به گزارش پایگاه خبری آستان مقدس حضرت معصومه سلام‌الله‌علیها، حجت‌الاسلام حسینی قمی، شب گذشته در محفل معارفی حرم مطهر بانوی کرامت در شبستان امام خمینی(ره)، ضمن تبریک حلول ماه رجب و ولادت امام محمدباقر علیه‌السلام در روز اول و شهادت امام هادی علیه‌السلام در روز سوم این ماه مبارک، اظهار داشت: زمانی که ماه مبارک رجب فرامی‌رسید، رسول گرامی اسلام دعا می‌کردند و می‌فرمودند؛ «اللَّهُمَّ بَارِكْ لَنَا فِي رَجَبٍ وَ شَعْبَانَ وَ بَلِّغْنَا شَهْرَ رَمَضَانَ وَ أَعِنَّا عَلَى الصِّيَامِ وَ الْقِيَامِ وَ حِفْظِ اللِّسَانِ وَ غَضِّ الْبَصَرِ وَ لاَ تَجْعَلْ حَظَّنَا مِنْهُ الْجُوعَ وَ الْعَطَشَ» خدايا براى ما در ماه رجب و شعبان بركت قرار ده، و ما را به ماه رمضان برسان و ما بر روزه و شب‌زنده‌داری در این ماه و به ما یاری کن و بر نگهدارى زبان و فروبستن چشم كمك فرما و بهره ما را از ماه رمضان، گرسنگى و تشنگى قرار مده.
سخنران حرم مطهر بانوی کرامت ضمن اشاره به حکمت ۱۴۵ نهج‌البلاغه، معانی متفاوت ماه رجب را موردتوجه قرارداد و یادآور شد: ماه رجب را ماه ریزش رحمت الهی، ماه اصم به معنای ماهی که خداوند متعال در آن بر قومی غصب ننموده‌اند و ماه رجب‌المرجب، که در آن جنگ حرام است یاد می‌کنند.
حسینی قمی بابیان این‌که در ماه رجب بر روزه در این ماه و زیارت عمره رجبیه، زیارت سیدالشهدا و زیارت امام رضا علیهماالسلام تأکید شده است، خاطرنشان ساخت: بر اساس روایات اسلامی اگر کسی نمی‌تواند روزه بگیرد در عوض می‌تواند صدقه دهد، اگر صدقه نمی‌تواند بدهد، روزی صد مرتبه ذکر «سُبحانَ الإلهِ الجَلیل، سُبحانَ مَن لا یَنبَغی التَّسبیحُ إلّا لَهُ، سُبحانَ الأَعّزِ الأکرم، سُبحانَ مَن لَبِسَ العِزَّ وَ هُوَ لَهُ أهلُ» را تکرار کند.
وی در بخش دیگری از سخنان خود در ادامه با اشاره به درس‌هایی از نهج‌البلاغه بابیان این‌که امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام در سخنرانی‌هایشان بارها بر مسئولیت زبان تأکید نموده‌اند، اظهار داشت: امام علی علیه‌السلام در فرازهایی از خطبه ۱۷۶ نهج‌البلاغه بر پرهیز از شکستن فضائل اخلاقی تصریح نموده، می فرمانید؛ کاری کنید که زبان با عمل یکی باشد و منافق نباشید.
حسینی قمی ضمن اشاره به روایتی از امام محمدباقر علیه‌السلام بابیان این‌که نفاق درجاتی دارد و هرکسی زبان و گفتار و عملش یکی نباشد منافق است، اظهار داشت: امام علیه‌السلام می‌فرمایند؛ «مَنْ كَانَ ظَاهِرُهُ أَرْجَحَ مِنْ بَاطِنِهِ خَفَّ مِيزَانُهُ وَ مَنْ كَانَ بَاطِنُهُ أَرْجَحَ مِنْ ظَاهِرِهِ ثَقُلَ مِيزَانُهُ»؛ کسی که ظاهر او بهتر از باطن باشد؛ در فردای قیامت، در ترازوی اعمال او چیزی نخواهد بود.
سخنران محفل معارفی حرم مطهر با تأکید بر این‌که انسان باید زبان خود را در گنجینه درونی نفس محفوظ بدارد، یادآور شد: امام علی علیه‌السلام زبان را به اسب سرکشی تشبیه نموده‌اند که صاحب خود را بر زمین می‌زند؛ سپس قسم جلاله یاد می‌کنند که تقوایی به درد انسان می‌خورد که زبان را در خزانه محفوظ بدارد.
وی ضمن اشاره به آیه‌ای که رسول‌الله صلی‌الله علیه و آله در تمام سخنرانی‌هایشان تلاوت می‌کردند، اظهار داشت: در روایتی نقل‌شده که نبی مکرم اسلام در تمام سخنرانی‌هایشان آیه شریفه «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَقُولُوا قَوْلًا سَدِيدًا»[۱] را تلاوت می‌نمودند و تأکید داشتند که همیشه انسان به‌حق سخن بگوید تا خداوند متعال اعمال انسان را اصلاح فرماید و از گناهان آدمی در گذرد.
حسینی قمی تصریح کرد: امام علیه‌السلام می‌فرمایند؛ هرآینه زبان مؤمن در پس قلب اوست و قلب منافق در پس زبان او. زيرا، مؤمن هنگامی‌که آهنگ گفتن كند، نخست در درون خود در آن بينديشد، اگر حرف خوبی بود بر زبان آرد و اگر شر بود پنهانش دارد. منافق هر سخن كه بر زبانش آيد بگويد و نداند چه به سود او و چه بر زيان اوست.
سخنران حرم مطهر بانوی کرامت بابیان این‌که امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام در خطبه‌هایشان بارها به احادیث نبوی اشاره نموده‌اند، اظهار داشت: حضرت در خطبه ۱۷۶ نهج‌البلاغه به نقل از پیامبر اعظم صلی‌الله علیه و آله می‌فرمایند؛ « لَا يَسْتَقِيمُ إِيمَانُ عَبْدٍ حَتَّى يَسْتَقِيمَ قَلْبُهُ وَ لَا يَسْتَقِيمُ قَلْبُهُ حَتَّى يَسْتَقِيمَ لِسَانُهُ»؛ ايمان هيچ بنده‌ای استوار نپذيرد مگر آنگاه‌که دلش استقامت پذيرد و دلش استوار نپذيرد، مگر آنگاه‌که زبانش استقامت پذيرد.
وی خاطرنشان کرد: حضرت در ادامه این خطبه در هشداری می‌فرمایند؛ هرکسی قدرت دارد و می‌تواند، جوری زندگی کند که وقتی به ملاقات خداوند متعال می‌رود، خون و مال کسی به گردن او نباشد و با زبانش آبروی کسی را نبرده باشد. در این ماه که تمام درهای رحمت الهی بازشده است، فرصتی بزرگ بر اصلاح نفس است. اگر کسی حق‌الناسی بر گردن دارد، یا خدای‌نکرده با جوسازی، فضاسازی و سخن پرانی خون بی‌گناهی ریخته شود هیچ‌گاه مشمول رحمت الهی نخواهد شد.
حسینی قمی در بخش پایانی سخنان خود با تأکید بر این‌که خداوند متعال حق‌الناس را تحت هیچ شرایطی رها نمی‌کنند، اظهار داشت: خوشا به حال کسی که به‌جای عیوب دیگران مشغول عیوب خود باشد و مشغول طاعت رب باشد و بر خطاهای خود گریه کند و مردم از شر او در امان باشند.
[۱] – آیه ۷۰ سوره احزاب
