هربار که قدم در راهی می‌گذارم تهدیدها و فرصت‌های آن را می سنجم و هربار که می‌خواهم انتخابی انجام دهم به احتمال شکست یا پیروزی‌اش می‌اندیشم، اما چه سنجیدن و اندیشیدنی بدون وجود معلمی دلسوز و راهنمایی امین به سرانجام می‌رسد؟…اگر وجود آگاهی نباشد تا از عاقبت انتخابم آگاهم کند به یقین پایان خوشی را نخواهم دید…
اما چه خوب می‌شود مسیر گذرِ آدمی سراسر خیر و خوشی باشد؛ سراسر آرامش و آسایش و تمام راه‌ها به مقصد ختم شود و هیچ بی‌راهه و پایانِ تلخی نباشد…حال چه فرصت مناسبی‌ست در این روزها و شب‌های نابِ بندگی که خدای مهربان جاده عشق را برایمان آذین کرده تا با قلب آرام به سویش بال بگشاییم…و چه زیباست شتاب گرفتن در مسیری که تمامش پیروزی باشد و فرصت و سعادت.
معبود مهربان من! ای کسی که در این فرصتِ بی‌نظیر و در این ماهِ بندگی آغوش بخشش و محبتت را به روی ما گشوده و درهای خشم را به روی ما بسته‌ای! سایه لطفتت را بر سر ما بی‌افکن تا در آغوش آرامش و مهرَت موفق به تلاوت قرآن شویم تا راه بهشتِ رضایتت را پیدا کنیم و در بستر رحمتت متنعم شویم…
«اللَّهُمَّ افْتَحْ لِی فِیهِ أَبْوَابَ الْجِنَانِ وَ أَغْلِقْ عَنِّی فِیهِ أَبْوَابَ النِّیرَانِ وَ وَفِّقْنِی فِیهِ لِتِلاوَةِ الْقُرْآنِ یا مُنْزِلَ السَّكِینَةِ فِی قُلُوبِ الْمُؤْمِنِینَ »
خدایا درهای بهشت را به رویم بگشای و دربهای دوزخ را به رویم ببند. مرا در این ایام به تلاوت قرآن موفق بدار. ای نازل کننده آرامش در قلوب مومنین
میلاد اسماعیل زاده
پایگاه خبری آستان مقدس حضرت معصومه علیهاالسلام؛