استاد حوزه علمیه خواهران با بیان اینکه خداوند نفس انسان را قابل اصلاح خلق کرده است، گفت: حکمت، شجاعت، عفت و عدل پایه های اخلاق حسنه بوده که با اعتدال قوای نفسانی حاصل می شوند.
به گزارش پایگاه خبری آستان مقدس حضرت معصومه سلام الله علیها، خانم انصاری، در حرم مطهر با بیان اینکه پایه های اخلاق حسنه را چهار چیز تشکیل می دهند، گفت: این چهار چیز حکمت، شجاعت، عفت و عدل هستند.
وی افزود: اگر انسان قوه شهوت خود را در حد اعتدال و حسن نگه دارد به آن عفت می گویند و همانطور که بیان شد یکی از پایه های اخلاق حسنه عفت است.
استاد حوزه علمیه خواهران با بیان اینکه اعتدال قوه غضب همان حالتی است که شجاعت نامیده می شود، تصریح کرد: اگر انسان در غضب، میل به افراط کرده و به درنده خویی کشیده شود و یا دچار ضعف و نقصان شود در این صورت است که می گویند فرد دچار نقصان شده و از حالت شجاعت خارج شده است.
انصاری ادامه داد: همچنین اگر کسی اهل ظلم و جور نباشد به او عادل می گویند و باید دقت کرد که قوه عدل مانند شهوت و غضب و سایر قوا دارای افراط و تفریط نبوده بلکه ضد آن ظلم است.
وی با اشاره به اینکه عده ای معتقد هستند که نمی توان اخلاق را در درون انسان اصلاح کرد و یا قوای نفسانی را از بین برد، گفت: اسلام هیچگاه به دنبال از بین بردن قوای نفسانی نبوده است بلکه مراد از اصلاح نفس این است که انسان نفس خود را در حد اعتدال نگه داشته و از افراط و تفریط پرهیز کند.
استاد حوزه علمیه خواهران ادامه داد: اگر اصلاح نفس ممکن نبود فرستادن این همه پیامبر و این همه موعظه و نصیحت کار بیهوده ای بود بنابراین نفس انسان اصلاح پذیر است و انسان به مرور زمان باید آن را در مسیر اصلاح هدایت کند.
انصاری اظهار کرد: طبق رهنمودهای امام صادق(ع) مومن برای اصلاح نفس خود باید صبوری پیشه کند و این صبوری و حسن اخلاق می تواند او در مسیر اصلاح نفس یاری کند.
وی با اشاره به داستان زنی جوان و خوشگذران به نام شعوانه در بصره یادآور شد: شعوانه زنی جوان و خوش صدا بود که در هر مجلس لهو و لعبی حاضر می شد و مجالس لهو و لعب را گرم می کرد تا این که روزی از کوچه ای می گذشت و صدای ناله و افغان مردم را شنید یک نفر از همراهان خود را فرستاد تا علت را جویا شود، اما او رفت و بازنگشت و بعد نفر دوم و سومی را فرستاد و رفتند و بازنگشتند تا اینکه خود رفت و علت را جویا شد که وقتی به محل ناله رسید دید مجلس وعظ و سخنرانی است و واعظ به این آیه از قرآن رسیده است که« إِذَا رَأَتْهُم مِّن مَّكَانٍ بَعِیدٍ سَمِعُواْ لَهَا تَغَیُّظاً وَزَفِیراً چون (دوزخ) از فاصله ی دور آنان را ببیند، خشم و خروشی از آن می شنوند» که شعوانه با شنیدن این آیه از قرآن نعره کشید و گفت من نیز یکی از گناهکارم و از این پس گناه را کنار می گذارم تا تمثیل گناهکاران نباشم که واعظ در پاسخ گفت خداوند ارحم الراحیمن است و تو را خواهد بخشید و به این ترتیب همین یک آیه از قرآن شعوانه را در مسیر تهذیب نفس و اصلاح اخلاق هدایت کرد.
انتهای پیام/۱۱۲
