حجت‌الاسلام داد سرشت تهرانی در آیین بیان احکام شرعی آستان مقدس حضرت معصومه سلام الله علیها به تبیین احکام سجده نماز پرداخت و گفت: باید هفت قسمت از بدن در هنگام سجده بر روی زمین قرار گیرد.
به گزارش پایگاه خبری آستان مقدس حضرت معصومه سلام الله علیها، حجت‌الاسلام داد سرشت تهرانی امروز در آیین بیان احکام شرعی آستان مقدس حضرت معصومه(س) به احکام سجده اشاره کرد و اظهار داشت: از منظر شرع مقدس اسلام باید هفت قسمت از بدن در هنگام سجده بر روی زمین قرار گیرد؛ بر این اساس برای برخی از مکلفان سؤالی پیش‌آمده است که «اگر نک بینی بر زمین نرسد چه حکمی دارد».
کارشناس مبانی فقهی آستان مقدس حضرت معصومه سلام الله علیها با اشاره به این‌که قرار گرفتن نک بینی بر روی خاک مستحب است، گفت: اگر نک بینی در سجده بر خاک نرسد به دلیل آن‌که از مستحبات نماز است آسیبی را متوجه صحت نماز نخواهد کرد.
استاد حوزه علمیه قم به طرح یکی دیگر از سؤالات مخاطبان در موضوع احکام نماز پرداخت و عنوان داشت: از منظر شرع مقدس اسلام همه اذکار نماز باید با آرامش و بدون هیچ‌گونه حرکتی از سوی مکلف ادا شود این در حالی است که ذکر «بحول الله و قوته اقوم و اقعد» که در زمان بلند شدن در حال حرکت گفته می‌شود معاف از این وجوب توصیف‌شده است.
وی ادامه داد: سؤالی از سوی مکلفان پرسیده شده است که «اگر اذکار مستحب نماز مانند ذکر الله‌اکبر در حال حرکت و در غیر از زمان آرامش بدن اقامه شود چه حکمی دارد؟» شرع مقدس اسلام برای چنین حالتی فرموده است که اگر الله‌اکبرهای مستحب نماز به نیت ذکر نماز باشد باید ذکر در حال آرامش اقامه شود؛ اما اگر به‌عنوان ذکر مستحب نه ذکر نماز اقامه شود آسیبی متوجه صحت نماز نخواهد شد.
حجت‌الاسلام داد سرشت تهرانی در پایان به احکام تشهد نماز اشاره کرد و ابراز داشت: مؤمن باید توجه داشته باشد که در هنگام تلاوت ذکر تشهد تا آخرین کلمه تشهد که ذکر صلوات است در حال آرامش اذکار تشهد را اقامه و سپس برای ادای رکعت بعدی نماز قیام کند.
گفتنی است که واجبات سجده از منظر ولی امر مسلمین جهان عبارت‌اند از «گذاشتن هفت عضو از بدن بر زمین، ذکر، آرامش بدن در حال ذکر سجده، بر زمین بودن هفت عضو در هنگام ذکر، سر برداشتن و نشستن و آرامش بین دو سجده، مساوی بودن جاهای سجده، مگر به‌اندازه‌ی چهار انگشت بسته، پاک بودن جایی که پیشانی را بر آن می‌گذارد، حائل نبودن چیزی بین پیشانی و آنچه بر آن سجده می‌کند، گذاشتن پیشانی بر چیزی که سجده بر آن صحیح است و نشستن بعد از سجده‌ی دوم در رکعاتی که تشهد ندارد بنا بر احتیاط واجب.»
