تمامی افلاکیان، خاکیان و ملکوتیان به این عشق و به سراسر زندگی این بزرگان نه تنها اتکا بلکه مباهات می کنند.
عاشقانه پیامبر و انیس ایشان خدیجه کبری(س)
پیامبر گرامی اسلام حاصل عشقی الهی از دو بنده عاشق که نه تنها عاشق هم بلکه عاشق خداوند و معبود بودند،هستند. عبدالله پسر عبدالمطلب جوانی یکتاپرست بود که نه تنها در صورت بلکه به سیرت نیز بسیار زیبا بود، سیب نوبرانه بلندترین شاخه درخت بود که خداوند به پاس ایمان و پاک دامنی و طاهره و عبد بودن آمنه(س) او را نصیب و روزی آمنه کرد و آمنه بانویی طاهره بود که نه تنها هم کفو عبدالله(ع) بلکه آنچنان لیاقتی داشت و طاهرانه زیسته بود که خداوند او را مادر خاتم النبیین قرار داد.
کودکی رسول خدا(ص) یتیمی و سختی هایی که رسول خدا(ص) متحمل شدند بر کسی پوشیده نیست و خداوند به واسطه همین سختی ها پیامبر اکرم(ص) را صاحب خُلق عظیم قرار داد و از آنجایی که قرآن کریم می فرماید که رسول خدا(ص) نیز بشری مانند دیگر بندگان خداوند است این بنده خدا نیز باید مانند دیگر بندگان برای خود انیس و مونسی از زنان انتخاب می کرد.
حضرت رسول(ص) در قریش به امین بود، دارای خلق عظیم و مهربانی معروف بود؛ اما در میان قریش و حجازیان بانویی بود که حتی از محمد امین(ص) مشهورتر بود و به طاهره قریش و عرب مشهور بود آن هم در عصر جاهلیت و این بانوی طاهره چون سیب نوبرانه بلندترین شاخه درخت بود که دست هیچ کس از بزرگان قریش به او نرسیده بود. این بانو خدیجه کبری بنت خویلد بود که به طاهره قریش معروف بود، اوصاف محمد امین(ص) را شنیده بود این بانو و دوشیزه جوان و دختر پاک و طاهر که دست هیچ مردی به او نرسیده بود اما سرپرستی دختران خواهر خویش و یتیمان خواهرش را برعهده داشت و یتیم پرور و یتیم نواز بود و در عصر جاهلیت که یتیمی ننگ بود ایشان مادر تمام یتیمان حجاز و فرزندان خواهرش بود آنچنان جانش فریفته محمد امین(ص) شده بودند که از طریق نزدیکان خود حضرت ابوطالب دیگر یاور و پشتیبان پیامبر(ص) را از علاقه خویش به پیامبر(ص) آگاه کردند و حضرت ابوطالب(ع) نیز بستر این ازدواج مبارک را فراهم کردند.
بانو خدیجه کبری(ص) با وجود اینکه بانویی بسیار ثروتمند بودند در اولین شب زفاف نزد پیامبر(ص) زانو زدند و فرمودند ای محمد این خانه، خانه شما، این ثروت، ثروت شما و من کنیز شما هستم، رسول خدا(ص) نیز عاشق بانو خدیجه کبری(ص) بودند و پس از رحلت این بانوی عظیم الشان می فرمودند که من هرگز چون خدیجه(س) را در زندگی خود نیافته ام.
قریشیان همواره به خدیجه کبری(س) حسادت می کردند و چون به او دست نیافته بودند، خدیجه کبری را در تاریخ بانویی شوهر مرده و صاحب فرزند جلوه دادند و دختران خواهرش را دختران او معرفی کردند تا حضرت خدیجه کبری(س) را به فکر غلط خود از عنوان ام المومنین محروم کرده و شخص دیگری را ام المؤمنین جلوه دهند؛ در حالی که فراموش کرده بودند که امور به دست با کفایت خداوند است و خداوند فتنه گری آنها را در تاریخ آشکار ساخت.
چرا خداوند به حضرت خدیجه(س) در نزد فرشتگان مکررا مباهات می کرد
در قرآن کریم آیات مربوط به نماز به عنوان ستون دین ۹۰ آیه است، اما بیش از ۵۰۰ آیه در قرآن کریم به انفاق اشاره دارد و می فرماید اگر فقرا نبودند هرگز ثروتمندان به بهشت وارد نمی شدند. حضرت خدیجه کبری(س)به عنوان ثروتمندترین بانوی قریش و حجاز تمام ثروت خود را پس از بعثت و قبل از آن برای کمک به فقرا و گسترش اسلام در اختیار رسول خدا(ص) قرار دادند و روزی که در شعب ابیطالب از دنیا رفتند از ثروت خود هیچ نداشتند.
خداوند به پاس همین انفاق دختری مانند حضرت فاطمه(س) را رزق و روزی ایشان کردند و اینکه بانو خدیجه کبری(س) به عنوان اولین کسی که از خبر بعثت پیامبر گرامی اسلام(ص) باخبر شدند به عنوان اولین بانو به پیامبر گرامی اسلام(ص) ایمان آوردند و در کنار امیرالمؤمنین پشت سر رسول خدا(ص) در کعبه نماز اقامه کردند و اینکه در اولین قدم اسلام یک بانو در کنار پیامبر اسلام آورد نشان می دهد اسلام دین انسانیت است و زن و مرد ندارد.
ایمان به ولایت ائمه و سرپرستی و بزرگ کردن امیرالمؤمنین
خداوند حکیم برای اینکه قریش و عرب بعدها بهانهای برای نپذیرفتن ولایت امیرالمؤمنین امام علی(ع) نداشته باشند امام علی(ع) از کودکی در خانه رسول خدا(ص) و تحت سرپرستی رسول خدا(ص) و حضرت خدیجه کبری(س) تربیت یافتند و حضرت خدیجه(س) نه تنها امیرالمؤمنین(ع) را بزرگ کردند بلکه ولایت امام علی(ع) به عنوان جانشین رسول خدا(ص) را نیز پذیرفته بودند؛ چراکه این بانو تربیت یافته خانه وحی و یکی از ستونهای خیمه اسلام بودند.
حضرت خدیجه(س) بانوی بهشتی و مادر حضرت زهرا(س)
خداوند به پاس کمک های حضرت خدیجه کبری(س) به اسلام گوهری بس گرانبها چون حضرت زهرا(س) را به ایشان هدیه نمود که نه تنها تمام عرب بلکه تمام تمدن های بشری در حسرت چنین بانویی هستند.
رسول خدا(ص) در شان حضرت خدیجه(س) می فرمایند” جبرئیل به من میفرمود که خداوند کرار در مقابل فرشتگان عظیم الشان و برار به کنیز خود خدیجه مباهات کرده و می فرمایند این بانو خدیجه کنیز من است.
پیامبر گرامی اسلام همواره از حضرت خدیجه به نیکی یاد می کردند بهگونهای که پس از رحلت این بانو دیگر همسران پیامبر به ایشان حسادت می کردند و پیامبر در جواب یکی از همسران که گفت خداوند بهتر از خدیجه را نصیب شما کرده است به شدت عصبانی و ناراحت شدند و فرمودند خداوند هرگز چون خدیجه را روزی من نکرده است و هیچ کس برای من در این عالم چون خدیجه کبری(س) نیست.
حضرت رسول(ص) پس از رحلت حضرت خدیجه(س) همیشه دوستان حضرت خدیجه(س) را مورد محبت و دلجویی قرار می دادند و همچنین به هنگام ولادت حضرت زهرا(س) چون هیچکس از زنان قریش برای تولد حضرت زهرا(س) حاضر به کمک به حضرت خدیجه(س) نبود بانوان برگزیده بهشتی برای ولادت به بانو خدیجه کبری(س) کمک کردند و مقام حضرت خدیجه(س) در میان زنان عالم بی همتاست و ایشان جزء چهار بانوی بهشتی و مادر حضرت زهرا(س) هستند و چه افتخاری بالاتر از این که ایشان مادر بزرگ ائمه اطهار علیهم السلام هستند.
فاطمه قاسمی
