صحن امام هادی علیه السلام (عتیق) به عنوان قدیمی ترین صحن موجود در بنای حرم مطهر در ۹۲۵ق/۱۵۱۹م توسط شاه‎بیگم صفوی به شکل مربع با ۳ ایوان بنا نهاده شد. این صحن و ایوانها همچنان بر جای بود تا روزگار فتحعلی‎شاه که ظاهر آن را تغییر دادند و به شکل ۸ ضلعی نامنظم درآمد و پس از آن بر ایوان‌های آن نیز افزوده شد.
اکنون ۷ ایوان در آن هست که ۴ ایوان در جنوب و ۳ ایوان در شمال صحن و مشهورترین ایوان صحن، ایوان طلاست که توسط شاه‎بیگم ساخته شد و در ۱۲۴۹ق/۱۸۳۳م توسط فتحعلی‎شاه طلاکاری گشت. طول ایوان طلا ۹ متر، عرض آن ۶ متر و ارتفاعش ۱۴/۸۰ متر است.
در دیگر ایوان‌های صحن امام هادی علیه السلام نیز انواع تزیینات هنری اسلامی مانند مقرنس‎کاری و گچ‎بری و آینه‎ کاری به کار رفته و کتیبه‎ هایی نفیس به خط کوفی و نسخ و ثلث در آن دیده می‎شود.
همچنین شبستان حضرت زهرا سلام الله علیها در طبقه زیرین صحن امام هادی علیه السلام قرار گرفته و دسترسی زوار به آن از طریق این صحن میسر می باشد.