به گزارش پایگاه خبری آستان مقدس حضرت فاطمه معصومه سلام الله علیها، آیتالله علی نظری منفرد در محفل معارفی شب جمعه اول ماه جمادیالاولی در حرم مطهر بانوی کرامت، با اشاره به جایگاه والای دعا در زندگی انسان، اظهار داشت: شب جمعه از شبهای بزرگ هفته و شب نیایش و دعاست. اعمال واردشده در شب و روز جمعه بسیار فراواناند و این نشاندهنده اهمیت این روز در فرهنگ دینی ماست.
وی با بیان اینکه انسان در هر شرایطی نیازمند دعاست، افزود: ممکن است فردی از نظر مالی، جسمی و رفاهی هیچ مشکلی نداشته باشد، اما آیا از آینده خود مطلع است؟ قرآن کریم در سوره لقمان میفرماید: «وما تدرى نفسٌ ماذا تكسب غداً وما تدرى نفسٌ بأى أرضٍ تموت»، یعنی هیچکس از آینده خود خبر ندارد.
آیتالله نظری منفرد با اشاره به داستان قارون در قرآن، گفت: قارون با آن همه ثروت، در یک لحظه به زمین فرو رفت. یا در سونامی ژاپن، بسیاری از مردم با تمام امکاناتشان از بین رفتند. این حوادث نشان میدهد که انسان همواره باید برای آیندهاش دعا کند.
وی با تأکید بر اینکه انسان تنها برای دنیا خلق نشده، تصریح کرد: انسان باید برای آخرت، برزخ و عاقبت خود دعا کند. در قرآن آمده است: «ربنا آتنا فی الدنیا حسنة و فی الآخرة حسنة»، یعنی دعا تنها برای دنیا نیست، بلکه آخرت نیز در پیش است.
سخنران حرم مطهر بانوی کرامت با استناد به فرمایش امیرالمؤمنین علیهالسلام که فرمودند: «إن الله يحب الملحين في الدعاء»، گفت: خداوند بندگانی را که در دعا اصرار میورزند، دوست دارد. دعا تنها وسیله رسیدن به حاجات نیست، بلکه نفس ارتباط با خداوند و سخن گفتن با او، آرامشبخش دلهاست. «ألا بذكر الله تطمئن القلوب».
آیتالله نظری منفرد با اشاره به دعای امام سجاد علیهالسلام در دعای مکارمالاخلاق، اظهار داشت: حضرت از خداوند عمرى طلب میکند که در طاعت او صرف شود، نه در مسیر شیطان. این نشاندهنده اهمیت دعا در حفظ مسیر بندگی است.
وی با بیان اینکه یکی از مشکلات بزرگ بشر امروز افسردگی است، افزود: آرامش حقیقی تنها با تکیه بر خداوند حاصل میشود. «من كان لله كان الله له». فلسفه دعا همین است؛ حتی اگر خواستهای برآورده نشود، نفس دعا آرامشبخش است.
خطیب محفل معارفی حرم مطهر در پایان با اشاره به مناجاتهای پیامبر اکرم صلیاللهعلیهوآلهوسلم و امام حسین علیهالسلام در سختترین لحظات، گفت: دعا نعمتی بزرگ است که خداوند به انسان عطا کرده تا با او ارتباط برقرار کند. باید این نعمت را قدر بدانیم و رابطهمان با خداوند را دائمی کنیم.
