به گزارش پایگاه خبری آستان مقدس حضرت معصومه سلام‌الله‌علیها، حجت‌الاسلام‌والمسلمین فرحزاد، شب گذشته در محفل معارفی حرم مطهر بانوی کرامت در شبستان امام خمینی(ره)، ضمن اشاره به روایتی بابیان این‌که انسان در روز قیامت با هرکسی که به او عشق می‌ورزد و شب و روزش را با آن می‌گذراند و بدان فکر می‌کند محشور خواهد شد، اظهار داشت: پیامبر اعظم صلی‌الله علیه و آله می‌فرمایند؛ در روز قیامت نزدیک‌ترین افراد به من، کسانی هستند که زیاد بر محمد و آل محمد صلوات می‌فرستند.

وی در ادامه به موضوع شکرگزاری نعمت‌های مادی – معنوی، روحی – جسمی و دنیای – اخری اشاره نمود و با بیان این‌که انسان ذاتاً به دنبال رشد است، اظهار داشت: زیادی نعمت و رشد و تعالی انسان هیچ‌گاه با حرص‌وجوش، طمع زیاد و تلاش بیش‌ازاندازه گره نخورده است؛ در امور معنوی و مادی چه‌بسا افرادی که علی‌رغم تلاش زیاد و غیرعادی، به رشد چندانی نائل نیامده‌اند.

سخنران حرم مطهر بانوی کرامت قدرشناسی و شکرگزاری نعمت را از مهم‌ترین پایه‌های مسیر رشد، زیادشدن نعمت‌ها و افزایش برکت زندگی و عمر دانست و اظهار داشت: غیر از اذان که شعار دین است، هر ندا و صدای بلندی آلودگی صوتی و مزاحمت تلقی شده شرعاً جایز نیست.

وی با اشاره به این‌که بسیار از ما خیلی از مواقع ثواب‌های خود را با گناه همراه می‌سازیم که ایجاد آلودگی صوتی ازجمله این موارد است، اظهار داشت: متأسفانه برخی از مستحبات و شعائر دینی خود را در بستر گناه و آزار و اذیت دیگران انجام می‌دهیم؛ راه‌بندان، آلودگی صوتی، ایجاد مزاحمت و تحمیل کارهای خیر به دیگران، ازجمله مواردی است که تأثیر افعال مستحب را نه‌تنها خنثی، بلکه اثری معکوس ایجاد می‌کند.

فرح‌زاد به ویژگی‌های مؤمن در حدیث پیامبر اعظم صلی‌الله علیه و آله اشاره نمود و با تأکید بر این‌که مؤمن آرام و آهسته صحبت می‌کند، یادآور شد: کسب ادب حضور و درک امام زمان(عج) از نخستین الزامات و ویژگی‌هایی است که منتظران ظهور باید بدان آراسته شوند.

سخنران محفل معارفی حرم مطهر سکوت و پرهیز از سخن بی‌جا را از دیگر ویژگی‌های منتظران ظهور توصیف نمود و بابیان این‌که منتظر واقعی کوچک‌ترین چیزی که باعث آزردگی خاطر حضرت می‌شود را به زبان نمی‌آورد، خاطرنشان ساخت: انسان با آرام سخن گفتن، فضای خانه، کار و محیط پیرامونی خود را به آرامش دعوت می‌کند.

وی در اشاره به آیه شریفه «وَإِذ تَأَذَّنَ رَبُّكُم لَئِن شَكَرتُم لَأَزيدَنَّكُم وَلَئِن كَفَرتُم إِنَّ عَذابي لَشَديدٌ»[۱] تصریح کرد: قدردانی و شکرگزاری نعمت‌های الهی، نه‌تنها نعمت‌ها را افزایش می‌دهد، بلکه مهم‌تر از  آن ظرف وجودی‌مان را برای کسب فیوضات معنوی ارتقاء می‌بخشد.

فرح‌زاد در بخش پایانی سخنان خود به حدیثی از امام محمدباقر علیه‌السلام اشاره نمود و ابراز داشت: شکر هر نعمتی ندای «الْحَمْدُ لِلَّهِ» با تمام وجود است؛ بر اساس روایتی  اگر کسی چهار مرتبه صبح و چهار مرتبه در شب ذکر شریف « الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ» را بر زبان جاری سازد، شکر نعمت‌های آن روز را به‌جای آورده است.


[۱] – آیه ۷ سوره ابراهیم