به گزارش پایگاه خبری آستان مقدس حضرت معصومه سلام‌الله‌علیها| فاطمه قاسمی: این ضرب‌المثل که هیچ جا خانه آدم نمی‌شود را حتماً زیاد شنیده‌اید. بله هیچ جا خانه آدم نمی‌شود؛ زیرا خانه محل قرار و آرامش آدمی است؛ انسان در محلی که در آن متولد شده و در آن خو گرفته آن را خانه خود می‌داند و دوستش می‌دارد که از آن به‌عنوان حب الوطن نیز یاد می‌شود و یکی از مراتب و نشانه مهم یک مؤمن حب الوطن و دوست‌داشتن خانه و خاک خویش است.
حال تصور کنید اگر این خانه جایی باشد که در آن هیچ پلیدی و ناپاکی راه نداشته باشد و زیباتر از آن هم وجود نداشته باشد دورشدن از چنین خانه‌ای به قطع برای انسان زجرآور خواهد بود.
بله حضرت آدم (ع) پس از اینکه فریفته ابلیس شده و به درختی که نباید به آن نزدیک می‌شد، نزدیک شد و ترک اولی کرد از خانه خود یعنی بهشت با خاطر ترک اولی بیرون‌شد و مجبور شد که ساکن زمین و دارالرنج شود؛ زمینی که هر لحظه زندگی در آن مطابق آیات قرآن کریم رنج و مصیبت و بلا است.
*ماه مبارک رمضان دری از درهای بهشت است/ هدیه‌ای برای دلگرمی حضرت آدم و حوا
پشیمانی ناشی از گناه و ترک بهشت برای حضرت آدم و حوا (ع) بسیار سخت بود و آنها همیشه از این موضوع در رنج و آشفتگی بودند و به درگاه خداوند بابت این اشتباه خود مدت‌ها به درگاه خدا ناله کردند؛ خداوند ازآنجایی‌که بسیار مهربان است و حضرت آدم و حوا (ع) را بسیار دوست می‌داشت برای رفع دلتنگی آنها نسبت به بهشت و تلاش دوباره آنها برای استقرار در بهشت برای آنها قطعه‌ای از بهشت را فرستاد که دلگرم شوند و آن قطعه طلایی و بسیار زیبا که نه‌تنها برای حضرت آدم و حوا (ع) که برای تمام عالمیان مایه آرامش و خیر برکت است ماه مبارک رمضان است.
خداوند ماه رمضان را به‌عنوان قطعه‌ای از بهشت برای دلگرمی حضرت آدم و حوا (ع) قرار داد تا تحمل زمین برای آنها راحت‌تر باشد تا با استفاده از این قطعه بهشتی یعنی ماه رمضان و بسته‌شدن درها به روی شیطان و قرارداشتن در پناه رحمت الهی برای آنها در این ماه یادآور قرار آنها در بهشت باشد؛ بهشتی که در آن هیچ پلیدی راه نداشت و درها به روی شیطان و ناپاکی بسته بود؛ در ماه مبارک رمضان درهای عذاب الهی نیز به روی بسیاری از بندگان بسته می‌شود و خداوند در هر روز آن هزار نفر را از آتش عذاب نجات می‌دهد و در هر جمعه آن هر ساعت هزار نفر و در روز فید فطر به‌اندازه تمام ماه در هر ساعت بنده از آتش عذاب نجات می‌دهد.
آری ماه رمضان ماه آرامش و قرار است، ماه رمضان قطعه‌ای از بهشت برای قرار و آرامش در این زمین که گرداب رنج عذاب است بوده و خداوند رمضان را دارالقرار آدمی قرار داده است.
*عید فطر عید بخشش و آزادی از قید گناه
ماه رمضان دارالقرار آدمی و سرای باقی در این دنیای فانی و ناآرام است و بنده‌ای که در ماه رمضان به‌واسطه رحمت واسعه الهی درهای عذاب و آتش به روی او بسته شده است زمانی که به‌خاطر شیرینی رحمت الهی، گناهان و خواسته‌ها و امیال نفسانی را کنار می‌گذارد خداوند در روز عید فطر شیرینی غیر قابلی وصفی را به او عنایت می‌کند و به همین دلیل است که عید فطر بزرگ‌ترین عید در روی زمین و چهارمین عید بزرگ برای مؤمنان است.
شب عید فطر احیا دارد و خداوند چه عظمت وصف‌ناپذیری را برای آن ذکر کرده است؛ چرا که بنده نه به‌خاطر بهشت و نه به‌خاطر رهایی از جهنم بلکه فقط به‌خاطر خود خداوند دست از گناه و عمل به خواسته‌ها و امیال نفسانی کشیده و تنها خود را برای اطاعت از خداوند آماده می‌کند و در عالم رزقی شیرین‌تر از محبت به خداوند برای آدمی وجود ندارد.
رمضان و عید فطر شیرینی و رزق محبت بی‌انتهای بنده نه به نفس خویش بلکه به رحمت و ذات بی‌انتهای خداوند است و چه چیزی شیرین‌تر از قرین رحمت الهی بودن در این عالم فانی است.
بنده یک ماه تمام به‌خاطر خداوند به تمام امیال نفسانی و حتی شیرینی گناه و حب نفس فقط به‌خاطر فرمان خداوند پاسخ منفی داده است و خداوند مهربان نیز در ماه رمضان و به‌ویژه شب عید فطر پاسخ عشق بی‌انتهای بنده را داده است و برای همین است که شادی شب عید فطر برای مؤمنان روزه‌دار غیرقابل‌توصیف بوده؛ اما دورشدن از ماه رمضان برای آنها محنت و دلتنگی بی‌دریغی ایجاد می‌کند.
اگر همین شیرینی عید فطر برای بنده نبود چه‌بسا که بنده در دل‌کندن از ماه رمضان به‌عنوان دارالقرار بهشتی در روی زمین مادی جان و هستی خود را از دست می‌داد؛ اما خداوند رنج و محنت دوری از رمضان را به‌واسطه شیرینی عید فطر برای بنده شیرین و تحمل‌پذیر کرده است و چه نعمتی بالاتر از بخشش در روز عید فطر است؛ زیرا بنده‌ای که در روز عید فطر آمرزیده نشود هرگز آمرزیده نخواهد شد و تا رمضان بعد سرنوشت او نامعلوم است؛ ازآنجایی‌که هیچ تضمینی برای حیات تا رمضان بعد نیست پس دعا کنیم درهای رحمت الهی در روز عید فطر و در شیرینی ابن بزرگ‌ترین عید مؤمنان کام ما و تمامی بندگان را نیز شیرین کند.
