به گزارش پایگاه خبری آستان مقدس حضرت فاطمه معصومه سلام الله علیها، در آستانه ماه شعبان، ماه پیامبر(ص)، حدیثی از نبی مکرم اسلام(ص) درباره فضیلت این ماه خدمتتان ارائه می گردد.

ابن عباس نقل کرده است که روزى یاران رسول خدا صلی الله علیه وآله در حضور ایشان در باره فضایل شعبان گفتگو مى‏کردند. آنگاه پیامبر فرمودند: « شعبان، ماهى شریف و ماه من است. حاملان عرش خدا حق آن را مى‏شناسند و آن را تعظیم مى‏کنند و آن ماهى است که در آن روزى مؤمنان براى ماه رمضان افزوده و بهشت آذین بسته مى‏شود و به این جهت شعبان نامیده مى‏شود که روزى مؤمنان در آن بیشتر مى‏شود. این ماه، ماه عمل است. پاداش حسنه هفتاد برابر است و خطا و گناه در آن بخشیده شده است. خداوند در این ماه به بندگان و پرستندگان خود مباهات مى‏فرماید و به روزه داران و نمازگزاران به چشم محبت مى‏نگرد و بر حاملان عرش به وجود آنان مى ‏بالد.

در این هنگام على بن ابى طالب علیه السلام برخاست و گفت: « اى رسول خدا! پدر و مادرم فداى تو باد! چیزى از فضایل شعبان را بیان فرما تا رغبت ما بر نماز و روزه آن افزون گردد و براى خداوند جلیل در آن کوشش بیشتر کنیم »

سپس پیامبر صلی الله علیه وآله فرمودند :

« هر کس روز نخست این ماه را روزه بدارد، خداوند برایش هفتاد حسنه مرقوم مى‏دارد و پاداش هر حسنه معادل یک سال عبادت است.

و هر کس دو روز از شعبان روزه بگیرد، گناهان درمانده‏کننده او فرو مى‏ریزد.

و هر کس سه روز از آن ماه را روزه بدارد، براى او هفتاد درجه از مروارید و یاقوت در بهشت برافراشته مى‏شود.

هر کس چهار روز از آن ماه را روزه بدارد، خدایش بر روزى او گشایش مى‏دهد.

هر کس پنج روز از آن ماه را روزه بدارد، در نظر بندگان محبوب مى‏شود.

هر کس شش روز از آن ماه را روزه بدارد، هفتاد نوع بلا از او برطرف مى‏گردد.

هر کس هفت روز از شعبان را روزه بدارد، از ابلیس و سپاهیانش در روزگار و مدت عمر خویش در پرده عصمت قرار مى‏گیرد. (محفوظ مى‏ماند.)

هر کس هشت روز از آن ماه را روزه بدارد، از دنیا بیرون نمى‏رود تا از حوض قدس بیاشامد.

هر کس نه روز از آن ماه را روزه بگیرد، نکیر و منکر به هنگام سؤال در گور بر او مهربانى مى‏کنند.

هر کس ده روز از آن ماه را روزه بدارد، خداوند قبر او را هفتاد ذراع گشاده مى‏فرماید.

هر کس یازده روز از آن را روزه بدارد، بر قبر او یازده مناره نور نصب مى‏شود.

هر کس دوازده روز از آن را روزه بدارد، از هنگام مرگ تا نفخ صور هر روز نود هزار فرشته به دیدار او در قبر مى‏آیند.

هر کس سیزده روز از آن را روزه بدارد، فرشتگان هفت آسمان براى او طلب آمرزش مى‏کنند.

هر کس چهارده روز از آن را روزه بدارد، به همه جانوران از دواب و درندگان و ماهى‏هاى دریاها الهام مى‏شود که براى او آمرزش خواهى کنند.

هر کس پانزده روز از آن ماه روزه بگیرد، پروردگار عزت او را ندا مى‏دهد که سوگند به عزت خود تو را به آتش نمى‏سوزانم.

و هر کس شانزده روز از شعبان را روزه بدارد، هفتاد دریا از دریاهاى آتش براى او خاموش مى‏شود.

و هر کس هفده روز از آن را روزه بدارد، همه درهاى دوزخ بر او بسته مى‏شود.

و هر کس هیجده روز از آن ماه را روزه بدارد، همه درهاى بهشت برایش گشوده مى‏شود.

و هر کس نوزده روز از شعبان را روزه بدارد، هفتاد هزار کاخ مروارید و یاقوت از کاخهاى بهشت بر او ارزانى مى‏شود.

و هر کس بیست روز از آن را روزه بدارد، هفتاد هزار زوجه از حور عین به همسرى او درآورده مى‏شود.

و هر کس بیست و یک روز از آن را روزه بگیرد، فرشتگانش درود مى‏فرستند و با بالهاى خود به بدن او مى‏کشند.

و هر کس بیست و دو روز از شعبان را روزه بدارد، هفتاد هزار حله دیبا و استبرق براى او آماده و بر او پوشانده مى‏شود.

و هر کس بیست و سه روز از آن را روزه بدارد، به هنگام بیرون آمدن از قبر براى او مرکبى از نور مى‏آورند که بر آن سوار مى‏شود و به سوى بهشت پر مى‏کشد.

و هر کس بیست و چهار روز از شعبان روزه بدارد، شفاعتش در باره هفتاد هزار تن از موحدان پذیرفته است.

و هر کس بیست و پنج روز از آن را روزه بدارد، به او حکم برائت از نفاق ارزانى مى‏شود.

و هر کس بیست و شش روز از آن را روزه بدارد، خداوند برایش فرمان گذر از پل صراط مى‏نویسد.

و هر کس بیست و هفت روز از آن را روزه بدارد، خداوند فرمان برائت از دوزخ عطایش مى‏فرماید.

و هر کس بیست و هشت روز از آن را روزه بدارد، چهره‏اش روز قیامت رخشنده خواهد بود.

و هر کس بیست و نه روز از آن را روزه بدارد، به رضوان خداوند بزرگ مى‏رسد.

و هر کس سى روز از شعبان را روزه بدارد، جبریل از برابر عرش او را ندا مى‏دهد که اى فلانی! بر کار و عمل تازه خود بدقت بنگر و مواظب باش که گناهان گذشته‏ات را که اگر به اندازه ستارگان آسمان و قطره‏هاى باران و برگهاى درختان و ریگ هاى ریگزارها و روزهاى جهان هم بود، بر تو بخشیدم و پس از روزه گرفتن تو در ماه شعبان، این کار بر خداوند دشوار نیست »

وسائل الشیعه ج :  ۱۰ص ۵۰۵