به گزارش پایگاه خبری آستان مقدس حضرت معصومه سلام‌الله علیها، حجت الاسلام والمسلمین سید حسین مؤمنی در سخنرانی شب چهاردهم ماه مبارک رمضان در حرم مطهر بانوی کرامت با اشاره به آیات ابتدایی سوره مطففین اظهار کرد: خداوند در این آیات می فرماید وای بر کم فروشان و مراد از کم فروشان تنها معنای ظاهری آن نیست بلکه هر کاری که انسان کم بگذارد و به وظیفه خود عمل نکند را شامل می شود.
وی ادامه داد: خداوند می فرماید این افراد فکر نمی کنند که روزی مبعوث خواهند شد؟ و باید برابر پروردگار خود جواب پس دهند بنابراین در آن روز بزرگ جایگاهشان سجین است.
سخنران حرم بانوی کرامت گفت: خداوند می فرماید کسانی که روز قیامت را چه با حرفشان و چه با عملشان تکذیب می کنند متجاوز و گناهکار هستند و وقتی آیات خدا برای آنها تلاوت می شود آن ها را افسانه می پندارند.
وی با بیان اینکه این افراد در همین دنیا هم مفتضح می شوند، گفت: در روایت است که اگر کسی در شهر قم مسئولیت پیدا کند و برای مردم قم بد بخواهد خدا او را ذلیل می کند و او را از رحمتش محروم می کند.
مؤمنی با بیان اینکه برخی از افراد بویی از جهاد کبیر که جهاد با طواغیت است نبرده اند و مدام به دنبال ارتباط با طاغوت هستند، افزود: خداوند می فرماید چنین نیست که این ها می پندارند بلکه کثافات و آلودگی بر قلبشان عارض شده و رسما دروغ می‌گوید و حقایق را می بینند ولی کتمان می کنند و گرایش به باطل دارند و در روز قیامت از خدا دور هستند و خداوند هیچ توجهی به آنها نمی کند.
وی با بیان اینکه انسان هایی که در عمل اعتقاد به قبر و قیامت ندارند، حتی اگر به ظاهر مؤمن باشند اهل معصیت و گناه هستند، گفت: امام صادق علیه السلام فرمودند که هیچ چیزی برای قلب انسان بدتر از گناه نیست زیرا گناه لکه سیاه روی لوح قلب می اندازد و اگر گناه در قلب قرار گیرد و انسان توبه نکند و باز هم گناه کند قلب واژگون می شود.
استاد حوزه علمیه با بیان اینکه امیرالمؤمنین(ع) فرمودند که افرادی که از مسیر ولایت خارج می شوند اهل معصیت و گناه هستند، افزود: شورای نگهبان باید این را به عنوان برنامه کاری قرار دهد و از داوطلبان ریاست جمهوری و خبرگان رهبری از متن نهج البلاغه امتحان بگیرند تا ببینند کسی که می خواهد رئیس جمهور و عضو خبرگان شود چقدر با نهج البلاغه انس دارد و چقدر به توصیه های امیرالمؤمنین(ع) عمل می کند.
وی ادامه داد: امام باقر علیه السلام فرمودند هیچ انسانی نیست مگر اینکه در قلبش نقطه سفید وجود دارد و اگر گناهی انجام دهد حتی کوچک ترین گناه مانند نگاه به نامحرم یک لکه سیاه روی قلبش می افتد و اگر توبه کند سیاهی از بین می رود ولی اگر ادامه دهد سیاهی زیاد می شود تا اینکه سفیدی قلب از بین می برد و قلب سیاه می شود و اگر قلب سیاه شود دیگر بوی عاقبت بخیری به مشامش نخواهد رسید و هیچ خیری نمی بیند.
