به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجت الاسلام حسین زاده، استاد حوزه علمیه قم ظهر در شبستان امام خمینی(ره) حرم با اشاره به اینکه دهه اول ماه رمضان مقدمه‌ای طلایی برای دهه دوم ماه رمضان است، گفت: در میان دهه های ماه مبارک رمضان دهه سوم دهه طلایی است و امام صادق علیه السلام می‌فرمایند که در شب نوزدهم ماه رمضان مقدرات و سرنوشت انسان نوشته می‌شود .
وی افزود: این مقدرات الهی تا شب ۲۱ تا ۲۳ رمضان امضا نمی‌شود و علت اینکه شب قدر مشخص نیست این است که انسان با واسطه قرآن و اهل بیت علیهم السلام به درگاه الهی متوسل شده و بتوانند رحمت و مغفرت را از خداوند کسب کند.
استاد حوزه علمیه قم با بیان اینکه ماه رمضان ماه ادب کردن نفس و در بند کردن شیطان است، گفت: دلی که در آن نام و یاد خدا نباشد مرده است و انسان باید بداند اگر نفس خود را در مسیر صحیح هدایت نکند نفس بر او حاکم شده و دیگر فرد توان کنترل چنین نفسی را نخواهد شد بنابراین باید نفس خود را در محدوده های شرعی آن مهار و کنترل کنیم.
حجت الاسلام حسین زاده با تأکید بر اینکه اهمیت ذکر خداوند به گونه‌ای است که قرآن تشویق می‌کند که به طرف ذکر کثیر بروید و امام صادق علیه السلام می‌فرمایند که هر فریضه ای یک حدی دارد به جز فریضه ذکر خداوند که حد و حسابی ندارد.
وی افزود: قرآن ما را به شدت از دور شدن از ذکر خداوند منع کرده و می‌فرماید که ذکر خداوند سه مرتبه دارد که مربته اول مرتبه لفظی است که تعداد ذکر لفظی بیان شده است.
استاد حوزه علمیه قم مرتبه دوم ذکر را ذکر معنایی عنوان کرد، گفت: انسان در این مرحله از ذکر به معنای آن توجه داشته و ذکر و یاد خدا را باغی برای ورود به رحمت الهی می‌داند.
حجت الاسلام حسین زاده ذکر قلبی را آخرین مرحله ذکر عنوان کرد، افزود: در این مرحله قلب انسان متوجه خدا بوده و عالی ترین نوع ذکر همین ذکر قلبی است.
وی با اشاره به اینکه ذکر قلبی مانند یک دفترچه راهنماست که در هر شرایطی حضور خداوند را به انسان یادآوری می کند، گفت: انسان باید این مراحل اذکار را یکی یکی پشت سر بگذارد و نمی‌تواند بدون ذکر لفظی و معنایی به ذکر قلبی برسد.
استاد حوزه علمیه قم با بیان اینکه ذکر قلبی انسان را به خضوع و خشوع در برابر خداوند می رساند، یادآور شد: انسانی که به این مرحله از ذکر برسد رفتارش آیینه تمام نمای وجود حضرت حق شده و از رفتار چنین انسانی می‌توان به شناخت خدا رسید که اهل بیت علیهم السلام از این دسته انسان‌هایی هستند که همواره با ذکر قلبی خداوند انس داشتند.
