به گزارش پایگاه خبری آستان مقدس حضرت معصومه سلام‌الله علیها، حجت‌الاسلام والمسلمین سید صادق میر شفیعی امروز در آیین سحرگهان آستان مقدس در شبستان امام خمینی (ره) به بررسی اهمیت و جایگاه صداقت و راست‌گویی از منظر اسلام پرداخت و اظهار داشت: صداقت و راستی اساس سبک زندگی مؤمن است؛ تا جایی که از رسول گرمی اسلام (ص) و امام باقر علیه السلام نقل‌شده است که «أَرْبَعٌ مَنْ كُنَّ فِيهِ وَ كَانَ مِنْ قَرْنِهِ إِلَى قَدَمِهِ ذُنُوباً بَدَّلَهَا اللَّهُ حَسَنَاتٍ الصِّدْقُ وَ الْحَيَاءُ وَ حُسْنُ الْخُلُقِ وَ الشُّكْر؛ اگر كسى داراى چهار خصلت باشد هرچند از سر تا قدمش را گناه فراگرفته باشد خداوند آن گناهان را به نيكى تبديل مى‌كند: راست‌گویی، شرم و حيا، نيك خلقى، روحيه شكرگزارى.»
سخنران آستان مقدس حضرت معصومه سلام‌الله علیها در تبیین روایت راست‌گویی را اساس صداقت رفتار یک انسان دانست و عنوان داشت: اگر مؤمن بر سرای صداقت گذر نکند به حقیقت یقین و ایمان دست پیدا نمی‌کند.
استاد حوزه علمیه قم در ادامه به بررسی خصوصیات مؤمن حقیقی از منظر این روایت پرداخت و اظهار داشت: بر اساس روایت منقول از رسول گرامی اسلام (ص) راست‌گویی و حیا از ارکان دینی داری است؛ در مبانی دین مقدس اسلام حدود ایمان با حدود تسلیم دو ساحت مختلف هستند، بنابراین صداقت از حدود ایمان است چراکه دروغ‌گو نمی‌تواند مؤمن باشد.
وی ادامه داد: در نصوص ثقلین حیا به‌عنوان شرم کردن و رعایت کردن حدود الهی توصیف‌شده است، یعنی اگر کسی حیا نداشته باشد از منظر آموزه‌های ثقلین اساساً ایمان ندارد.
حجت‌الاسلام والمسلمین میر شفیعی با تأکید بر این‌که شکستن حریم الهی به‌صورت علنی بسیار مذمت شده است، گفت: حٌسن خلق از صفات مؤمنان است؛ خوش‌رو بودن یکی از اجزاء حٌسن خلق است و بر این اساس حٌسن خلق اوصاف نیک داشتن از منظر دین است.
کارشناس رسانه ملی شاکر بودن را از دیگر ارکان دین‌داری توصیف کرد و گفت: دروغ اساس جهنمی شدن است.
وی ادامه داد: صدق اساس تقوا است، بسیاری از شایعه‌سازی‌ها مبتنی بر دروغ‌گویی است این در حالی است که بازگو کردن شنیده‌ها از سوی شرع مقدس اسلام دروغ توصیف‌شده است.
استاد حوزه علمیه قم در پایان با تأکید بر این‌که نصوص ثقلین فاصله حدود حق و باطل را چهار انگشت توصیف کرده‌اند، عنوان داشت: چشیدن طعم ایمان یکی از اهداف عبادات است بر این اساس مؤمن طعم ایمان را نمی‌چشد مگر آن‌که بر صراط راست‌گویی استوار بماند.(p1)
