کارشناس علوم تربیتی در حرم حضرت معصومه سلام الله علیها با اشاره به اینکه براساس روایات کودکان تا هفت سال سید هستند، گفت: منظور از سید بودن تکریم کودک و آزاد گذاشتن او برای بازی کردن است.

به گزارش پایگاه خبری آستان مقدس حضرت معصومه سلام الله علیها، حجت الاسلام والمسلمین سید علیرضا تراشیون در آستان مقدس حضرت معصومه(س) با اشاره به اینکه این تعبیر که بیان می کند کودک تا هفت سال پادشاه است جمله غلطی است، گفت: ماهیت پادشاهی با ظلم و جور و مردم آزاری همراه است در حالی که در روایت ها بیان شده که بچه و کودک تا هفت سال سید است.

وی افزود: لفظ سید با پادشاه متفاوت است زیرا سید به معنای فردی است که دارای استقلال عمل بوده اما کار خطایی را انجام نمی دهد در حالی که پادشاه فردی است که مطلقا آزاد است و در عرصه تربیت اسلامی آزاد گذاشتن کودک به صورت مطلق حتی در هفت سال اول زندگی کار غلطی است.

سخنران حرم حضرت معصومه سلام الله علیها گفت: سید بودن همانطور که بیان شد به معنای آزادی مطلق نیست بلکه منظور از سید بودن کودکان این است که آنها آقا بوده و باید آنها را تکریم کرد و والدین باید با یک کودک مانند بزرگسال و با احترام رفتار کرده و او را تنبیه بدنی نکنند.

حجت الاسلام والمسلمین تراشیون با تأکید براینکه به کار بردن اصطلاحاتی مانند اینکه کودک شیطون است برای کودک درست نیست، تصریح کرد: به جای این اصطلاح بهتر است که بگوییم کودک بازیگوش یا پر جنب و جوش است و واژگان با بار معنایی منفی را برای کودک به کار نبریم.

وی افزود: در تکریم کودکان نیز باید به این نکته دقت کرد که احترام تکریم نباید بیش از حد باشد زیرا احترام گذاشتن بیش از حد به کودک در بعضی از موارد موجب پر توقع شدن کودکان می شود.

استاد حوزه علمیه قم ادامه داد: منظور از تکریم  این است که کودک را با خطاب نیکو مورد پرسش قرار دهیم و در کلام ما محبت به کودک نهفته باشد و با کلام خود به کودک محبت کنیم.

حجت الاسلام والمسلمین تراشیون اظهار کرد:  سومین شاخصه برخورد با سید این است که به او توجه داشت باشیم بنابراین والدین باید به کودکان خود توجه داشته و این توجه باید در حد مقعول باشد یعنی نیازهای ضروری کودک را برای رشد و بالندگی فراهم کنند نه اینکه کودک را به حال خود رها کنند تا بزرگ شود.

وی افزود: امام صادق(ع) می فرمایند که کودک خود را تا هفت سال آزاد بگذارید تا بازی کند و باید دقت کرد که بازی نیز در دین تعریف خاصی دارد که باید گفت بازی یک فرآیند هدفمند جسمی و فکری است که به صورت فردی یا گروهی انجام شده و کودک از آن لذت می برد و در آن به خود کودک و سایر افراد آسیب وارد نمی شود و تعریف دقیق بازی این است.