به گزارش پایگاه خبری آستان مقدس حضرت معصومه سلام‌الله علیها، حجت‌الاسلام والمسلمین حسین‌آبادی عصر امروز در حرم بانوی کرامت طی سخنانی اظهار کرد: یکی از اصحاب و یاران امام صادق علیه‌السلام «عبدالله بن ابی یعفور» است که نسبت به اهل‌بیت(ع) بسیار ارادتمند بود و امام صادق علیه‌السلام در وصف ایشان می‌فرماید وی زمانی قبض روح شد که آثار پسندیده از خودش به یادگار گذاشت و گناهانش بخشیده و در حالی به دیار باقی شتافت که توشه‌اش رضایت خداوند و رسول خدا و امام زمانش بود و کسی خاضع‌تر از او در این زمان نسبت به اهل‌بیت(ع) وجود نداشت و هم‌نشین رسول خدا و حضرت علی علیه‌السلام خواهد بود.
وی افزود: کسب این مقام عالی و این درجات عظیم توسط عبدالله بن ابی یعفور به واسطه شدت مراقبت از قلبش نسبت به مقامت امامت و ولایت حضرات معصومین بود.
حسین‌آبادی تأکید کرد: انسان‌ها در طول زندگی به صورت خودکار دل خود را در بند چیزی می‌کنند، بعضی در بند مال و ثروت، بعضی در بند پست و مقام، عده‌ای نیز در بند همسر و فرزندان و عده دیگر نیز در بند جان خود هستند درحالی‌که اگر انسان بخواهد سعادت دنیا و آخرت را نصیب خود کند باید در بند امام زمانش باشد و تابع محض و تسلیم اوامر امام معصوم بوده و در قلب خود از مقام امامت مراقبت نماید.
معاون فرهنگی مسجد مقدس جمکران اظهار کرد: قرار گرفتن انسان در چارچوب نفسانیات و امورات دنیوی منجر به شقاوت انسان می‌شود و طبق روایت امام باقر علیه‌السلام رحمت خداوند به کسانی تعلق می‌گیرد که قلبشان متعلق به حضرات معصومین باشد.
وی افزود: محدودیت‌های اجتماعی در طول زندگی جهت اصلاح و تربیت بوده و عقلای عالم این محدودیت‌ها را تحسین می‌کنند درحالی‌که این محدودیت‌ها وضع‌شده دست بشر است و محدودیت‌های دینی که خداوند و اهل‌بیت(ع) وضع نموده‌اند از جنس مراقبت بوده و نتیجه‌اش اصلاح و رشد و سوق دادن انسان به سمت کمال است.
سخنران حرم بانوی کرامت خاطرنشان کرد: اگر انسان محدودیت‌های وضع‌شده دینی را از جنس مراقبت نداند از آن‌ها لذت نخواهد برد و اعمال دینی برایش خسته‌کننده خواهد بود درحالی‌که خداباوران و معتقدان به اصول دین از این محدودیت‌ها هم لذت برده و هم به واسطه این محدودیت‌ها به کمال می‌رسند و سعادت اخروی را کسب می‌کنند.
حسین‌آبادی تأکید کرد: کسانی‌که در طول تاریخ این محدودیت‌های دینی را با اعماق وجود پذیرفته‌اند و در مقابل خداوند و اهل‌بیت(ع) خاضع بوده‌اند سربلند میدان بندگی شدند چون می‌دانستند این محدودیت‌ها همگی از جنس مراقبت است.
وی افزود: همراهی با امام معصوم تنها یک راه دارد اینکه تمام قلب انسان در بند امام معصوم باشد و در مقابل محدودیت‌ها خاضع شود و اصحاب عاشورایی این‌چنین بودند درحالی‌که عده‌ای از مردم در واقعه عاشورا برای خود محدودیت‌های کاذب دنیوی ایجاد کرده و با بهانه‌جویی‌های مختلف از پیوستن به قابله کربلا جا ماندند.
