پایگاه خبری آستان مقدس حضرت معصومه علیهالاسلام: در عالم مخلوقات «زوجیت» مفهومی شیرین و پر ثمر است و وقتی بر مبنایی الهی شکل می گیرد پر از تقدس نیز می شود. ثمرات زوجیت تنها به تولد و تکثیر نسل خلاصه نمی شود و چراکه گاه دریای بیکران فضیلت و عصمت را موّاج میکند و مایه تبلور حقایقی از جنس نور می شود.
هر ساله ۱۰ ربیع الاول یاد آور هلهله ی شادی فرشتگان و سرود گل ها و ترنم باران در سالروز ازدواج بانوی آب و آیینه با مردی از جنس خورشید کمالات است ، بانویی همچون خدیجه و آقایی همچون رسول خدا محمد مصطفی صلی الله علیه و آله؛ ازدواجی که در پرتو آن انوار الهی ذوات مقدسه اهلبیت در دنیای خاکی ما جلوه گر شدند.
عجب ازدواجی که در آن تنها کمالات معیار ازدواج بود و بس. خالص ترین ازدواج که نه مسائل مادی و نه زخارف دنیوی هیچ تاثیری در آن نداشت و ملاکها سراسر خدایی بود!
همانگونه که جناب ابوطالب در هنگام قرائت خطبه عقد این زوج فرشته صفت و انسان کامل فرمودند: «ستایش خدایی را که ما را از نسل ابراهیم و اسماعیل گردانید و ما را از خدمتگزاران حرمش قرار داد ، این محمد برادرزاده من ، با فضیلت ترین مرد از مردان مکه است اگر چه از نظر مالی تهیدست می باشد.»
از طرفی هم خدیجه (س) عاشق فضیلت و شیفته اصلاح جامعه توسط شوی خود شده بود. اساسا کمال و شخصیت مملو از فضایل و خالی از رذایل محمد (ص) باعث شده بود که خدیجه فقط به شوهرش بیاندیشد و در راه تحقق اهداف والای همسرش ایثارگری کند و ملامت ها را به جان خویش بخرد .
خدیجه ای که در زمان جاهلیت به «طاهره» ملقب شود در حالیکه زنان آن جامعه در لجن زار بی عفتی و بی حیایی گرفتار آمده بودند.
مردان و زنان مادی نگر که همه چیز را از دریچه مادی گرایی می بینند پیش خود چنین تصور می کنند که چون خدیجه (س) ثروتمند و تجارت پیشه بود ، برای امور تجاری خود به یک مرد امین احتیاج داشته و بدین جهت علیرغم تفاوت سنی ، پیشنهاد ازدواج با محمد امین صلی الله علیه و آله را مطرح می کند در حالی که ازدواج خدیجه با پیامبر اکرم از جنس الهی بود و نه مادی بودن !
آن زمان که کاروان تجاری بانوی ثروتمند مکه به سرپرستی محمد امین صلی الله علیه و آله حرکت کرد، خدیجه سلام الله علیها غلام خود میسره را نیز راهی سفر با او کرد و در این سفر بیش از سایر سفرهای تجاری گذشته سود عایدشان شد .
میسره در این سفر از پیامبر کراماتی مشاهده کرد که او را به حیرت انداخت. در این سفر بود که راهب نصرانی از پیامبری او در آینده خبر داد. در این سفر بود که میسره صحنه مشاجره مرد شامی با پیامبر اکرم را ملاحظه کرد که مرد تاجر دائما به لات و عزی سوگند یاد می کرد اما پیامبر پاسخ داد : هرگز در همه عمرم به لات و عزی قسم نخورده ام. میسره در بازگشت از سفر، هرآنچه را که از کرامات جوان امین دیده بود برای خدیجه (س) بازگو کرد و بر اثر شوق و اشتیاق از دیدگان خدیجه اشک جاری شد و به عنوان مژدگانی، میسره و همسرش را آزاد نمود و خانه ای هم به آنها هدیه کرد. ( جعفر سبحانی، فرازهایی از تاریخ پیامبر اسلام)
کاش گلبرگ زندگی جوانان جامعه ما نیز بر مدار فضیلت و کمالات رشد کند و معیار ازدواج ها ، تقوا و کرامت اخلاقی گردد.
صالحی همدانی
