گذر نسیم عاشقی از حجره های شبستان نجمه خاتون حرم حضرت فاطمه معصومه سلام الله علیها یادآور پیوند ماه خورشید و هلهله فرشته ها در وصال این مبارک ترین پیوند است، پیوندی که با خود نسیم عشق ورزی و عاشقی به سبک اهل بیت(ع) را برای دختران و پسران، زنان و مردان به ارمغان می آورد.
به گزارش پایگاه خبری آستان مقدس حضرت معصومه سلام الله علیها، «وصال» واژه ای است که سال ها خواجه شیراز را به خود مشغول کرد و او سال های در طلب وصال یار بود و بادصبا و ساغر و ساقی را به مدد می طلبید تا شاید درد جانکاه هجران به وصال لب شیرین یار ختم شود اما در ظاهر شاید خواجه شیراز به وصال یار نرسید اما در باطن این وصال با ملاقات عاشق ترین ، معشوق ازلی یعنی حضرت پروردگار به وصال رسید، وصالی که جانکاه بود اما سرانجامش شیرین ترین لحظه کائنات بود.
امروز زمزمه لب همه عشاق جهان غزل های خواجه شیراز است اما باید دید که خواجه شیراز خود غزل خوان کدام وصال است. فهم این موضوع دشوار نیست بلکه اگر به مجلس وصال ماه خورشید وارد شوی متوجه می شوی که حافظ شیرازی در باد صبا و گوی جهان بین وصال ماه خورشید را دیده و زمزمه این عاشقی را در گوش باد صبا مویه کرده و به ساقی خوش الحال شاخه نبات پیغام کرده است.
وصال ماه خورشید، ماهی که سپیدیش حوریان بهشت را مسحور کرده است اما این ماه نه در آب، رخ خویش، بلکه رخ یار می بیند یاری که اگر عشق او نبود خلقت جسد بی روحی بیش نبود که در کالبدی مینایی منجمد شده بود و خورشید این ماه نیز خود قمری است برای پرتو نور یار، خورشیدی که به حق آینه جمال بودآیه جلال
آری ماه این مجلس وصال فاطمه سلام الله علیها بود و خورشید و آیه جلال این مجلس علی(ع) است
چه مبارک شبی بود چه فرخنده روزی
حوریان تمام بهشت نه، بلکه تمامی عرش را با ستاره ریسه بسته بودند وبه تماشای وصال ماه خورشید نشسته بودند
هیچ حورائی جرأت نداشت خود را با حوراء النسیه به مقایسه بگیرد و هیچ فرشته ای جسارت نمی کرد که در مقام خورشید باشد؛ اما بعضی از اهل زمین تصور می کردند که هر کسی می تواند خورشید، ماه دردانه پیامبر(ص) باشد اما مگر می شود خداوند خطبه عقد این وصل را در آسمان و در ازل جاری کرده بود.
پیوند ماه خورشید، محفلی است که آسمان و زمین مانند آن را به خود ندیده است و دیگر نخواهد دید اما خداوند به اهل عالم می گوید« ای اهل عالم این محفل، محفلی است برای شما، نشانه ای است برای شما و تجلی نور بندگی من است در میان مؤمنان برای شما»
آری، عشق با خلقت آدم و حوا آغاز نشد بلکه آغاز عشق با مهر حضرت علی و حضرت زهرا سلام الله علیها بود عشقی که اول عشق و عشقی که آخر عشق است.
عشقی که فلک را به چرخش درآورده و ملک به هلهله این عشق سجده بندگی فرود آورده و عزازییل به علت سجده نکردن بر این عشق شد ابلیس.
این عشق، عشقی است که تمام عشق های افلاک و عالم خاک باید در برابر آن تعظیم بندگی فرود آروده و عشق را از این اولین عشق بیاموزند، عشقی که همه اهل عالم را مجنون و لیلای خویش کرده است.
آری، این چنین بود که مقدس ترین بنیان خانواده در عالم خاک و افلاک برای اهل عالم و کائنات شکل گرفت، عشقی که مهریه اش آب بود و غیرتش رشادت مردی به بلندای تاریخ که اهرام ثلاثه مصر بر قامت او به مانند موری کوچک و بی مقدار است.
در طول تاریخ عشق نقل محافل شاعران و عارفان بوده است اما عشق لیلی و مجنون که در برابر عشق علی و زهرا سلام الله علیها به مثال قطره الی است در برابر دریا و عشق علی(ع) و زهرا سلام الله علیها، عشق استی که آسمان به قامت آن قنوت بسته و بر قامت پدر خاک سجده بندگی به جای آورده است
اما امروز که بیش از هزار اندی سال از این عشق آسمانی و هلهله فرشتگان بر این عشق می گذرد؛ عشق در عالم رنگ باخته و تنها در قامت واژگان ایستاده است اما در واقعیت عالم چیزی جز ورد زبان نیست که با هزینه های زیاد به جشن مبدل می شود و با یک امضا و توافق به طلاق.
امروز الگوی عشق جوانان مهر و علی زهراسلام الله علیها نیست که اگر بود حلال مغبوضی مانند طلاق گوی سبقت را از سنت حسنه پیامبر اسلام نمی ربود
عشق های امروزی با دوستی آغاز شده و با نفرت پایان می یاید
سوال این است که چرا عشقی که میلیون ها تومان هزینه دارد نمی تواند حتی بیشتر از شش ماه دوام آورد.
شاید علتش این باشد که دختران و پسران ما از مهر علی و زهرا سلام الله علیها چیزی نمی دانند و نمی دانند که در مدینه ای خانه ای است که اهالی آن حتی اگر شب با شکم گرسنه به خواب روند باز عشق را ترجمه کرده و عشق در برابر بلند قامتیشان سجده تعظیم فرود می آورد.
دختر و پسر های امروز نمی دانند که در مدینه ای خانه بود که عشق در آن یک مفهوم داشت و آن بندگی خدا بود به گونه ای که ماه این خانه، خورشید خانه را بهترین یاور برای خود در بندگی خدا می دانست و خورشید این خانه به خدایی که عالم و افلاک در ید با اقتدار اوست سوگند می خورد که ماه این خانه حتی یکبار او را به خشم نیاورده است چه برسد به اینکه او را ناراحت کند.
اگر دختران و پسران امروزی این ها را می دانستند با اولین نمک زندگی برای طلاق راهی دادگاه نشده و نمی خواستند که پرنده نوپای عشق خود را در قفس زندگی له کرده و سر ببرند.
در قم بارگاهی است که به بارگاه سیده النساء العالمین لقب داده شده است و هر زائری که بر این مزار می گذارد زیر لب بیان می کند که« آن قبر که در مدینه شد گم، پیدا شده در مدینه قم»
آری در قم بارگاه بانویی قرار دارد که به مانند مادرش حضرت زهرا سلام الله علیها سلک زهرایی دارد اگر چه هیچ مردی شأنیت حضور در کنار این بانو را نداشت اما این بانو عشق را به خوبی نه تنها برای اهل قم بلکه که برای اهل عالم ترجمه کرده است و در مکتب این بانو عشقی یعنی غیر خدا هیچ ندیدن است.
اما خادمان این بانو برای اینکه سلوک عاشقی را به دختران و پسران جوان بیاموزند بیکار ننشسته و کمر به قامت بندگی بسته و سعی کرده در امور فرهنگی خواهران با برگزاری دوره های معارفی مختلف عشق اهل بیت(ع) را در تمامی ابعاد برای زنان و شوهران این مرز بوم ترجمه کنند.
ترجمه ای که با برگزاری دوره های معارفی آیین همسرداری با حضور حجت الاسلام والمسلمین تراشیون آغاز شده و به « همسرم باش» آقای اخوان ختم می شود.
در شبستان نجمه خاتون سلام الله علیها بانوان امور فرهنگی سعی کرده اند در قالب دوره های معارفی پیش از ازدواج مانند« نسیم عاشقی» مهارت های عشق ورزی را به زوج های جوان آموزش دهند و در قالب دوره معارفی «دخترانه ها» به صورت غیر مستقیم دختران آینده این سرزمین را با سیره تربیتی و همسرداری اهل بیت(ع) آشنا کنند.
همچنین در قالب دوره معارفی« مادران اهل بیت(ع)» بانوان قمی ازدواج به سبک اهل بیت(ع) را مرور کرده اند و آموخته اند که عشق رسم خوشایندی است که اگر به بندگی خدا ختم شود می تواند عالی ترین کمال را برای انسان به دنبال داشته باشند.
اما این ها تنها بخشی از فعالیت های امور فرهنگی خواهران برای آموزش مهارت های همسرداری و ازدواج برای بانوان است و بانوان قمی در طول هر سال می توانند در دوره های معارفی از این قبیل شرکت کرده و رسم عاشقی را در حریم کبریایی کریمه اهل بیت(ع) به تأسی از پدران و مادران این بانو بیاموزند.
انتهای پیام/۱۱۲
