به گزارش پایگاه خبری آستان مقدس حضرت معصومه علیهاالسلام؛ آیت‌الله تحریری شب گذشته در محفل معارفی حرم مطهر که در شبستان امام خمینی (ره) برگزار شد، در ادامه تبیین گوشه‌هایی از فضائل حضرت معصومه سلام‌الله‌علیها با بیان این که این بانوی مکرم همچون حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها افتخار تمام بشریت هستند، یادآور شد: روایات اسلامی بر این نکته تأکید دارد، کسی که حضرت معصومه سلام‌الله‌علیها را در قم زیارت کند، مانند این است که مرا زیارت کرده است؛ در زیارت‌نامه این بانوی مکرمه لفظ «یَا فَاطِمَةُ اشْفَعِی لِی فِی الْجَنَّةِ» حکایت از جایگاه والای ایشان است.
وی با بیان این که حضرت معصومه سلام‌الله‌علیها همچون زهرای مرضیه سلام‌الله‌علیها از علم و معرفت خاصی الهی برخوردار بودند، خاطرنشان کرد: حضرت معصومه سلام‌الله‌علیها حدوداً در سن ۱۰ سالگی از معارف خاص امامت اشراب شده، از جانب پدر بزرگوارشان اجازه یافتند تا دیگران را راهنمایی کنند.
آیت‌الله تحریری افزود: وقتی امام مفترض الطاعة که در مقام عصمت کبری قرار دارد و از همه خطاها و لغزش‌های فکری، عملی و اخلاقی مبراست، تعبیری را استفاده می‌کنند، بدون تردید در این تعبیر هیچ اغراق و مبالغه‌ای راه ندارد. حضرت نسبت به این بانوی مکرمه بیانات بسیار والایی را مطرح نمودند و این بیانگر این است که این بانوی مکرمه از طهارت خاصی برخوردار هستند.
ریشه طهارت نفس و عصمت اهل‌بیت علیهم‌السلام
وی با بیان این که ریشه طهارت نفس و عصمت اهل‌بیت علیهم‌السلام، معرفتی است که به ذات اقدس الهی، جایگاه وجودی خود، ارتباط با خدای متعال و هدف از آفرینش پیدا نمودند، اظهار داشت: این آگاهی خاص و دوری ایشان از همه آلودگی‌های شئون گوناگون زندگی، در سیره حضرت معصومه سلام‌الله‌علیها، ظهور و بروز خاصی پیدا نموده است.
سخنران حرم مطهر بانوی کرامت با بیان این که بحث از عصمت، بحث بسیار گسترده‌ای است، به تبیین برخی از آلودگی‌های نفسانی انسان پرداخت و از مهم‌ترین آلودگی‌هایی که آدمی ممکن است به آن دچار شود را ظلم و ستم در عرصه های مختلف و تعدی از حدودی الهی عنوان کرد.
آیت الله تحریری در ادامه به فرازهایی از سخنان صدیقه کبری سلام الله علیها در رابطه با ناراحتی حضرت نسبت به ظلم و جفای امت به پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله و وصی ایشان اشاره نمود و اظهار داشت: حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها ریشه ناله های خود را دو چیز بیان می کنند؛ یکی فقدان پیامبر رحمت که درپرتو وحی الهی انسان از فیوضات بی کران ذات اقدس الهی متنعم بود و وحی با از دست دادن پدر بزرگوارشان منقطع شد و دیگری ظلم امت نسبت به امیرالمومنین علی علیه السلام.
تقسیم بندی ظلم در نگاه امام علی علیه السلام
وی در ادامه به روایتی از مولی الموحدین علی علیه السلام و تقسیم بندی ایشان از ظلم اشاره نمود و اذعان داشت: امام علی علیه السلام ظلم را سه دسته بیان می فرمایند؛ ظلمی که قابل بخشش نیست، ظلمی که از انسان صادر می شود و با توبه مرتفع می گردد و ظلمی که رها نمی شود؛ حضرت در این روایت شرک به خدا را ظلم غیر قابل بخشش، ظلم انسان به خود در مواجهه با دستورات الهی را ظلم بخشش پذیر و ظلم بندگان نسبت به یکدیگر را ظلمی عنوان می کنند که تا رضایت از مظلوم کسب نشود، انسان رها نخواهد شد.
سخنران محفل معارفی حرم مطهر افزود: امیر المومنین علی علیه السلام در نکوهش عظیم این ظلم‌ها قسم یاد می کنند که اگر مرا با دست و پای بسته بر روی خارها بکشند برایم محبوبتر از آن است که در روز قیامت خدای متعال و رسول الله صلی الله علیه و آله را در حالی ملاقات نمایم که نسبت به برخی از بندگان خدا ظلم و یا امر کوچکی را غصب کرده باشم.
ریشه ظلم و طغیان هواهای نفسانی
وی ضمن تبیین روایتی ریشه ظلم را غفلت از آخرت و بازخواست دانست و اظهار داشت: خداوند متعال در آیات قران کریم به ویژه آیه ۲۶ سوره ص «وَلَا تَتَّبِعِ الْهَوَى فَيُضِلَّكَ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ» ریشه ظلم را تبعیت از هوای نفس و غفلت از روز جزا عنوان می کنند؛ چرا که نسیان روز قیامت موجب می شود تا انسان در روابط گوناگونش با دیگران توهم زندگی مستمر و از دست ندادنی پیدا کند.
آیت الله تحریری ریشه طغیان هواهای نفسانی را غفلت انسان از حساب و کتاب روز قیامت دانست و یادآور شد: در روایات اسلامی ظلم به مقام امامت و ولایت از بالاترین ظلم هایی است که برای انسان مطرح می گردد؛ تأکید بر این مسئله در سیره عملی و بیانات حضرت زهرا و حضرت معصومه سلام الله علیهما بسیار شاخص بود.
آثار ظلم به مقام امامت و ولایت
سخنران حرم مطهر بانوی کرامت با تأکید بر این که حضرت زهرا سلام الله علیها در عمر محدود بعد از رحلت رسول الله صلی الله علیه و آله انقلاب خاص و عجبی در عالم اسلام ایجاد نمودند و به همه مسلمین تذکر دادند که ظلم به مقام امامت و ولایت انسان را از ارتباط با خدای متعال و عمل به احکام الهی دور می‌سازد.
وی ضمن تبیین وصیت اهل بیت علیهم السلام به فرزندانشان «يا بُنَيَّ، إيّاكَ و ظُلمَ مَن لا يَجِدُ علَيكَ ناصِرا إلاّ اللّه»؛ به آثار ستم كردن به كسى كه ياورى جز خدا نمى يابد اشاره نمود و اذعان داشت: ظالم در هر مقطعی که باشد حتما انسان را به عذاب الهی دچار خواهد ساخت و عذاب الهی گاهی سریعا نصیب انسان نمی شود و خدای متعال به انسان مهلت می دهد تا برگردد و برگشت از ظلم این است که اگر اموالی از کسی و یا بیت المالی تصرف شده برگردانده شود.
آیت الله تحریری با بیان این که مسئله ظلم توابع بسیار خطرناکی دارد، خاطرنشان کرد: امام صادق علیه السلام می فرمایند، سه نفر شریک ظلم هستند؛ عمل کننده به ظلم، کمک کننده به ظالم و کسی که رضایت بر ظلم دارد که خواه رضایت قلبی و یا زبانی باشد.
