به گزارش پایگاه خبری آستان حضرت معصومه سلام الله علیها، حجت‌الاسلام و المسلمین شاهرودی در بر نامه زمزم معرفت در شبستان امام خمینی(ره) حرم مطهر که همه روزه قبل از نماز مغرب و عشا برگزار می شود، به آیه ۸۳ سوره مائده که خداوند متعال می فرماید«إِذَا سَمِعُوا مَا أُنزِلَ إِلَى الرَّسُولِ تَرَىٰ أَعْیُنَهُمْ تَفِیضُ مِنَ الدَّمْعِ مِمَّا عَرَفُوا مِنَ الْحَقِّ ۖ یَقُولُونَ رَبَّنَا آمَنَّا فَاکْتُبْنَا مَعَ الشَّاهِدِینَ»، گفت: در این آیه خداوند متعال به بندگانش امر می‌کند«و وقتى که مى‌‏شنوند قرآنى را که به رسول اللَّه نازل شده مى‌‏بینى چشم‏هایشان پر از اشک مى‌‏شود به خاطر اینکه حق را شناخته ‏اند از این جهت دلهایشان نرم و اشکشان جارى می شود و مى‌‏گویند بار پروردگارا ایمان آوردیم پس ما را هم زمره کسانى بنویس که شهادت به حقانیت دین دادند».
وی افزود: از مجموع این تفاسیر می‌توان استنباط کرد که بیشتر افعال و کارهاى بزرگ محتاج به پایه و اساسى از معنویات و بنیادى از نفسانیات است.
کارشناس مسایل دینی با استناد به آیه ۸۳ سوره مائده بررسی و تبیین کارکردهای تسلیم در زندگی بشر پرداخت و تصریح کرد:امام صادق(ع) می‌فرماید: «اگر کسانی بیایند و همۀ کارهای دین را انجام دهند؛ اما وقتی خدا یا رسول خدا یک دستوری داد آنها بگویند کاش این دستور را نمی‌دادند یا این را نگویند اما در دلشان نسبت به امر خدا یا ولیّ خدا یک چنین حالتی ایجاد شود اینها دیگر مشرک شده‌اند».
حجت‌الاسلام والمسلمین شاهرودی زیبا شدن و اصالت اعمال را نتیجه تسلیم شدن انسان در مقابل امر الهی عنوان کرد و گفت: انسان تسلیم، هر حالتی برایش زیبا است و برایش سختی و آسانی، خوبی و بدی تفاوتی ندارد.
وی با اشاره به اینکه امام صادق(ع) می فرمایند«لَوْ أَنَّ قَوْماً عَبَدُوا اللَّهَ وَحْدَهُ لَا شَرِیکَ لَهُ وَ أَقَامُوا الصَّلَاهَ وَ آتَوُا الزَّکَاهَ وَ حَجُّوا الْبَیْتَ وَ صَامُوا شَهْرَ رَمَضَانَ ثُمَّ قَالُوا لِشَیْ‌ءٍ صَنَعَهُ اللَّهُ أَوْ صَنَعَهُ رَسُولُ اللَّهِ ص أَلَّا صَنَعَ خِلَافَ الَّذِی صَنَعَ أَوْ وَجَدُوا ذَلِکَ فِی قُلُوبِهِمْ لَکَانُوا بِذَلِکَ مُشْرِکِینَ»، ادامه داد: این آیه می‌فرماید کسی که نسبت به فرمان الهی تسلیم محض نباشد مشرک است.
کارشناس مسایل دینی به بیان ادامه روایت پرداخت و گفت: سپس حضرت این آیه را تلاوت کردند: «فَلا وَ رَبِّکَ لا یُؤْمِنُونَ حَتَّى یُحَکِّمُوکَ فیما شَجَرَ بَیْنَهُمْ ثُمَّ لا یَجِدُوا فی‌ أَنْفُسِهِمْ حَرَجاً مِمَّا قَضَیْتَ وَ یُسَلِّمُوا تَسْلیماً» یعنی «پیامبر من به پروردگار تو سوگند ایمان ندارد کسی که وقتی تو امر کردی تسلیم نشود و حتی یک ذره در دلش احساس حرج و سختی بکند بلکه باید تسلیم بشود چه تسلیم شدنی».