پایگاه خبری آستان مقدس حضرت معصومه سلام‌الله علیها: ماه رمضان، ماه ربیع القرآن، بهاری که دل‌های مرده را زنده می‌کند، روزهای این ماه و حضور در بارش و باران رحمت الهی بهانه‌ای شد تا به رسالت‌های خود نسبت به قرآن پرداخته و جویا شویم ما به‌عنوان والدینی که قرار است طبق رهنمودهای مقام معظم رهبری تحقق‌بخش جامعه ۱۵۰ میلیونی باشیم در برابر قرآن و آموزش قرآن به فرزندان خود چه رسالت‌هایی داریم، زیرا آموزش قرآن به فرزندان بر والدین فرض است و فریضه را باید اقامه کرد به همین دلیل در ابتدا به سراغ احادیث نبوی و رفته و دیدگاه حضرت رسول(ص) را در مورد آموزش قرآن به فرزندان مورد بررسی قراردادیم و در بررسی احادیث ناب نبوی به این حدیث رسیدیم که حضرت رسول (ص) می‌فرمایند «هر كس فرزندش را ببوسد، خداوند عزّوجلّ براى او ثواب می‌نویسد و هرکسی كه او را شاد كند، خداوند روز قيامت او را شاد خواهد كرد و هر كس قرآن به او بياموزد، پدر و مادرش دعوت می‌شوند و دو لباس بر آنان پوشيده می‌شود كه از نور آن‌ها، چهره‌های بهشتيان نورانى می‌گردد» همچنین امام صادق علیه‌السلام در یک روایت نورانی در این باره می‌فرمایند «هر كس حقيقت را از طريق قرآن نشناسد، از فتنه‌ها بركنار نمی‌ماند».
این احادیث به‌خوبی رسالتمان و نقشه پیش روی ما والدین انسان‌ساز و تربیت گر را مشخص کرد؛ اما ازآنجایی‌که آموزش قرآن از سوی والدین نسبت به فرزندان اهمیت زیادی دارد و یکی از حقوق فرزندان بر والدین است و ازآنجایی‌که متأسفانه در عصر و زمان حاضر این حق از سوی والدین با بازخوردهای متفاوتی مواجه شده است، (عده‌ای برای اینکه فرزند خود را با قرآن آشنا کنند راه جبر در پیش‌گرفته و بدون توجه به استعداد و توانمندی کودک به دنبال این بوده‌اند که او را حافظ کند و متأسفانه در این میان عده‌ای دیگر حتی به آموزش روخوانی قرآن به فرزندشان اهمیت نداده و حتی ممکن است فرزندشان هزاران شعر و سرود را آموخته باشد ولی آیات قرآن و یا حتی این مصحف شریف را ورق نزده باشد) و در راستای اختیار راه میانه در تربیت قرآنی فرزندان به سراغ کارشناسان و روانشناسان عرصه تربیت دینی و مشاوران قرآنی مرکز قرآن حدیث کریمه اهل‌بیت علیه‌السلام حرم مطهر حضرت معصومه سلام‌الله علیها به‌عنوان یکی از قطب‌های همیشه‌بهار قرآنی کشور رفته و نظر آن‌ها را در عرصه آموزش قرآن به فرزندان خردسالمان جویا شدیم.
امروز به‌رسم قدیم بارگاه کریمه اهل‌بیت علیه‌السلام مانند مکتب‌خانه‌ها متولی آموزش قرآن به مؤمنان و کودکان بوده و سرود حیات‌بخش وزندگی بخش قرآن را به‌صورت تخصصی در گوش جان کودکان و نوجوانان و بزرگ‌سالان زمزمه می‌کند.
مرکز قرآن و حدیث کریمه اهل‌بیت علیه‌السلام قرآن را به روش بازی و با شوق و شور کودکانه به کودکان و نوجوانان آموزش می‌دهد و همین موضوع موجب شده که پنجشنبه‌های شبستان نجمه خاتون سلام‌الله علیها به بازی و خنده کودکان و نوجوانانی بگذرد که سرود زندگانی قرآن را زمزمه می‌کنند.
خانم اکرم جعفری از مشاوران قرآنی مرکز قرآن حدیث کریمه اهل‌بیت علیه‌السلام: بازی اساسی‌ترین نیاز کودک است و ما قرآن را در قالب بازی و شور و شوق کودکانه به قرآن آموزان کودک و نوجوان خود آموزش می‌دهیم زیرا همان‌طور که بیان شد بازی حیات کودک است و هر کس این حیات را از او بگیرد، در امر تربیت دینی او موفق نبوده و او را از دین دل‌زده خواهد کرد.
* اگر کودکانی قرآنی می‌خواهیم، باید والدینی قرآنی باشیم
مشاور قرآنی مرکز قرآن و حدیث کریمه اهل‌بیت علیه‌السلام تصریح کرد: رکن تربیت کودک این است که والدین برای او در امر و فرمانی که به او می‌دهند، الگو باشند و به‌عبارت‌دیگر تربیت باید بر مبنای عمل والدین باشد، بنابراین والدینی که فرزندان قرآنی می‌خواهند باید خود قرآنی و مأنوس با قرآن باشند؛ زیرا کودکی که والدینش را درهرحال انس با قرآن ببیند به‌یقین از آن‌ها الگوبرداری خواهد کرد.
* از نقش محیط در امر تربیت قرآنی کودک نباید مورد غفلت شود
کارشناس قرآنی مرکز قرآن و حدیث کریمه اهل‌بیت علیه‌السلام خاطرنشان کرد: حضور در مجالس قرآنی زمینه‌ساز تربیت حافظان وقاریان کلام وحی است بنابراین والدین نباید از نقش محیط در تربیت قرآنی کودک خود غفلت کرده و همان‌طور که کودک خود را برای بازی به شهربازی می‌برند باید او را به مجالس قرآنی ببرند تا قلبش به نور قرآن منور شده و کلام قرآن با گوشت و خون او آمیخته شود.
وی افزود: البته بهتر است والدین فرزندان خود را به محافلی ببرند که بیشتر قاریان آن کودک و نوجوان هستند؛ زیرا مشاهده این صحنه‌ها اگر جنبه مقایسه و به رخ کشیدن را نداشته باشد می‌تواند در تشویق و ایجاد انگیزه برای کودک نقش مؤثری داشته باشد.
جعفری ادامه داد: آموزش اذکار قرآنی که در روایت‌ها به آن‌ها اشاره شده که در هر سنی چه ذکری به کودک آموزش داده شود مقدمه آموزش قرآن به کودکان است و مادران می‌توانند از سن چهار تا هفت سال در قالب بازی، بیان داستان‌های قرآنی، رنگ‌آمیزی قرآنی و پویانمایی‌های قرآنی فرزندان خود را با مفاهیم قرآنی آشنا کرده و با آموزش سوره‌های کوچک قرآن به فرزندانشان آن‌ها را با کلام وحی آشنا کنند.
وی خاطرنشان کرد: در حال حاضر مرکز قرآن و حدیث کریمه اهل‌بیت علیه‌السلام از سن هشت سال کودکان را برای آموزش قرآن در رشته‌های مختلف پذیرش کرده و آموزش قرآن بر اساس توان و استعداد کودک بوده و خبری از جبر و آموزش‌های قدیمی که موجب دل‌زدگی کودک از قرآن می‌شود وجود ندارد. در مرکز قرآن و حدیث کریمه اهل‌بیت علیه‌السلام کودکان با بازی قرآن کریم را به‌صورت تخصصی فرامی‌گیرند.
مشاور قرآنی مرکز قرآن حدیث کریمه اهل‌بیت علیه‌السلام یادآور شد: آموزش قرآن و آموزش معارف دینی باید به کودک در قالب بازی و معامله باشد و به این شکل است که می‌توان زمینه حرکت قرآنی کودکان و نوجوانان را فراهم کرد.
حجت‌الاسلام‌والمسلمین تراشیون، روانشناسان عرصه تربیت دینی درباره آموزش قرآن کریم به کودکان می گوید: اعتقاد اسلام بر این است که در هر سنّی انسان‌ها نیازهایی دارند که باید به آن پاسخ داده شود و نیاز کودکان زیر هفت سال فقط بازی است. امام صادق علیه‌السلام می‌فرمایند: بچه‌های خود را رها کنید تا در هفت سال اول بازی کنند خیلی جالب است که امروزه علم هم به این نتیجه رسیده است.
اگر پدر و مادر کودکان را در هفت سال اول مجبور به فراگیری قرآن کنند، بعد از چندی از آموزش قرآن خسته می‌شوند؛ چراکه قرآن قرار است در ذهن بچه‌های ما حکاکی شود؛ اگر این حکاکی مثبت باشد، ان‌شاءالله بچه تا آخر عمرش با قرآن انس دارد؛ اما اگر ما در گام‌های اول کاری کردیم که خلاف طبیعت بچه‌ها بود، قرآن به‌صورت منفی در ذهن بچه‌ها ثبت می‌شود.
* آموزش قرآن به کودکان باید کودکانه باشد
حجت‌الاسلام‌والمسلمین تراشیون درباره نحوه آموزش قرآن به کودکان گفت: اگر آموزش یک شیوه‌ی کودکانه باشد، حالا کودکانه یعنی چه؟ یعنی بچه‌ها بشوند، تکرار کنند و در ضمن آن‌هم یاد بگیرند و حفظ شوند خوب است؛ این از مواردی است که ما حتّی می‌توانیم عنوان آن را انس بچه‌ها با قرآن بگذاریم. ولی گاهی می‌بینیم در قالب یک برنامه‌ی منضبط اجباری که بچه‌ها باید حفظ کنند قرار می‌دهند. می‌گوییم نه نباید این‌طور باشد؛ یعنی ما نباید اجباری برای حفظ قرآن در این دوره‌ی سنّی داشته باشیم ولو سوره‌های کوچک. ولی در همان قالب تکرار، شنیدن، خواندن اگر اتّفاق بیفتد و در ضمن آن حفظ هم اتّفاق بیفتد خوب است.