پایگاه خبری آستان مقدس حضرت معصومه علیهاالسلام: سال ۱۳۴۲ بود. امام روح الله، نوروز را عزای عمومی اعلام کرده بود، چرا که چندی پیش، رژیم پهلوی قانونی را به عنوان اصول شگانه تصویب نموده بود، که امام روح الله، آن را تجاوز به اسلام و قرآن می¬دانست . در پیامش به مردم فرمود: «دستگاه حاکمه ایران به احکام مقدسه اسلام تجاوز کرده و به احکام مسلمه قرآن قصد تجاوز دارد، نوامیس مسلمین در شرف هتک است … من این عید را برای جامعه مسلمین عزا اعلام می‌کنم، تا مسلمین را از خطرهایی که برای قرآن و مملکت قرآن در پیش است آگاه کنم…»
دوم فروردین همان سال، مصادف بود با ۲۵ شوال و شهادت امام صادقعلیه السلام. امام روح الله در دو سخنرانی صبح و عصر در حرم حضرت معصومهسلام الله علیها و مدرسه فیضیه، روشنگری را ادامه داد، “تقیه”را حرام و مبارزه با طاغوت را واجب دانست. اگرچه مجلس مدرسه فیضیه تبدیل شد به صحنه حمله ماموران رژیم به طلاب و شرکت کنندگان و زخمی شدن جمع بسیاری؛ اما اینها روی تلخ این قصه است و روی دیگر سکه، تحقق و انعقاد اولین حرکت برای انقلاب اسلامی بود. دوباره مرور کنیم: شهادت امام صادقعلیه¬اسلام، حرم حضرت معصومه سلام الله علیها و مدرسه فیضه. مگر شروع بهتر از این هم ممکن است؟ زمان و مکانش نوید می¬دهد موفقیت و پیروزی را!
در فاصله میان حادثه مدرسه فیضیه و آغاز ماه محرم، یعنی ۲ فروردین تا ۴ خرداد ۱۳۴۲، مبارزات در قالب صدور اعلامیه ادامه پیدا کرد، تا اینکه در عاشورا، ۱۳ خرداد ۴۲، کاملا رنگ و بوی قیام گرفت. قیامی که از قم، از حرم حضرت فاطمه معصومهسلام الله علیها و مدرسه فیضیه شروع شده بود، می¬رفت که در سراسر ایران منتشر شود. صبح عاشورا، در تهران جمعیتی بیش از بیست هزار نفر تظاهرات کردند. عصر عاشورا نیز امام روح الله بار دیگر با سخنرانی آتشین و معروف خود در مدرسه فیضیه، خون به رگهای قیام تزریق کرد و رژیم طاغوت را رسوا و منفعل نمود. بامداد ۱۴ خرداد، حتی امام دستگیر شد، اما دیگر انقلاب مهارشدنی نبود. ازصبح روز ۱۴ خرداد، اعتراضات مردم به دستگیری امام روح الله شروع شد و ۱۵ خرداد تبدیل شد به صحنه حمله مزدوران رژیم طاغوت به تظاهرات، و مردمی که به خاک و خون کشیده شدند…
همیشه انقلاب، عدالتخواهی و آزادی¬خواهی، “چالش” برانگیز است و استقامت می¬خواهد. چه خوب استقامت کردند مردم، و چه خوب می¬شناختشان امام روح الله؛ آن قدر دقیق که فرمود: یاران من در گهواره هستند…
اینک سالیان متمادی از آن حادثه می¬گذرد. اما در گذر زمان، نه آن بزرگ معلم انقلاب به دست فراموشی سپرده شده، نه استقامت یاران و شاگردانش تمام شده و نه جایگاه قم و مدرسه فیضیه در شروع قیام از یاد رفته؛ و ۱۵ خرداد همچنان و تا ابد عزای عمومی است…
مجتبی اسماعیلی