نخستین شب جمعه ماه پر برکت رجب در حالی فرا می‌رسد که با نمایان شدن هلال ماه در آسمان، یکی از بهترین ایام برای نیت تمایلات پاک و آرزوها است؛ در چنین شبی که موسوم به «لیله الرغائب» است، فرشتگان از آسمان به زمین خاکی سرازیر می‌شوند و ساکن زمین می‌شوند و پیغامبر نیت‌های پاک بندگان خداوند هستند. در واقع «لیله الرغائب» ضیافتی برای خواستن بهترین‌ها است و او که بخشنده‌ترین بخشندگان است، کرمش هیچ‌گاه توقف‌پذیر نبوده و نخواهد بود. لیله الرغائب شبی است که از وابستگی‌های زمینی همچون دل‌های گره‌خورده تا دل‌بستگی‌های آسمانی در قالب نیت‌های پاکتان که شاید حتی بر زبان نیز جاری نساخته باشید، در نظرتان خواهد آمد.

در چنین ضیافت بی‌کرانی، طَبَق‌های آرزو از سوی خدای بزرگ بر بندگانش ارزانی ‌می‌شود و هر انسانی، آنچه مطلوب نظرش بوده را از این خان بزرگ برمی‌گیرد و صاحب مهمانی تا آنجا که صلاح بنده‌اش باشد، آرزوهایی که فرشتگان حاملش هستند را برآورده می‌سازد.

لیله الرغائب که به اولین شب جمعه ماه رجب گفته می‌شود، شبی است که در آن مواهب فراوان از سمت خدا بر بندگان مؤمنش نازل می‌شود. شیخ عباس قمی در کتاب شریف مفاتیح الجنان درباره این شب می‌نویسد: «بدان که شب جمعه اول ماه رجب را لیله الرغایب گویند و از برای آن عملی از حضرت رسول صلی الله علیه و آله با فضیلت بسیار وارد شده که سید بن طاووس در کتاب اقبال آن را نقل کرده‌ است. ازجمله فضیلت‌هایی که برای آن برشمرده‌اند این است که به سبب شرافت این شب، گناهان بسیار از کسانی که اعمال خاص آن را انجام دهند آمرزیده می‌شود».

از جمله اعمال این شب نمازی است که اگر شخصی آن را به‌جای آورد، پس از مرگ هنگامی‌ که در قبر گذاشته شود خداوند تبارک و تعالی ثواب نمازش را به سوی او به بهترین صورت می‌فرستد تا همدم او شود و در ظاهر شخصی با روی گشاده و درخشان و زبانی شیوا و فصیح به او می گوید: «ای حبیب و دوست من! بشارت باد تو را که از هر شدت و سختی نجات یافتی».

میت می‌پرسد: «تو کیستی؟ به خدا سوگند که من چهره‌ای بهتر از روی تو ندیده‌ام و کلامی شیرین‌تر از کلام تو نشنیده‌ام و بویی بهتر از بوی تو نبوئیده‌ام». آن شخص می‌گوید: « من ثواب آن نمازم که در فلان شب از فلان ماه از فلان سال به‌جا آوردی. امشب نزد تو آمده‌ام تا حق تو را ادا کنم و مونس تنهایی تو باشم و وحشت را از تو بردارم و چون در صور رستاخیز دمیده می‌شود من در عرصه قیامت، سایه بر سر تو خواهم افکند. پس خوشحال باش که هرگز خیر از تو معدوم نخواهد شد».

آنگاه شیخ عباس قمی درباره چگونگی اعمال این شب می‌نویسد: «کیفیت آن‌چنان است که روز پنجشنبه اول ماه رجب را روزه می‌داری و چون شب جمعه داخل شود مابین نماز مغرب و عشا دوازده رکعت نماز می‌گذاری که هر دو رکعت را با یک سلام تمام می‌کنی. در هر رکعت از آن نماز یک‌مرتبه «حمد» و سه مرتبه «اناانزلناه» و دوازده مرتبه سوره قل هوالله احد را می‌خوانی و چون از نماز دو رکعتی فارغ شدی، هفتاد مرتبه « اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ النَّبِیِّ الاْمِّیِّ وَعَلی آلِهِ » می‌گویی و سپس به سجده می‌روی و هفتاد مرتبه « سُبُّوحٌ قُدُّوسٌ رَبُّ الْمَلائِکَهِ وَالرُّوحِ » می‌گویی. پس از آن، سر از سجده برمی‌داری و هفتاد مرتبه « رَبِّ اغْفِرْ وَارْحَمْ وَتَجاوَزْ عَمّا تَعْلَمُ اِنَّکَ اَنْتَ الْعَلِیُّ الاَعْظَمُ » می‌گویی. پس از آن نیز دوباره به سجده می‌روی و هفتاد مرتبه « سُبُّوحٌ قُدُّوسٌ رَبُّ الْمَلائِکَهِ وَالرُّوحِ » می‌گویی. آن گاه حاجت خود را می‌طلبی که برآورده خواهد شد انشالله.