به گزارش پایگاه خبری آستان مقدس حضرت معصومه سلام الله علیها، ولادت امام حسن مجتبی علیه السلام اولین نوه پیامبر(ص) و امام دوم شیعیان در شب نیمه ماه مبارک رمضان سال سوم هجرت در شهر مدینه اتفاق افتاده است از این رو از آنجایی که این امام همام تنها امامی هستند که در این ماه مبارک که بهار قرآن و ماه نزول قرآن است متولد شده اند در سالروز ولادتشان به آیاتی از قران که در رابطه با امام حسن علیه السالم است و روایاتی که از امام حسن علیه السلام که در رابطه با قرآن نقل شده است اشاره می کنیم.
امام حسن مجتبی علیه السلام با توجه به آیه تطهیر (۳۳ احزاب) و همچنین حدیث شریف کساء یکی از اهل بیت(ع) محسوب می شوند که بنا بر اعتقاد شیعیان معصوم از هر گناه و پلیدی هستند؛ علامه مجلسی می‌گوید: امام حسن علیه السلام ضمن خطبه‌ای فرمودند «أنا من أهل البیت الّذین افترض الله مودّتهم علی کلَّ مسلم. فقال: ) قُلْ لا أَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْرًا إِلاّ الْمَوَدّةَ فِی الْقُرْبی وَ مَنْ یَقْتَرِفْ حَسَنَةً نَزِدْ لَهُ فیها حُسْنًا(۲۳ شوری) و اقتراف الحسنة مودّتنا أهل البیت؛[۹] من از آن خاندانم که خدا دوستی آنان را بر هر مسلمانی، واجب کرد و به پیامبر(ص) فرمود: بگو به ازای رسالت پاداشی از شما خواستار نیستم، مگر دوستی خویشاوندان، و هر کسی این عمل خیر را به جا آورد ما بر ثوابش خواهیم افزود».
همچنین آیاتی مانند آیه مباهله(۶۱ آل عمران) که در آن پیامبر از حسنین به عنوان فرزندان خود یاد کرده است و آیه اطعام(۸ انسان) که در رابطه با سه روز روزه داری اهل بیت (ع) و دادن افطار خود به مسکین، یتیم و اسیر است به صورت مستقیم در منزلت ایشان، برادر، پدر و مادرشان نازل شده است و آیات فراوانی از قرآن هم به صورت غیر مستقیم در تفاسیر شیعه و سنی به این حضرت اشاره دارد.
از طرف دیگر اهل بیت(ع) با توجه به مقام عصمت و امامتی که دارند عــارف بــه حقیقــت قــرآن هســتند، منزلـت و فضیلـت قران را در کلام خود به خوبـی تبییـن کرده انـد و امام حسن مجتبی علیه السلام نیز در روایاتی فراوانی به بیان جایگاه و نقش قرآن در زندگی بشر پرداخته اند.
اربلـی از امـام حسـن علیه السلام نقـل می‌کنـد کـه فرمـودند در قـرآن، چراغ‌هـای نـور و شـفای سینه هاسـت؛ پـس بایـد سـالک، در نـور آن سـلوک کنـد و بـا ایـن ویژگـی، دل خـود را لـگام زنـد؛ زیـرا اندیشـیدن و از نـور قـرآن بهره بـردن حیـات دل بیناسـت؛ همـان سـان کـه آدمـی در تاریکـی هـا، بـا تابـش نـور، روشـنایی می گیـرد. (کشـف الغمـة، ج۱ ،ص۵۷۳؛ بحاراالنـوار، ج۷۸ ،ص۱۱۲و ج۹۲ ،ص۳۲).
دیلمــی در رابطه با قرآن در نگاه امام حسن علیه السلام روایتی را از ایشان نقل می کند که امــام حســن علیه السلام فرمودند در دنیــا جــز قــرآن، چیــزی باقـی نمانـده اسـت؛ پـس آن را امـام و پیشـوای خـود قـرار دهیـد تـا شـما را بـه هدایـت راهنمایـی کنـد. سـزاوارترین مـردم بـه قـرآن، کسـی اسـت کـه بـه آن عمـل می‌کنـد؛ هـر چنـد آن را حفـظ نکـرده باشـد و دورتریـن مـردم از قـرآن، کسـی اسـت کـه بـه آن عمـل نمی‌کنـد؛ هـر چنـد آن را بخوانـد. ( إرشـاد القلـوب دیلمـی، ص۷۹)
امــام حســن علیه السلام در کلامی در رابطه با جایگاه قرآن در روز قیامت فرمــودند که ایــن قــرآن در روز قیامــت می آیــد، در حالــی کــه راهبـر اسـت و پیـش برنـده؛ مردمـی را کـه حـال خـدا را حـال، و حـرام خـدا را حـرام گرفته انـد و بـه متشـابهات قـرآن، ایمـان آورده انـد، بـه بهشـت رهنمـون می شـوند و مردمـی را کـه حـدود و احـکام الهـی را تبـاه کرده انـد و حرام هـای خــدا را حــلال گرفته انــد، بــه آتــش می رانــد. (کشــف الغمــة، ج۱ ،ص۵۳۷؛ موسـوعة کلمـات االمـام الحسـن۷ ،ص۳۶۴).
همچنین حضرت فرمـودند که هـر کـس دربـاره قـرآن، بـا رأی و پیـش داوری خـود سـخن گویــد و تفســیر کنــد، گــر چــه حــق باشــد، بــاز گنــاه کــرده اســت. (موســوعة کلمــات االمــام الحســن(ع)، ص۳۶۵)
قطــب الدیــن راونــدی در کلامــی از امــام حســن مجتبــی علیه السلام در رابطه با پاداش قرائت قرآن نقــل می‌کنـد کـه حضرت فرمودند «مـن قـرأ القـرآن کان لـه دعـوة مجابـة اما معجلة و اما مؤجله؛ هرکــس قــرآن بخوانــد، یــک دعــای مســتجاب دارد، یــا زود یــا دیــر» ( مهج الدعــوات، ج۲۴ ،ح۳۱؛ بحاراالنــوار، ج۹۲ ،ص۲۰۴ ،ح۳۱)
همچنین امام حسن علیه السلام آیات زیادی از قران را تفسیر کرده اند که در قالب روایاتی از ایشان نقل شده است. برای مثال امام حسن مجتبی علیه السلام در تفسیر آیه شریفه إِنّا کُلّ شَیْءٍ خَلَقْناهُ بِقَدَر فرمود «یعنی ما هر چیز را برای دوزخیان (نیز) به اندازه اعمالشان آفریده‌ایم» و در تفسیر آیه شریفه وَ أَدْبارَ السّجُودِ فرموده است: مقصود آن دو رکعت نماز مستحبی پس از نماز مغرب است.
همچنین امام حسن علیه السلام در تفسیر آیه شریفه وَ شاهِدٍ وَ مَشْهُود(۳ بروج) فرمودند «شاهد»، محمّد(صلی الله علیه وآله) است و «مشهود»، روز قیامت است. آیا نشنیدی که خدای سبحان می‌فرماید: «ای پیامبر ! ما تو را شاهد فرستادیم»(۴۵ احزاب) و نیز فرمود: «آن روز، روزی است که مردم را برای آن گرد می‌آورند و آن، روز «مشهود» است. (که جملگی در آن حاضرند).(۴۵ احزاب)
در تفسیر آیه شریفه فی أَیّ صُورَةٍ ما شاءَ رَکّبَکَ (۸ انفطار) آمده که حسن بن علی بن ابی طالب علیهما السلام درباره آیه شریفه مذکور فرمودکه خدای سبحان، علی بن ابی طالب علیه السلام را در صلب ابوطالب، به صورت محمّد صلی الله علیه وآله آفرید. از این رو، شبیه‌ترین مردم به رسول خدا(ص) علی علیه السلام بود، و حسین بن علی علیهما السلام شبیه‌ترین مردم به فاطمه سلام الله علیها است و من شبیه‌ترین مردم به خدیجه کبری سلام الله علیها هستم.
همچنین در فضیلت قرائت سه آیه آخر سوره حشر از امام حسن مجتبی علیه السلام نقل شده که فرمودند هر کس چون صبح کند و سه آیه آخر سوره حشر را بخواند و در آن روز بمیرد، مهر شهدا (بر پرونده‌اش) خواهد خورد، و چون شب کند و بخواند و در آن شب بمیرد نیز ممهور به مهر شهدا می‌شود.
.
