پایگاه خبری آستان مقدس حضرت معصومه علهیاالسلام: چه رؤیای قشنگی است… تصور کنیم بعد از رحلت رسول‌الله مردم بر عهد غدیری خود پایبند بودند. در فتنه سقیفه به امیرالمؤمنین پشت نمی‌کردند و امام عدالت بلافاصله بعد از رسول‌الله فرمانده کل قوای مسلمین می‌شد! و مردم، همه مثل پروانه، گرد وجود مبارک حضرت می‌گردیدند و یار راستین او می‌ماندند و بانوی گران‌قدر اسلام حضرت زهرای مرضیه فدک را از کف نمی‌داد و ماجرای کوچه بنی‌هاشم رخ نداده بود! تصور کنیم دنیای عظیم اسلام، تحت فرمان عدل و علم و درایتِ ابرمرد تاریخ هستی، امیرالمؤمنین علی بن ابی‌طالب علیه‌السلام اداره می‌شد. و همان‌طور که در دوران رسول اعظم، اسلام ناب محمدی از دل اعراب جاهل سنگ و چوب پرست جوشیدن گرفت و به آن مجد و عظمت وصف‌ناپذیر ارتقاء یافت، با همان پیشرفت، حکومت اسلام ادامه پیدا می‌کرد و جغرافیای تمدن اسلامی روزبه‌روز گسترده‌تر می‌شد… تصور کنیم مردم همه گوش‌به‌فرمان ولایت ذوات مقدس معصومین علیهم‌السلام بودند و هیچ امامی آن‌طور مظلومانه به شهادت نمی‌رسید! تصور کنیم تا به زمان امام صادق علیه‌السلام نرسیده تمام مردم دنیا با معارف اسلامی آشنا شده بودند و فوج فوج به این دینِ درایت و منطق روی می‌آوردند. تصور کنیم مردم به آن حدی از کمال رسیده بودند که لزومی نداشت امام دوازدهم برای حفظ جان در غیبت کبرا باشد و مردم، با بصیرت و عشق، از عمق جان، گوش‌به‌فرمان ولی خود بودند و خواص جامعه، یاران خاص حضرت بودند…
تصور کنیم الآن هزار سال بود که آن دولت عدل جهانی تحقق‌یافته بود. کره زمین در صلح و صفا و آرامش بدون هیچ مرزبندی، بدون هیچ اختلافی، تحت یک حکومت واحد، با رهبری ولی خدا اداره می‌شد. پرده‌ها از جلوی چشمان دانشمندان جهان کنار رفته بود و عالمان حقایق عالم را لمس می‌کردند. هیچ جنگی و هیچ ظلمی در حق هیچ‌کسی در هیچ کجای دنیا صورت نمی‌گرفت و دغدغه پیشرفت تمام جهان، به‌جای دغدغه دست برتر! در ذهن تمام قدرتمندان جهان جای می‌گرفت و تا قیام قیامت علم و قدرت و معنویت در جامعه واحد زمین به‌صورت تصاعدی با سرعتی غیرقابل‌توصیف روبه‌پیشرفت بود…
آه که عجب رؤیای شیرینی… رؤیایی که البته بی‌شک پس از ظهور حضرت صاحب‌الزمان رخ خواهد داد اما با بیش از هزار سال تأخیر!
همه‌چیز فراهم بود! همه‌چیز مهیا بود و فقط جای یک‌چیز خالی بود! مردم… رسول‌الله مردم خوبی نداشت… امیرالمؤمنین مردم خوبی نداشت… امام حسن… امام حسین… هیچ‌کدام از چهارده معصوم مردم خوبی نداشتند و البته هنوز هم آن مردم خوب پیدا نشده‌اند که قابلیت همراهی با حکومت واحد عدل جهانی را داشته باشند که اگر بودند، قاعده لطف الهی اجازه نمی‌داد لحظه‌ای ظهور به تأخیر بیافتد. آری هنوز هم آن مردم خوب پیدا نشده‌اند اما واقعاً تفاوت زیادی است بین مردم امروز جمهوری اسلامی ایران و مردم اهل کوفه و ای‌کاش ما اهل کوفه بودیم! ادعا نمی‌کنم اگر ما مردم آن زمان بودیم و اهل کوفه بودیم، آمادگی و لیاقت داشتیم تا زمینه‌ساز حکومت واحد جهانی باشیم اما جرئت این رادارم که بگویم اگر ما اهل کوفه بودیم حضرت علی علیه‌السلام این‌گونه تنهایی و غربت نمی‌کشید و مجبور نمی‌شد با خار در چشم و استخوان در گلو صبوری نموده و به حفظ اساس اسلام بسنده کند.
مردمی که با رهبری امام خمینی رحمه‌الله علیه، نظام چند هزارساله پادشاهی را که خصوصاً در دوره پهلوی، پشتش به منابع ثروت و قدرت جهان گرم بود، این‌چنین ذلیل کرد و با حقارت از کشور بیرون کردند! مردمی که در هشت سال دفاع مقدس از حکومت نو پای خود در کشوری که تازه انقلاب کرده و زیرساخت‌هایش از هر لحاظ دچار مشکلات عدیده است و هنوز در مجامع بین‌المللی آن‌چنان‌که بایدوشاید پذیرفته‌نشده دفاع کرد و حتی یک وجب از خاک مقدس خود را به کشوری که خود از بالاترین قدرت‌های نظامی دنیا بوده و از هر لحاظ از پشتیبانی برترین قدرت‌های نظامی جهان را داشت نداد!
مردمی که پس از رحلت امام خود به تردید نیفتادند و با پیروی از عالمان، ولی امر خود را بعد از امام به‌خوبی شناختند و ولایت مدارانه کشور را پیش بردند!
مردمی که در عمر انقلاب خود هرچند سال با فتنه‌ای عظیم روبه‌رو می‌شوند؛ فتنه‌هایی که خروجی میلیون‌ها دلار سرمایه‌گذاری و ماه‌ها و سال‌ها برنامه‌ریزی کارشناسان خناس و اهریمنی است! اما با بصیرتی شگرف تک‌تک آن‌ها را پشت سر گذاشته‌اند و دنیا به پیشرفتشان معترف است…
و مردمی که امروز در آخرین روزهای دهه بصیرت ثابت کرده‌اند به آن سطح از پیشرفت رسیده‌اند که فتنه‌ها را در نطفه می‌شناسند و خفه می‌کنند!
چنین مردمی‌ای کاش اهل کوفه بودند تا علی تنها نماند…
آری اگر نبود فرمایش امام خمینی رحمت‌الله علیه، جرئت گفتن چنین حرفی وجود نداشت! آنجا که فرمودند: من باجرئت مدعی هستم که ملت ایران و توده میلیونی آن در عصر حاضر بهتر از مردم حجاز در عهد رسول‌الله(صلی‌الله علیه و آله) و مردم کوفه در عهد امیرالمؤمنین(علیه‌السلام) هستند…
منصور مقدمی